Του Ανδρέα Κολλιόπουλου
Είναι από την Παλαιστίνη, ζει εδώ και αρκετά χρόνια στην Πάτρα, έχοντας κάνει την δική του οικογένεια. Όμως τις τελευταίες μέρες έχει χάσει τον ύπνο με αυτά που βλέπει στην τηλεόραση και το διαδίκτυο. Τα όσα γίνονται στο Ισραήλ και στη λωρίδα της Γάζας μετά την επίθεση της Χαμάς τον έχουν επηρεάσει συναισθηματικά.
Αυτό όμως που εξοργίζει τον Μ.Π. (δεν θέλει να αποκαλύψει το όνομα του για ευνόητους λόγους που είναι σεβαστοί από τον «Ν») είναι η μονόπλευρη διάσταση όπου παρουσιάζουν τα γεγονότα τα αθηναϊκά ΜΜΕ.
Όπως και φυσικά η στάση που έχει κρατήσει η κεντρική πολιτική ηγεσία της χώρας μαζί με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ο ρόλος της Χαμάς
«Η Χαμάς δεν εκφράζει το σύνολο του Παλαιστινιακού λαού και ο ρόλος της στο Παλαιστινιακό ζήτημα είναι κατά την άποψη μου αρνητικός» τονίζει στον «Ν».
Όμως από την άλλη η κατάσταση είναι τέτοια στην Δυτική Όχθη που επί της ουσίας τροφοδοτεί τη Χαμάς με νέα μέλη εκ των οποίων τα περισσότερα από αυτά είναι μικρά σε ηλικία.
«Βγήκαν όλοι να καταδικάζουν την επίθεση που έκανε η Χαμάς σε άμαχο πληθυσμό, χωρίς όμως να λογαριάσουν, ούτε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν όλα αυτά τα χρόνια οι άνθρωποι που μένουν στη λωρίδα της Γάζας».
Όπως εξηγεί ο ίδιος ένα μεγάλο μέρος των νέων της Παλαιστίνης έχουν δει τους δικούς τους ανθρώπους να σκοτώνονται από εξορμήσεις που γίνονται κάθε τόσο από τα Ισραηλινά στρατεύματα.
«Αυτόν τον νέο δεν τον τροφοδοτείς με μίσος και δεν θα πάει αύριο να στρατολογηθεί στην Χαμάς για να γίνει κινούμενη βόμβα ή να επιτεθεί σε αμάχους, για να τον βαπτίσουμε εμείς ύστερα τρομοκράτη;» αναρωτιέται.
Στοιβάζονται σε μία λωρίδα
Άλλωστε, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγαλώνουν οι νέοι της Παλαιστίνης, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια. Ο ίδιος τονίζει: «1, 5 με 2 εκατομμύρια κόσμος στοιβάζεται σε μια ακτίνα 40 χιλιομέτρων , με πλάτος λιγότερα από 8 χιλιόμετρα, ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες, χωρίς νερό και χωρίς ρεύμα τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Οι οικογένειες και τα μικρά παιδία εκεί, πεινούν και δεν έχουν τα απαραίτητα για επιβιώσουν. Κι εγώ εξοργίζομαι με τις εικόνες των σκοτωμένων μικρών παιδιών του Ισραήλ από την Χαμάς. Όμως αυτά που ζουν οι Ισραηλινοί τις τελευταίες ημέρες, τα ζουν στην καθημερινότητα τους οι Παλαιστίνιοι εδώ και δεκαετίες, με Ισραηλινούς στρατιώτες να πυροβολούν στο ψαχνό μικρά παιδιά και άμαχο πληθυσμό, χωρίς λόγο, με την παραμικρή αφορμή. Αυτό δεν είναι τρομοκρατία;».
Οι Ισραηλίτες στους δρόμους
Το σκηνικό που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες από τις τηλεοράσεις και το διαδίκτυο, δεν είναι καινούργιο. «Έχουνε πόλεμο εκεί και ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτός ο πόλεμος είναι η δημιουργία ενός ανεξάρτητου Παλαιστίνιου κράτους.
Αυτό επιτέλους θα πρέπει να το καταλάβει η Δύση και η Αμερική. Στο Ισραήλ ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού το έχει συνειδητοποιήσει. Για αυτό και βγαίνουν στους δρόμους για να διαδηλώσουν υπέρ της δημιουργίας ενός ανεξάρτητού κράτους της Παλαιστίνης.
Μη κοιτάτε που δεν τα δείχνουν οι τηλεοράσεις και το διαδίκτυο. Υπάρχει αρκετός κόσμος από το Ισραήλ που αρνείται να στρατευθεί και να πάει να πολεμήσει κατά της Παλαιστίνης, παρά τις πιέσεις που δέχεται από το καθεστώς του Νετανιάχου.
Κι υπάρχει και αρκετός επίσης κόσμος από το Ισραήλ που φεύγει από εκεί και πηγαίνει να ζήσει μόνιμα σε χώρες της Ευρώπης, μη αντέχοντας την σκιά του φόβου και των επιθέσεων, έχοντας καταλάβει ότι η κατάσταση αυτή δεν θα παύσει, αν πρώτα δεν λυθεί το Παλαιστινιακό ζήτημα».
Μια ενιαία Παλαιστινιακή Αρχή
Σύμφωνα όμως με τον ίδιο το Παλαιστινιακό ζήτημα δεν θα λυθεί αν πρώτα δεν επιλυθούν τα εσωτερικά θέματα που έχουν μεταξύ τους οι Παλαιστίνιοι.
«Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να ενοποιηθούν. Αυτή τη στιγμή υπάρχει η Παλαιστινιακή Αρχή στην Δυτική Όχθη και η Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας.
Χρειάζεται να δημιουργηθεί μια ενιαία αρχή που θα εκλεγεί από τον λαό μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και από εκεί και πέρα να υπάρξει μία κοινή σημαία » τονίζει.
«Όσο υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός η Παλαιστίνη δεν μπορεί να διεκδικήσει το δίκαιο αίτημα της για ανεξάρτητο κράτος. Φτάσαμε να είμαστε ξένοι στα δικά μας εδάφη, στα εδάφη που, όποιος έχει διαβάσει έστω και λίγη ιστορία, γνωρίζει ότι η γη αυτή ανήκει στους Παλαιστίνιους από αρχαιοτάτων χρόνων.
Ένα επίσημο ανεξάρτητο κράτος
Όμως ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να την έχουμε όπως την έχουμε ονειρευτεί». Κι καταλήγει: «Εκείνο, ωστόσο, που έχουμε ονειρευτεί πάνω από όλα, εμείς οι Παλαιστίνοι, είναι να ζει ο λαός μας ειρηνικά. Κι αυτό που ζητάμε επί της ουσίας για μας τους Παλαιστίνιους είναι ένας συμβιβασμός.
Αλλά ας έχουμε έστω αυτό το ελάχιστο προκειμένου να βασιλέψει η ειρήνη. Ένα κράτος, σαν αυτό που είχαμε από την ισραηλινή κατοχή του 1967, έχοντας στα εδάφη του τις όχθες του Ιορδάνη, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ».
(από την εφημερίδα Ν”)
