Σε παράσταση για ένα ρόλο εξελίσσεται μέχρι νεωτέρας το προεκλογικό σκηνικό στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, με τον Νεκτάριο Φαρμάκη να είναι ο μόνος που βρίσκεται επίσημα στο κάδρο των υποψηφίων. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την επικρατούσα ατζέντα στην πολιτική σκηνή της χώρας και με φόντο τις εθνικές εκλογές οι οποίες θα προηγηθούν των περιφερειακών, του δίνει σημαντικό προβάδισμα ως προς τη διαμόρφωση των εξελίξεων.Αυτό το προβάδισμα ορίζεται από τη δυνατότητα που έχει – όσο δεν υπάρχει επίσημα αντίπαλο δέος – για αιφνιδιασμούς, των ελιγμούς, κατάρτιση συνδυασμού με πρόσωπα από το «πάνω ράφι» καθώς και κινήσεων οι οποίες όσο περνά ο καιρός θα τον ισχυροποιούν.
Δεν είναι τυχαίο πως οκτώ μήνες πριν ανοίξουν οι κάλπες για την ανάδειξη νέων περιφερειακών αρχών, στη «φαρέτρα» του σημερινού περιφερειάρχη βρίσκονται πρόσωπα με μεγάλο εκτόπισμα και πρόσβαση στις κοινωνίες της Αχαΐας, της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας, ενώ παρατηρούνται και φαινόμενα συνωστισμού ως προς τους ενδιαφερόμενους για να συμπεριληφθούν στο συνδυασμό.
Σε ότι αφορά στη σύνθεση του ψηφοδελτίου, εκτός από υποψηφίου που έρχονται από το φιλελεύθερο χώρο, έχουν ήδη κλειδώσει» οι υποψηφιότητες ατόμων από άλλους πολιτικούς οργανισμούς, με ορισμένα από αυτά να προκαλούν μόλις ανακοινωθούν έκπληξη. Η πολυσυλλεκτικότητα αυτή καταγράφεται τόσο στην Αχαΐα όσο και σε Αιτωλοακαρνανία και Ηλεία.
Οι βασικοί άξονες
Μέχρι τον προσεχή Οκτώβρη τα «στοιχήματα» για την περιφερειακή Αρχή είναι πολλά και η ανάδειξη του έργου που έχει γίνει θα αποτελέσει την προμετωπίδα στην πορεία προς την κάλπη. Η ολοκλήρωση των έργων που είναι σε εξέλιξη, η δημοπράτηση νέων τα οποία είναι πλέον ώριμα, η νέα δυναμική του συνδυασμού και ο σχεδιασμός της επόμενης θητείας αποτελούν τους άξονες πάνω στους οποίους θα κινηθεί ο Νεκτάριος Φαρμάκης έως το Φθινόπωρο.
Πλήρης ακινησία…
Στον αντίποδα, ο χώρος της αντιπολίτευσης και τα κόμματα που ορίζουν την κεντροαριστερά στους τρεις νομούς της Δυτικής Ελλάδας, καλούνται να λύσουν το δικό τους «Γόρδιο δεσμό» και τα προβλήματα που δημιουργεί η μη ύπαρξη προσώπου το οποίο θα ηγηθεί και η ζητούμενη μέχρι σήμερα ουσιαστική ενοποίηση των δυνάμεων.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη δεδομένου ότι οι εθνικές εκλογές και η κατάρτιση των ψηφοδελτίων για αυτές έχει θέσει σε αναστολή τις όποιες διεργασίες, με συνέπεια να παραμένουν όλα θολά.
Ακόμα και η περίπτωση του σημερινού βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας και εκ νέου υποψηφίου για το κοινοβούλιο με τον ΣΥΡΙΖΑ Θάνου Μωραϊτη, που είχε εξεταστεί και φαινόταν ως μία από τις μετά δυσκολίας πιθανές επιλογές για να ηγηθεί του περιφερειακού ψηφοδελτίου για την κεντροαριστερά – εάν και εφόσον θα μπορούσε να εκφραστεί ενιαία – πηγαίνει πλέον πολλούς μήνες πίσω. Για τους παροικούντες στην «Ιερουσαλήμ» των κομματικών επιτελείων μάλιστα έχει λήξει οριστικά και αμετάκλητα.
Εκ των πραγμάτων, ότι εκφράζει η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση στην Περιφέρεια, με τη μορφή σχηματοποιημένης παράταξης, σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι από μόνο του έχει την δυναμική για να παίξει καθοριστικό ρόλο και να «κοντύνει» τα ποσοστά του Νεκτάριου Φαρμάκη.
Η καθυστέρηση στη λήψη των τελικών αποφάσεων για την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος από τους δύο βασικούς πυλώνες της κεντροαριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) όσο αδειάζει η κλεψύδρα θα έχει να αντιμετωπίσει και δυσκολίες ως προς τη συγκρότηση ενός αξιόμαχου ψηφοδελτίου, καθώς πρόσωπα πρώτης γραμμής θα έχουν «σπαταληθεί» στο πεδίο των εθνικών εκλογών και στη συνέχεια θα είναι δύσκολο να πεισθούν για να δώσουν μάχη για την περιφέρεια. Αρνητικός παράγοντας θα είναι και το γεγονός ότι θα έχουν ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή τους για να ενεργοποιηθούν στη μάχη της ψήφου.
Ο φόβος της επόμενης μέρας
Τα πάντα ως προς τη δυνατότητα ύπαρξης πραγματικής συνεργασίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας θα εξαρτηθούν από το πώς θα διαμορφωθεί το σκηνικό την επομένη των εθνικών εκλογών.
Έαν οι σχέσεις των δύο κομμάτων περάσουν από «σαράντα κύματα» ή ακόμα οδηγηθούν λόγω των τελικών επιλογών σε κεντρικό επίπεδο σε αδιέξοδο, γίνεται αντιληπτό πως είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο να προκύψει κοινή στήριξη υποψηφίου.
Οι επιλογές του πρώτου γύρου και το πόσο «τραυματισμένο» θα βγει κάποιο από τα δύο κόμματα σε περίπτωση δεύτερης κάλπης από αυτή τη διαδικασία, εκτιμάται πως επίσης θα κρίνουν την εξέλιξη των πραγμάτων.
Δεν είναι τυχαίο πως σε τοπικό επίπεδο, δηλώσεις και ανακοινώσεις που έχουν γίνει κεντρικά από τις ηγεσίας των δύο κομμάτων, έχουν προκαλέσει εκνευρισμό και σε ορισμένες των περιπτώσεων τάσεις απομάκρυνσης των θεωρούμενων «φυσικών» συμμάχων.
Όσο διατηρούνται αυτά τα φαινόμενα και το τοπίο παραμένει για την αντιπολίτευση κάτι παραπάνω από θολό και αχαρτογράφητο, τόσο ο Νεκτάριος Φαρμάκης θα έχει την πολυτέλεια της στοχευμένης δράσης και διαμόρφωσης της ατζέντας με ότι και όσα συνεπάγεται αυτό για την έκβαση της εκλογικής μάχης.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
