ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ
bmavromati@mail.com
Το «πράσινο φως» έλαβαν τα φροντιστήρια στις 10 Μαΐου για να ανοίξουν και να υποδεχτούν όλους εκείνους τους μαθητές που θα δώσουν εξετάσεις. Οι μαθητές της Γ’ λυκείου καθώς και όλοι εκείνοι που δίνουν εξετάσεις για ξένες γλώσσες εδώ και δύο εβδομάδες έχουν επιστρέψει και στα θρανία των φροντιστηρίων για δια ζώσης εκπαίδευση. Τα μέτρα τηρούνται ευλαβικά, οι μαθητές ακολουθούν πιστά τις οδηγίες και με μάσκες, αντισηπτικά και self test στο χέρι προσπαθούν να μαζέψουν δυνάμεις και να «σπιντάρουν» για την τελική ευθεία. Όπως αναφέρουν και εκπαιδευτικοί μάλιστα, σχεδόν όλοι οι μαθητές ανυπομονούσαν να επιστρέψουν και στα φροντιστήρια, αφού η εξ αποστάσεως διδασκαλία τους είχε κουράσει δυσκολεύοντας τεχνικά και ψυχολογικά τη σωστή διδασκαλία.
Δημήτρης Καρανάσιος- Φροντιστήριο Άνοδος
Όλοι οι μαθητές ήθελαν πολύ να γυρίσουν. Ειδικά τα παιδιά της Γ’ λυκείου που αυτό τον καιρό δίνουν τη δική τους «μάχη». Βέβαια η επιστροφή γίνεται με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την προστασία μαθητών και καθηγητών. Οι μάσκες και τα αντισηπτικά δεν λείπουν από κανέναν και φυσικά τηρούμε και τις αποστάσεις. Τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις χρειάζονται το φροντιστήριο και φυσικά και το αναζητούσαν αφού η δια ζώσης εκπαίδευση δεν συγκρίνεται με τίποτα με την διδασκαλία μέσω μιας οθόνης. Ποιος δεν ξέρει άλλωστε και τι δουλειά κάνει το φροντιστήριο ειδικά στη συγκεκριμένη τάξη; Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ξεχώρισαν λοιπόν τα σχολεία με τα φροντιστήρια και γιατί δεν άνοιξαν μαζί. Στη τάξη ενός φροντιστηρίου μάλιστα υπάρχουν λιγότερα παιδιά, μεγαλύτερη ασφάλεια αφού η κατάσταση είναι πιο ελεγχόμενη. Είναι παρανοϊκό να ανοίγουν ακαδημίες αθλημάτων όπου εκεί υπάρχει επαφή, δεν υπάρχουν μάσκες και ελλοχεύει μεγαλύτερος κίνδυνος διάδοσης. Γι’ αυτό θεωρώ πως θα έπρεπε να φροντιστήρια να μπορούν να υποδεχτούν όλες τις βαθμίδες. Έχουν μείνει λίγες εβδομάδες για το τέλος της χρονιάς, χρόνος όμως που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε για να κάνουμε επαναλήψεις και ό, τι άλλο μπορεί να προσφέρει η δια ζώσης εκπαίδευση. Όσο και να προσπαθούμε εκπαιδευτικοί και μαθητές, τάξη και οθόνη δεν μπορούν να είναι το ίδιο.
Χάρης Τσάτσαρης- Φροντιστήριο Σύνολο
Είναι σίγουρο πως η επιστροφή κρύβει μια φοβία ακόμα. Ξεκάθαρα τα πράγματα δεν είναι όπως πριν. Σιγά σιγά πιστεύω όμως πως θα επανέλθουμε. Οι μαθητές ήθελαν όλοι να γυρίσουν πίσω στα θρανία και να κάνουν το μάθημά τους όπως πριν. Οι απουσίες είναι σχεδόν μηδαμινές. Μάλιστα, για καιρό το ζητούσαν και από μόνοι τους και περίμεναν πώς και πώς να επιστρέψουμε. Βέβαια η επιστροφή έγινε με μία επιφύλαξη ακολουθώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα. Τηρώντας τις αποστάσεις, φορώντας μάσκες, κάνοντας self test. Για ψυχολογικούς κυρίως λόγους όμως, η Γ’ λυκείου το ζητούσε και το είχε ανάγκη. Όσον αφορά τις άλλες βαθμίδες, δεν ξέρω αν τελικά θα ήταν ωφέλιμο να ανοίξουν όλες οι τάξεις μόνο για δύο εβδομάδες. Το διάστημα που μας απέμεινε δυστυχώς είναι πολύ μικρό για να γίνει κάτι παραπάνω και ίσως αποτελεί και ρίσκο για τη δημόσια υγεία. Η χρονιά σχεδόν έχει τελειώσει και δεν θα υπήρχε μεγάλη διαφορά αν όλοι οι μαθητές επέστρεφαν κανονικά για μάθημα.
