Σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχολογική κατάσταση των Πατρινών έχει επιφέρει τον τελευταίο χρόνο ο παρατεταμένος εγκλεισμός στα σπίτια λόγω των απαγορεύσεων κυκλοφορίας που ισχύουν για την αποτροπή εξέλιξης της πανδημίας.
Τα στοιχεία που προκύπτουν από τον Σύλλογο για την Ψυχική Υγεία ΣΟΨΥ Πάτρας είναι ενδεικτικά. Από το πρώτο lockdown του Μαρτίου το ΣΟΨΥ δήχθηκε πάρα πολλά αιτήματα που ξεπέρασαν τα 600 με 700, όχι από χρόνιους ασθενείς αλλά από συμπολίτες που είχαν προβλήματα αγχώδους διαταραχής και κατάθλιψης.
Οι άνθρωποι αυτοί ζήτησαν βοήθεια των επιστημόνων του ΣΟΨΥ καθώς ένιωσαν ότι είχαν ανάγκη ψυχολογικής στήριξης για να αντιμετωπίσουν τα νέα, δυσάρεστα, δεδομένα.
Η πρόεδρος του ΣΟΨΥ Πάτρας μίλησε «Στο Κόκκινο Πάτρας 107,7» για το νέο πρόγραμμα του Συλλόγου που περιλαμβάνει δράσεις ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στο γενικό πληθυσμό κατά την περίοδο της πανδημίας.
«Εδώ μια μέρα κάθεσαι μέσα και νιώθεις μοναξιά. Φαντάσου να είσαι τόσους μήνες μέσα. Έχει επηρεαστεί η ψυχολογική υγεία των πολιτών. Οι δικοί μας άνθρωποι, που είναι στην ευθύνη του ΣΟΨΥ, έχουν σχεδόν καθημερινή επαφή με τους εργαζόμενους του ΣΟΨΥ.
Οι εργαζόμενοι έχουν «χρεωθεί» κάποιους ανθρώπους κι έχουν με τηλεδιάσκεψη συνεχή επαφή. Αυτό συμβαίνει και με την οικογένεια. Επίσης έχουμε προσπαθήσει να μην αφήνουν τις ομάδες οι οποίες ήταν και διασκεδαστικές αλλά και δημιουργικές που τους βοηθούν να αποκτήσουν δεξιότητες.
Ως προς την κοινότητα από το πρώτο lockdown του Μαρτίου δεχθήκαμε πάρα πολλά αιτήματα που ξεπέρασαν τα 600 με 700, όχι από χρόνιους ασθενείς δικούς μας. Είχαν προβλήματα αγχώδους διαταραχής, κατάθλιψης και στηρίχθηκαν από την ψυχίατρό μας και την θεραπευτική μας ομάδα», είπε μεταξύ άλλων η κυρία Μπίκου.
Αναφορικά τώρα με το νέο πρόγραμμα αφορά σε δράσεις ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε άτομα που εμφανίζουν εκδηλώσεις άγχους ή συναισθηματικές διακυμάνσεις κατά τη περίοδο της πανδημίας.
Στόχος των δράσεων αυτών είναι η παροχή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στο γενικό πληθυσμό η οποία θα γίνεται με μέσης διάρκειας ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις εξ΄αποστάσεως σε άτομα που δεν έχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε ψυχοθεραπευτικές υπηρεσίες δια ζώσης, είτε λόγω της πανδημίας (άτομα που νοσηλεύονται ή που βρίσκονται σε απομόνωση), είτε λόγω γεωγραφικών, κοινωνικών ή άλλων περιορισμών που αντιμετωπίζει το συγγενικό περιβάλλον του ασθενούς, το υγειονομικό προσωπικό και τα άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα και αναπηρίες.
