ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΓΚΟΛΗΣ
Τα πράγματα ίσως είναι πολύ πιο σοβαρά από όσο κάποιοι νομίζουν, σχετικά με την πρόσφατη επιχείρηση ανακατάληψης του νέου Δημαρχείου, από στελέχη του ΚΚΕ και της Δημοτικής Αρχής. Θυμίζουμε ότι οι συμβασιούχοι προχώρησαν σε κατάληψη του κτιρίου (κάτι που προφανώς είναι παράνομο), ζητώντας από τον Κώστα Πελετίδη να στηρίξει τον δικαστικό του αγώνα για παραμονή στη θέση τους. Λίγες ώρες αργότερα, ξημερώματα, χωρίς τη συνδρομή της αστυνομίας, όπως καταγγέλλεται, μέλη του ΚΚΕ, με κουκούλες (αυτό μένει να αποδειχθεί, καθώς τα μέλη του κόμματος δύσκολα θα φορούσαν κουκούλες), κυνήγησαν τους συμβασιούχους και ξυλοφόρτωσαν δύο από αυτούς, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η συγκέντρωση της δημοτικής αρχής «στηρίζοντας το αίτημά τους για μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας». Τα ερωτήματα πολλά από τους πολίτες, αλλά μάλλον λιγότερα για όσους γνωρίζουν από πολιτικές πρακτικές συγκεκριμένων ομάδων.
Ας διευκρινίσουμε λοιπόν ορισμένα πράγματα για να λυθούν και οι όποιες απορίες.
Πρώτα από όλα: Η επιχείρηση απομάκρυνσης των συμβασιούχων από ομάδα του ΚΚΕ «είναι πολιτική πρακτική», στο πλαίσιο παρόμοιων και για άλλα ζητήματα ανά τη χώρα, την οποία δεν αρνούνται τα στελέχη του κόμματος και η Δημοτική Αρχή που ανήκει σε αυτό. Αρνούνται όμως κατηγορηματικά ότι ξυλοκοπήθηκαν δύο άτομα.
Δεύτερον, η εν λόγω δράση χαρακτηρίστηκε από κάποιους και ως «παρακρατική», στην ουσία, αφού λίγο νωρίτερα ο κ. Πελετίδης είχε αρνηθεί στην αστυνομία να επέμβει –όπως προβλέπεται- για να «απελευθερώσει» το Δημαρχείο (η αστυνομία συνεννοήθηκε ως όφειλε με τη δημοτική αρχή, καθώς η δεύτερη είναι ιδιοκτήτρια του χώρου).
Τρίτον, όπως υπενθυμίζεται από τοπικά πολιτικά στελέχη, «περιστατικά ανακατάληψης χώρου, επίσημα, είχε πολλά χρόνια να ζήσει η Πάτρα και για κάποιους παραπέμπουν σε άλλες εποχές».
Τέταρτον, η ανακατάληψη έγινε γιατί δεν μπορούσε να κινητοποιηθεί ο κ. Πελετίδης έξω από κλειστό Δημαρχείο (θα ήταν άσχημο για την εικόνα του) το οποίο είχαν σφραγίσει απέναντι στον ίδιο οι εργαζόμενοι. Στη μεγάλη εικόνα θα έχανε εν μέρει το ηθικό πλεονέκτημα της εικόνας ενός φιλεργατικού Δημάρχου, για πολλούς πατρινούς.
Πέμπτον, για πολλούς, θυμίζει, επίσης, «σκοτεινές εποχές η αντισυγκέντρωση της Δημοτικής Αρχής στη συγκέντρωση των συμβασιούχων, αποδεικνύοντας ότι το ΚΚΕ επιχειρεί να «καπελώσει» οποιοδήποτε εργατικό κίνημα και όπου δεν μπορεί ή δεν συμμετέχει να προβαίνει σε αντι-μέτωπο».
Έκτον, η Δημοτική Αρχή κινητοποιήθηκε για τους συμβασιούχους, χωρίς αυτούς, αφού εκείνοι ήταν λίγα μέτρα πιο πέρα και εμποδίστηκαν από την αστυνομία όταν θέλησαν να κινηθούν προς το Αρσάκειο. Δηλαδή, η δημοτική αρχή κινητοποιήθηκε κατά του εαυτού της, για εκείνους, χωρίς εκείνους.
Έβδομον, προκάλεσε αλγεινή εντύπωση η προσπάθεια επίθεσης σε δημοσιογράφους, ότι εκείνοι δήθεν διέσπειραν ψευδείς ειδήσεις περί απρόκλητης επίθεσης μελών του ΚΚΕ σε παρατασιούχους. Στο ίδιο μήκος κύματος ζητούσαν από τα πρόσωπα που φέρονται να ξυλοκοπήθηκαν να βγουν δημόσια στην κάμερα και να το καταγγείλουν, δείχνοντας τα σημάδια του ξυλοδαρμού. Από πού προκύπτει ότι πρέπει να γίνει αυτό; Οι δύο άνθρωποι υπέβαλαν μήνυση και αν λένε αλήθεια θα υπάρξουν οι νόμιμες επιπτώσεις. Γιατί πρέπει να δημοσιοποιήσουν ντε και καλά τα πρόσωπα τους και ίσως να γίνουν βορά στον κάθε έναν, μόνο και μόνο για να πειστούν κάποιοι;
Όγδοον, είναι προφανές ότι η πλειοψηφία των συμβασιούχων δεν θέλει να εμπλακεί σε πολιτικά παιχνίδια, ακόμη κι αν κάποιοι προσπαθούν να τους οδηγήσουν εκεί. Είτε αυτοί προέρχονται από την αντιπολίτευση, είτε από την Αρχή της πόλης. Δε τους νοιάζει το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών και τα πλήγματα σε άλλα κόμματα. Τους νοιάζει να έχουν δουλειά και αφού μπορούν να τη διεκδικήσουν μέσω της δικαστικής οδού, το πράττουν. Το αν στο τέλος της ημέρας κερδίζει η δημοτική αρχή ή η αντιπολίτευση καθόλου δεν τους ενδιαφέρει. Στη δικαιοσύνη: εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα. Αν κάποιοι, δε, θεωρούν ότι δεν είναι αδέκαστοι οι δικαστές, μιλώντας για «θετικές έδρες» εις βάρος του Δήμου, ας βγουν να το πουν με όνομα και επώνυμο.
Ένατον, τι κατάφερε ο Δήμος στη συνάντηση της Δευτέρας στο Υπουργείο Εσωτερικών; Σχεδόν τίποτα στην ουσία. Πήγαν χωρίς ραντεβού, είδαν τον Γενικό Γραμματέα, έβγαλαν τη φωτογραφία για να πετάξουν δηλαδή το… μπαλάκι στην Κυβέρνηση και να γυρίσουν στην Πάτρα να ισχυριστούν ότι φταίει εκείνη που δεν χρηματοδοτεί τον Δήμο και δεν μονιμοποιεί τους εργαζόμενους (όχι όλους, γιατί μόνο 400 από τους 4.000 έχει ανάγκη, κατά τα λεγόμενα των στελεχών του). Ένα ανούσιο αποτέλεσμα, μόνο με πολιτική κατεύθυνση. Ένα καυτό μπαλάκι που ναι μεν καίει λόγω της διαχρονικής ευθύνης των κυβερνήσεων για την ανεργία, έγινε όμως ακόμη πιο φλογερό λόγω της αρχικής στάσης της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο θέμα των συμβασιούχων και του εύκολου «ναι σε όλα». Αυτά γίνονται όταν περιμένεις από άλλους χρήματα και ξέρεις ότι πολιτικά θα τους ρίξεις την ευθύνη ότι και να γίνει. Την… πάτησαν όμως γιατί αφενός επιστρέφουν πολλοί συμβασιούχοι και αφετέρου έχουν όρεξη για διεκδίκηση.
Δέκατον, ας ρίξουμε μια ματιά στη στάση των παρατάξεων της «Λαϊκής Συσπείρωσης», για το ίδιο θέμα, σε άλλες πόλεις. Στηρίζουν το αίτημα των συμβασιούχων για παραμονή. Ακόμη ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αναντιστοιχίας λόγων όταν κάποιος είναι στην αντιπολίτευση και έργων όταν είναι Αρχή κι έχει την καυτή πατάτα της ρεαλιστικής διαχείρισης ζητημάτων. Ας μην ξεχνάμε ότι έρχονται εκλογές και ο κ. Πελετίδης δεν θα άφηνε το κόμμα του να έχει φθορά από τη συγκεκριμένη υπόθεση. Οπότε, επιτίθεται στις κυβερνήσεις, με νύχια και με δόντια και όπου βγει… Στη μέση όμως είναι οι συμβασιούχοι.
Εντέκατον, είναι σαφές ότι σε βάθος χρόνου θα κριθεί και η αντιπολίτευση για τη στάση της στο συγκεκριμένο θέμα. Τι θα έκανε αν ήταν Αρχή του τόπου; Θα πήγαιναν κόντρα στα κόμματά τους οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης; Λαϊκίζουν προς άγραν ψήφων ή στέκονται αποτελεσματικά και θεσμικά υπεύθυνα απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους;
Υ.Γ.1: Όπως και να έχει, το επιχείρημα ότι «οι συμβάσεις έχουν ορισμένο χρόνο και μετά τέλος» καταρρίπτεται από την ίδια τη Δικαιοσύνη.
Υ.Γ.2: Η Δημοτική Αρχή ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν τους κορόιδεψε πολιτικά, «αφού από την αρχή τάσσονταν υπέρ της μονιμοποίησης και όχι της προσωρινής παραμονής τους ώστε να είναι «όμηροι» των μεγάλων κομμάτων που κυβέρνησαν».
Υ.Γ.3: Αλήθεια, οι συμβασιούχοι που φέρονται να ξυλοκοπήθηκαν έχουν ζητήσει να εξεταστούν από ιατροδικαστή; Κι αν όχι γιατί;
Υ.Γ.4: Με το να μιλούν κάποιοι για κουκούλες που φορούσαν άνθρωποι του ΚΚΕ, ίσως άθελά τους πετυχαίνουν το αντίθετο από αυτό που θέλουν, μιας και αφενός τα μέλη του είναι γνωστό ότι δεν ακολουθούν τη συγκεκριμένη μέθοδο δράσης (εκτός αν κάποιοι φορούσαν τις κουκούλες των μπουφάν τους) και αφετέρου έδωσαν, αρχικά, την αίσθηση σε πολίτες που δεν γνώριζαν την υπόθεση ότι έδρασε ομάδα αντιεξουσιαστών (κάτι που δεν έγινε).
Υ.Γ.5: Πόσο ακόμη θα περιμένουμε την αστυνομία να διαλευκάνει πλήρως την υπόθεση;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος*
