ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΟΥΛΙΑΤΟΥ
«Τώρα που σε ξαναβρίσκω εδώ στον Πολιτιστικό Οργανισμό, θα έρχομαι εδώ μια φορά τη βδομάδα.»
«‘Όποτε θες Θανάση μου, αλλά γιατί; Αφού τα πράγματα έχουν μπει σε μια σειρά»
«Γιατί κάθε βδομάδα θα μου ετοιμάζεις σε μια σκούρα σακούλα ένα πακέτο χαρτί φωτοτυπικού, να παίρνω φεύγοντας. Για να τυπώνουμε παρτιτούρες για τα παιδιά. Έξι μήνες έχω κάνει έγγραφο και δεν έχω πάρει ούτε μια σελίδα.
Ντρέπομαι να λέω στα παιδιά να φέρνουν ακόμα και το χαρτί.»
Και πράγματι για πολλούς μήνες ο Θανάσης Τσιπινάκης τελειώνοντας τη δουλειά του στην ΕΡΑ Πάτρας και πριν πάει στην Ορχήστρα έρχονταν μια φορά τη βδομάδα στο γραφείο μου στην Ακτή Δυμαίων και του …φυγάδευα ένα πακέτο χαρτί.
Μάλλον κάτι λέει αυτό για τον άνθρωπο και την αφοσίωσή του.
Ένα έργο φωτεινό, μια Ορχήστρα μοναδική.
Μίλησα με την Βάγια Ζεππάτου, σημερινή καλλιτεχνική διευθύντρια της Ορχήστρας Νυκτών Εγχόρδων «Θανάσης Τσιπινάκης».
Η Βάγια ήταν επιλογή του Θανάση να τον αντικαταστήσει, αλλά και επιλογή όλων των μελών της Ορχήστρας, στη συνέχεια.
Να τι είπαμε.
Μια από τις εμβληματικότερες συνεργασίες του Θανάση Τσιπινάκη και της Ορχήστρας υπήρξε αυτή με τον Γιώργο Ανδρέου.
Καθοριστική για δεκάδες λόγους. Πως φτάσαμε στην νέα αυτή συνεργασία, σε τι φάση βρίσκεται και τι προσδοκίες δημιουργεί;
Η συνεργασία της Ορχήστρας με τον Γιώργο Ανδρέου είναι πλέον διαχρονική. Ο καθένας κάνει κύκλους στη πορεία του και συχνά ξαναγυρνάει στις ρίζες του. Έτσι και η Ορχήστρα. Για εμάς ο Γιώργος Ανδρέου είναι η βάση και η ρίζα μας. Μια συνεργασία που μετράει σχεδόν τριάντα χρόνια.
Αναμφισβήτητα μια σχέση ζωής.
Με την ευκαιρία λοιπόν των εγκαινίων των «Παλαιών Σφαγείων», ενός νέου Πολυχώρου πολιτισμού με επίκεντρο το Καρναβάλι και τον Καραγκιόζη, αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε ένα μέρος από τον κύκλο τραγουδιών του Γιώργου Ανδρέου, ειδικά γραμμένο για την Ορχήστρα, «Ο Μπερντές του Καραγκιόζη, η Λάμπα της Συνείδησης και το Σεντόνι της Μνήμης» ένα έργο που γράφτηκε το 2006 για την «Πάτρα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα».
Τώρα έφτασε η στιγμή που ηχογραφείται και παίρνει τη μορφή «δίσκου». Σπουδαίοι στιχουργοί και ποιητές αφήνουν το στίγμα τους. Ο Μάνος Ελευθερίου, Ο Διονύσης Καρατζάς, ο Θοδωρής Γκόνης, ο Κώστας Φασουλάς, ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο Νίκος Ζούδιαρης, ο Χρήστος Θηβαίος, Ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Νίκος Μωραΐτης.
Ένας δίσκος αφιερωμένος στον αγαπημένο μας μαέστρο και εμπνευστή της Ορχήστρας, Θανάση Τσιπινάκη.
Για να γυρίσουμε από την αρχή… 9 (σχεδόν) χρόνια απουσίας του Θανάση. Πως πάνε τα πράγματα;
Κάθε οικογένεια μετά την απώλεια του πατέρα της κλονίζετε. Αλλάζουν οι ρόλοι και τα μέλη της οικογένειας αναλαμβάνουν νέα καθήκοντα.
Η Ορχήστρα το 2012 έχασε τον πατέρα – αρχηγό της.
Τα μέλη αναλάβαμε νέους ρόλους. Το κενό δεν αναπληρώνεται ποτέ, απλά μαθαίνεις να προχωράς…
Νομίζω ότι η πόλη πρέπει από τώρα να σχεδιάσει ένα «Έτος Θανάση Τσιπινάκη» για το 2022. Άλλωστε η μνήμη αποτελεί τον ιδανικό οδηγό για το μέλλον. Τι θα έβλεπες να περιείχε;
Η Πόλη μας δεν θα ξεχάσει ποτέ τον Θανάση Τσιπινάκη. Το έργο του είναι ανεξίτηλα γραμμένο στην ιστορία της!!!
Τι θα έβλεπα? Ότι προσπαθούμε να βλέπουμε καθημερινά. Νέες συνεργασίες, όμορφες, διαφορετικές εμπειρίες.
Πως βίωσε η Ορχήστρα την Πανδημία και τι υπάρχει στον σχεδιασμό σας, τώρα που ανοίγουν τα πράγματα;
Η περίοδος της καραντίνας όπως για όλη την υφήλιο ήταν ένα πρωτόγνωρο γεγονός. Ποτέ άλλοτε δεν σταμάτησε η δραστηριότητα της Ορχήστρας στα 36 χρόνια που δραστηριοποιείται. Μια περίοδος παύσης και περισυλλογής. Τώρα… οι ανάγκες μεγάλωσαν!
Όλο και πιο πολλές πρόβες, συναυλίες και σχέδια. Συναυλίες εντός και εκτός της Πάτρας με αποκορύφωμα την παράσταση « Φορώντας χρώματα ανοικτά» που θα παρουσιαστεί τον Οκτώβριο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Ένα μεγάλο αφιέρωμα στον ποιητή Γιώργο Σεφέρη με πολύ σπουδαίους ερμηνευτές και καλλιτέχνες.
Γνωρίζω καλά ότι η ορχήστρα έχει έναν τεράστιο θησαυρό στα χέρια της, το αρχείο της. Μεταγραφές, ενορχηστρώσεις, πρωτότυπες συνθέσεις και ηχογραφήσεις, βιντεοσκοπήσεις κλπ. Μια πραγματική περιουσία της πόλης.
Παράλληλα οι συνθήκες και υποδομές, που το 1985 μπορεί να ήταν καλές, σήμερα είναι σχεδόν απαράδεκτες. Τι θα ήταν το ιδανικό δια την Ορχήστρα και τι ενέργειες έχουν γίνει γι αυτό;
Το αρχείο της Ορχήστρας είναι η προίκα της. Σπουδαίο έργο που φτιάχτηκε με κόπο και μεράκι. Μεταγραφές έργων, πρωτότυπες συνθέσεις, ενορχηστρώσεις, ηχογραφήσεις, βιντεοσκοπήσεις.
Τι κάνει αυτό το υλικό πολύτιμο?
Το γεγονός ότι η Ορχήστρα ζει και εξελίσσεται. Ξέρετε είναι στην νοοτροπία μας το να τιμάμε τους ανθρώπους και το έργο τους όταν φεύγουν από τη ζωή.
Εμείς τιμάμε την Ορχήστρα, τον Θανάση Τσιπινάκη και το σπουδαίο έργο του καθημερινά με πάθος και αγάπη. Το αρχείο της Ορχήστρας λοιπόν της ανήκει.
Υπάρχουν φορές που νιώθεις ότι το βάρος που σου εμπιστεύθηκε ο Θανάσης στην αρχή και τα υπόλοιπα μέλη της ορχήστρας την συνέχεια, αποτέλεσε αναγκαστική επιλογή για την καλλιτεχνική σου πορεία;
Αναγκαστική επιλογή ίσως – επιτακτική ανάγκη σίγουρα.
Η Ορχήστρα έπρεπε να συνεχίσει. Αν εμείς την εγκαταλείπαμε θα χάναμε κι εμείς και η πόλη μας την ομορφιά και την έμπνευση που μας χαρίζει.
