Μια αδιάκοπη μάχη μεταξύ ζωής και θανάτου δίνουν νύχτα – μέρα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) όλης της χώρας, ασθενείς που μολύνθηκαν από τον κορονοϊό και παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή.
Σύμμαχοί τους σ’ αυτόν τον πόλεμο, οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας. Τις τελευταίες μέρες βρίσκονται στα όρια της ψυχολογικής κατάρρευσης, από τον μεγάλο αριθμό των θανάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Ασθενείς έρχονται και φεύγουν. Οι πιο τυχεροί, που νοσηλεύονται στις κλινικές, μπορεί μετά από κάποιες ημέρες να επιστρέψουν στο σπίτι τους υγιείς. Κάποιοι άλλοι, όμως, από τις Μονάδες Εντατικής, δεν γυρίζουν ποτέ. Τον τελευταίο μήνα, οι ασθενείς που καταλήγουν σε θάνατο έχουν αυξηθεί ραγδαία.
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, κουράστηκαν πλέον να χάνουν τόσες πολλές μάχες, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλουν, όπως λέει στο iatropedia.gr, ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του ΑΧΕΠΑ, Μπάμπης Κοροξενός:
“Το προσωπικό στην Μονάδα είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, γιατί βλέπουν πολλούς ασθενείς πλέον που μπαίνουν στη Μονάδα, να μην ξαναβγαίνουν. Όταν οι ασθενείς έχουν ακόμη έχουν επαφή με το περιβάλλον και τους λες ότι θα τους διασωληνώσεις, είναι σαν να τους λες “πεθαίνεις”.
Και δεν τους το λέμε, γιατί κάνει κακό στην ψυχολογία του αρρώστου. Οι πιο πολλοί από αυτούς, όμως, το διαισθάνονται και παίρνουν τηλέφωνο τους συγγενείς τους και τους αποχαιρετούν”.
Τα γνώριμα πρόσωπα των συναδέλφων του, έχουν πλέον αλλάξει μορφή, όπως λέει. Γιατί πάνω τους είναι αποτυπωμένοι όλοι οι θάνατοι των ανθρώπων που οι εργαζόμενοι δεν κατάφεραν να βοηθήσουν, γιατί στα χέρια τους δεν έχουν “όπλα”, δηλαδή φάρμακα:
“Συναντώ συναδέλφους τόσα χρόνια μέσα στο νοσοκομείο -35 χρόνια είμαι μέσα- και τους ξέρω διαφορετικούς : άλλος με το χαμόγελο, άλλος με την ιδιοτροπία του.
Και τώρα έχουν αλλάξει οι φάτσες τους, έχουν αλλάξει τα πρόσωπά τους. Σήμερα συγκεκριμένα μου είπε μια συνάδελφος “Θα ξαναγίνουμε ποτέ όπως ήμασταν πριν; Ή θα μας καταπλακώσει όλο αυτό για πολλά χρόνια ακόμη;”, λέει.
iatropedia
