«Νομίζω ότι η τέχνη δεν πρέπει να είναι κάτι δυσάρεστο. Υπάρχει αρκετή δυστυχία στη ζωή. Πρέπει κανείς να κρατά το δυσάρεστο, τη δυστυχία για τον εαυτό του. Πάντα μπορεί κανείς να βρει κάτι ευχάριστο. Η δυστυχία δεν μένει αλλά δημιουργεί εμπειρία. Δεν χρειάζεται να μολύνει κανείς τους ανθρώπους με τις ενοχλήσεις του. Κάποιος πρέπει να δημιουργήσει μια διεγερτική τέχνη που θα οδηγεί το πνεύμα του θεατή σε ένα πεδίο μακριά από τη δυστυχία και τις ενοχλήσεις του», θα δηλώσει σε μια συνέντευξή του που για χρόνια παρέμενε άγνωστη – τον Αύγουστο του 1946, δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση του Παρισιού από τους Γερμανούς, ένας νεαρός Αμερικανός στρατιώτης ονόματι Jerome Seckler επισκέφτηκε τον Henri Matisse. Ο Seckler είχε πάθος για τη σύγχρονη τέχνη και είχε βάλει στόχο να συναντήσει και να πάρει συνέντευξη από μερικούς από τους κορυφαίους Γάλλους καλλιτέχνες της εποχής: ο Matisse ήταν ένα από τα ονόματα στη λίστα του (η συνέντευξη αυτή θα δημοσιευθεί τελικά στο βιβλίο Chatting with Henri Matisse: The Lost 1941 Interview).
Στο επόμενο διάστημα, τρία μεγάλα ιδρύματα συνεργάζονται για να παρουσιάσουν την πρώτη μεγάλη έκθεση αφιερωμένη στον Matisse τη δεκαετία του 1930.
Το Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας, σε συνεργασία με το Μουσείο Ορανζερί στο Παρίσι και το Μουσείο Ματίς στη Νίκαια, θα παρουσιάσουν την πρώτη έκθεση αφιερωμένη στην κομβική δεκαετία του 1930 στην τέχνη του Henri Matisse (1869–1954).
Με πρώτο σταθμό τη Φιλαδέλφεια, τον μοναδικό χώρο των Ηνωμένων Πολιτειών, η έκθεση “Matisse in the 1930s” θα παρουσιάσει περισσότερα από 100 έργα, ανάμεσά τους γνωστά έργα του καλλιτέχνη αλλά και κάποια άλλα που σπάνια έχουν προβληθεί, γλυπτά, σχέδια και εκτυπώσεις, έως εικονογραφημένα βιβλία. Η έκθεση επίσης θα περιλαμβάνει φωτογραφίες και ταινίες ντοκιμαντέρ ενώ θα συνοδεύεται από πλούσιο εικονογραφημένο επιστημονικό κατάλογο.
Χωρισμένη σε 4 βασικές ενότητες η έκθεση θα εξερευνήσει τις αξιοσημείωτες αλλαγές στο δημιουργικό και συνθετικό του στυλ . Η αφήγηση οργανώνεται χρονολογικά, και σημείο έναρξης αποτελεί η λεγόμενη περίοδος της Νίκαιας του Matisse το 1917–30. Το 1917, ο Matisse μετακόμισε στο Cimiez, ένα προάστιο της Νίκαιας στη Γαλλική Ριβιέρα, και εκεί θα επιδοθεί στα έργα μιας χαλαρής παραλλαγής της νεοκλασικής ζωγραφικής που έτυχε καλής υποδοχής από τον κόσμο. Βιώνει άλλωστε μια χαλαρή, απολαυστική ζωή μέσα στο δωμάτιο του στο Hôtel Beau Rivage με θέα στην παραλία. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει και μαζί του και ένας βαθμός καινοτομίας.
