Απεριποίητος ο περιβάλλον χώρος, μεγάλα τα κενά σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό και στο βάθος… ιδιωτικοποίηση για τον κρατικό αερολιμένα
ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Π.ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
antrekoll@hotmail.com
Από ψηλά μοιάζει σαν το ιδανικό μέρος για τους τουρίστες που έρχονται. Από κοντά όμως το πράγμα διαφέρει αρκετά. Ο χώρος γύρω από το αεροδρόμιο του Αράξου, μιας εκ των δύο βασικών πυλών εισόδου για τους επισκέπτες που έρχονται στην Δυτική Ελλάδα (μαζί με το νέο λιμάνι), προκαλεί έκπληξη σε όσους καταφτάνουν από το εξωτερικό. Θυμίζει κάτι από τριτοκοσμική χώρα. Οι τουρίστες που έρχονται για τις διακοπές τους από τις χώρες της Δυτικής και της Κεντρικής Ευρώπης με το που πατούν το πόδι τους στο αεροδρόμιο και ετοιμάζονται για να πάνε στον προορισμό τους αντικρύζουν εικόνες που διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από αυτά που πίστευαν ότι θα δουν. Καλαμιές και χόρτα που έχουν υψωθεί και δίνουν το σκηνικό στον επισκέπτη μιας ιδιότυπης «ζούγκλας», στρέμματα από χωράφια που καλλιεργημένα και μη και γύρω τους δρομάκια στενά, με χώμα τα περισσότερα από αυτά.
Χωρίς φωτισμό το επαρχιακό δίκτυο
Μάλιστα, αν έχουν την ατυχία και η πτήση τους φτάνει στο αεροδρόμιο του Αράξου τις βραδινές ώρες, όταν νυχτώνει, τότε είναι αναγκασμένοι να πάνε στον προορισμό τους στα τυφλά αφού στο επαρχιακό δίκτυο μεταξύ του Αράξου και του Λάππα από το οποίο αναγκαστικά περνάει ο επισκέπτης για να βγει στην Πατρών – Πύργου δεν υπάρχει καν φωτισμός. Το όλο σκηνικό γύρω από το αεροδρόμιο του Αράξου μάλλον δεν παραπέμπει και τόσο σε μία περιοχή ανερχόμενη που έχει βρει μέσα από τον τουρισμό μια δυναμική, αλλά σε ένα μέρος υποβαθμισμένο που δεν έχει κατορθώσει μέχρι ώρας να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της, τις φυσικές ομορφιές και τις παραλίες της. Άλλωστε, αναφερόμαστε στον βασικό τροφοδότη του εισερχόμενου τουρισμού για την Δυτική Ελλάδα και σε μία από τις πύλες εισόδου της χώρας και η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει ο επισκέπτης που φτάνει στην Ελλάδα παίζει τον ρόλο της.
Κενά σε υποδομές και έμψυχο δυναμικό
Όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλύτερα σε ότι αφορά τις υποδομές του αεροδρομίου και τις υπηρεσίες που προσφέρει στους επιβάτες που καταφτάνουν μέσω αυτού στην Ελλάδα. Το έμψυχο δυναμικό δεν ξεπερνάει τα 15 άτομα, ενώ υπάρχουν κενά σε κομβικές θέσεις που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια του αεροδρομίου και τους διεθνείς κανόνες που ορίζονται για τους αερολιμένες. Οι υπάλληλοι την περίοδο της καλοκαιρινής σεζόν που ξεκινάει από τον Μάιο και τελειώνει τον Οκτώβριο εργάζονται υπερωρίες, χωρίς ρεπό, κάνουν ότι μπορούν για να εξυπηρετήσουν το επιβατικό κοινό, όμως, από ένα σημείο και μετά δεν μπορούν να αλλάξουν την όλη κατάσταση. Εξάλλου, πέρα από τους ελάχιστους υπαλλήλους που έχει το αεροδρόμιο υπάρχουν και άλλες ελλείψεις που όπως και να το κάνουμε δεν καλύπτονται από το ανθρώπινο φιλότιμο, αφού έχουν να κάνουν με υποδομές που για να μπουν στο αεροδρόμιο χρειάζεται και η ανάλογη κρατική βούληση, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τα χρηματικά κονδύλια που θα πρέπει να δοθούν. Η εγκατάλειψη του κρατικού αερολιμένα έχει έρθει σταδιακά, αλλά με σταθερά βήματα και δεν είναι άσχετη με τη μείωση της επιβατικής κίνησης που έχει παρατηρηθεί τα τελευταία δύο χρόνια, ανεξάρτητα από τον παράγοντα της πανδημίας που ασφαλώς έπαιξε σημαντικό ρόλο στη πτώση που κυριάρχησε στην τουριστική βιομηχανία της χώρας.
Η πορεία προς τα πάνω και η «προσγείωση»
Το αεροδρόμιο του Αράξου ξεκίνησε να δείχνει μία αξιόλογη και ανερχόμενη επισκεψιμότητα την καλοκαιρινή σεζόν από τα τελευταία έτη της οικονομικής κρίσης, το 2013, το 2014 και το 2015. Η προσπάθεια αυτή βασίστηκε κυρίως στις σχέσεις που κτίστηκαν σταδιακά, με σημαντικά ταξιδιωτικά γραφεία ξένων tours operators από την κάθε αγορά. Οι περισσότεροι από τους ξένους τουρίστες που έρχονταν στον Άραξο και στην Δυτική Ελλάδα ήταν Γερμανοί και Ρώσοι, ενώ ακολούθησαν επισκέπτες και από άλλες χώρες όπως η Ουκρανία, η Πολωνία, η Σλοβακία και οι χώρες της Βαλτικής. Η απογείωση της επιβατικής κίνησης του αεροδρομίου του Αράξου έγινε την διετία 2017 και 2018 όπου ο κρατικός αερολιμένας ξεπέρασε τους 185.000 επιβάτες στο σύνολο τους την κάθε σεζόν, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος αν και με μία πτωτική τάση (η φωτιά που σημειώθηκε προς τα τέλη Αυγούστου έπαιξε τον ρόλο της) ήταν για τον κρατικό αερολιμένα και η σεζόν του 2019.
Στο βάθος ο ορίζοντας της ιδιωτικοποίησης
Από το 2020 και μετά η πτώση ήταν κάθετη για το αεροδρόμιο – όπως και για όλα τα αεροδρόμια της χώρας εξαιτίας της πανδημίας – ενώ την τελευταία διετία, έχοντας μια σημαντική ανάκαμψη, προσπαθεί να βρει τα βήματα του. Όμως μέχρι ώρας το κράτος και η πολιτεία δεν έχουν βοηθήσει, στον βαθμό που θα έπρεπε, αν αναλογιστεί κανείς τη σημασία που έχει για την οικονομία ο τουρισμός, αλλά και τη δυναμική που έχει δείξει ο Άραξος από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Αρκετοί συσχετίζουν αυτή την σταδιακή εγκατάλειψη του κρατικού αερολιμένα, με τις προθέσεις που δείχνουν να έχουν οι κυβερνώντες για το μέλλον όχι μόνο του αεροδρομίου του Αράξου, αλλά και των υπόλοιπων 21 περιφερειακών αεροδρομίων της επικράτειας. Είναι γνωστό ότι το κράτος έχει σαν σκοπό του να παραχωρήσει τα 22 κρατικά αεροδρόμια σε ιδιώτη ή σε ιδιώτες επενδυτές, με στόχο να τα αξιοποιήσουν και να αναλάβουν την διαχείριση τους για αρκετά χρόνια, ανάλογα με τη συμφωνία.
Πακέτο και τα 22 μέσα από διεθνή διαγωνισμό
Μάλιστα πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλος του Υπερταμείου αποκάλυψε ότι τα 22 κρατικά περιφερειακά αεροδρόμια που έχει στο χαρτοφυλάκιό του ο φορέας θα προκηρυχθούν ως “πακέτο” σαν μία ενιαία οντότητα, μέσα από διεθνή διαγωνισμό. Ήδη για το αεροδρόμιο της Καλαμάτας ο διαγωνισμός αναμένεται να προκηρυχθεί μέσα στον επόμενο μήνα, ενώ τα σχέδια του Υπερταμείου για την παραχώρηση του πακέτου των 22 αεροδρομίων είναι μέσα στο πλαίσιο του επιχειρησιακού πλάνου που έχει οριστεί για την επόμενη διετία.
Το αν θα βρεθεί ένας επενδυτής που θα μπορέσει να βάλει τα χρήματα που χρειάζονται για όλα αυτά τα αεροδρόμια για την αξιοποίηση τους, κάνοντας το πλάνο του για να μπορέσει κάποια στιγμή να βγάλει κέρδη μέσα από την επένδυση του, αυτό είναι κάτι που θα φανεί στην πράξη. Μέχρι τότε πάντως δύσκολα κάτι θα αλλάξει στον κρατικό αερολιμένα της Δυτικής Ελλάδος, πέρα από τις προσπάθειες των εργαζομένων και των αρμοδίων του αεροδρομίου.
«Πράσινο φως» για μελέτη από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας
«Πράσινο» φως δόθηκε για την εκπόνηση μιας σημαντικής μελέτης που φορά την ανάπτυξη αεροπορικών συνδέσεων στο αεροδρόμιο του Αράξου. Η απόφαση πάρθηκε με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, ύστερα από σχετικό αίτημα της Ένωσης Ξενοδόχων Αχαΐας και της Ένωσης Ξενοδόχων Δυτικής Ηλείας, ενώ πέρασε από το διοικητικό συμβούλιο του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης της ΠΔΕ. Σκοπός της μελέτης είναι η τόνωση του εισερχόμενου τουρισμού στη Δυτική Ελλάδα μέσω της ανάπτυξης αεροπορικών συνδέσεων με το αεροδρόμιο του Αράξου. Σύμφωνα με έκθεση του ΙΝΣΕΤΕ καταγράφεται ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος της Περιφέρειας, μεταξύ άλλων, η υλοποίηση «δράσεων βελτίωσης/αναβάθμισης της αεροπορικής συνδεσιμότητας του αεροδρομίου Αράξου». Η ίδια πρόταση συμπεριλαμβάνεται και στις προτεινόμενες Στρατηγικές Δράσεις Δημόσιου Τομέα για τον προορισμό «Δυτική Ελλάδα» της μελέτης «Ελληνικός Τουρισμός 2030 – Σχέδια Δράσης» που εκπονήθηκε στο ανωτέρω πλαίσιο του Ε.Π. «ΕΠΑνΕΚ 2014-2020».Η προς εκπόνηση μελέτη θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την κατάρτιση πρακτικού και συνοπτικού επιχειρησιακού σχεδίου δράσης και ιεράρχηση χωρών-στόχων για επίτευξη αεροπορικών συνδέσεων, τη συλλογή συνολικών στατιστικών στοιχείων σχετικά με τις δυνατότητες και τις ανάγκες του αεροδρομίου, τη διαβούλευση με τουριστικούς φορείς για συλλογή εμπειρικών στοιχείων, τη διερεύνηση αξιολόγηση, συλλογή και καταγραφή στοιχείων προορισμού για όλες τις όμορες περιοχές, τις σημαντικές αγορές που σχετίζονται με την αεροπορική σύνδεση, τη δημιουργία ηλεκτρονικής παρουσίασης στα αγγλικά, έως και την πιλοτική στόχευση αεροπορικής εταιρείας σε χώρα – στόχο.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών
