Με ποιήματά του, αποχαιρέτησε τον αγαπητό Εισαγγελέα Γιώργο Τσιρώνη, ο πατρινός πολιτικός μηχανικός και συγγραφέας, Βασίλης Χριστόπουλος. Το χαρακτήρισε άνθρωπος με ευαίσθητα γαλανά μάτια που ήταν πάντα έτοιμα να υγρανθούν, ακόμη και να βουρκώσουν, μπροστά στον ανθρώπινο πόνο.
Όπως ανέφερε ο εκλιπών: «Είχε εκδώσει δυο ποιητικά βιβλία, αλλά είχε έτοιμα για έκδοση εκατοντάδες ποιήματα. Τα δούλευε, όμως, ξανά και ξανά, κυνηγώντας την ακρίβεια για εκείνη την αίσθηση της φευγαλέας έμπνευσης. Τα είχε πάντα μαζί του και τα μοίραζε σε φίλους». Να ένα μικρό δείγμα:
Ζωή, μάννα γλυκειά
Η θάλασσα
Μπροστά στο καφενείο
Βουλιάζουνε
οι γέροντες στις ψάθες,
χωνεύουνε τα χρόνια τους.
Σκέτος καφές
τα όνειρά τους.
