“Προσευχή, υπευθυνότητα και ενότητα”

«Αν είχα τον τρόπο για να πάρω πάνω μου όλο τον κορωνοϊό της Πάτρας, να είστε σίγουροι ότι θα τον έπαιρνα. Για εμένα είναι παιδιά μου όλοι οι πολίτες, η οικογένειά μου είναι το ποίμνιό μου και γι΄ αυτούς πρέπει να αγωνίζομαι και να προσεύχομαι καθημερινά».Τα λόγια αυτά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου σε συνέντευξή του που παραχώρησε σε ραδιοφωνικό σταθμό της Πάτρας έρχονται σε μια δύσκολη περίοδο για την περιοχή μας και την πατρίδα μας γενικότερα, προκειμένου να δώσουν θάρρος στους πιστούς.Παράλληλα, στο κήρυγμά του στον ιερό ναό του Αγίου Ανδρέα, ο Σεβασμιώτατος ήταν ξεκάθαρος: «Οι ημέρες απαιτούν τρία πράγματα: Προσευχή, υπευθυνότητα και ενότητα». Στο ίδιο κήρυγμα, ο Μητροπολίτης Πατρών αναφέρθηκε στο θέμα της αγάπης, «όπως την εδίδαξε η σαρκωμένη Αγάπη, δηλαδή ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός». Είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος: «Πρόκειται για μια αγάπη χωρίς όρια και χωρίς διακρίσεις, η οποία προσφέρεται έμπρακτα, ουσιαστικά και θυσιαστικά. Μια αγάπη που αγκαλιάζει τον κάθε άνθρωπο, όποιος κι αν είναι, όποιας φυλής και γλώσσης και θρησκείας. Οποιος δεν αγαπάει κατ΄ αυτόν τον τρόπο δεν είναι του Θεού».Αφορμή γι΄ αυτές τις σκέψεις έδωσε το ευαγγελικό ανάγνωσμα που αναφερόταν στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτου. «Ο Κύριός μας», τόνισε ο Σεβασμιώτατος, «ήλθε στον κόσμο και ως ο καλός Σαμαρείτης, μας βρήκε ημιθανείς, κτυπημένους από τους ληστάς, τον Διάβολο και τα πονηρά πνεύματα και πνευματικά βασανισμένους. Έσκυψε στις πληγές μας, μας έδωσε το βάλσαμο της θεϊκής Του στοργής και μας έβαλε στο πανδοχείο Του, δηλαδή, στην αγία Του Εκκλησία για να θεραπευθούμε και να λυτρωθούμε».Αναφερόμενος στο θέμα της πανδημίας, η οποία ταλαιπωρεί την πατρίδα μας και τον κόσμο όλο, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε τόν πόνο του για την δοκιμασία αυτή, την οποία, είπε: «Βλέπομε και δεχόμεθα ως Θεού παιδαγωγία. Η παραβολή του Καλού Σαμαρείτου οδηγεί την σκέψη μας και την καρδιά μας στούς ανθρώπους που ασθενούν από τον λεγόμενο κορωνοϊό και στους ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσηλευτικών μας ιδρυμάτων, τόσο της πόλεως των Πατρών, όσο και της Ελλάδος ολοκλήρου και γενικώτερα, οι οποίοι αγωνίζονται να περιθάλψουν τους ασθενείς αδελφούς μας και να σώσουν τη ζωή τους. Προσευχόμεθα εκ βάθους ψυχής για τους ασθενείς και για το γατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων μας. Η Εκκλησία είναι η αγκαλιά όλων των παιδιών της, η φιλόστοργη μάνα, η οποία θυσιάζεται για τα παιδιά της. Είμαστε όλοι μας στη διάθεσή σας».