Είναι τέτοια η φύση αυτής της πανδημίας που δημιουργεί ορισμένα παράδοξα για την αντιμετώπιση της.
Όλα όσα την αφορούν δεν εξαρτώνται από τους πολλούς που έχουν καταλάβει και συνειδητοποιήσει περί τίνος πρόκειται, αλλά από τους λίγους που δεν παραδέχονται την ύπαρξη του ιού και που βλέπουν αόρατους εχθρούς πίσω από ένα παγκόσμιο σύστημα που κινεί τα νήματα, μπερδεύοντας προφανώς τα θέματα που απασχολούν την δημόσια υγεία, με τον οικονομικό «πόλεμο» που προκύπτει από αυτά.
Τι εννοούμε; Οι αρνητές της μάσκας και των όσων δεν τηρούσαν τα μέτρα, έκριναν σε μεγάλο βαθμό (σύμφωνα τουλάχιστον με τους ειδικούς) την εξάπλωση της διασποράς, σε αυτό το δεύτερο κύμα της πανδημίας.
Όμως και η επίτευξη της ανοσίας του ιού, ύστερα από την παρασκευή των εμβολίων και των ερχομών τους στην αγορά θα κριθεί, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών από μία άλλη κατηγορία αρνητών. Από αυτούς που αρνούνται αυτή τη φορά να κάνουν το εμβόλιο.
Ένα ποσοστό, που σύμφωνα με τα όσα μας έλεγε η πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών, Άννα Μαστοράκου, δεν είναι καθόλου μικρό και φτάνει το 46% του παγκόσμιου πληθυσμού, τη στιγμή που για την ανοσία απαιτείται το 70%.
Οι αρνητές, έτσι κατά μία έννοια, όπως έκριναν την εξάπλωση του ιού, θα κρίνουν και πότε αυτός θα εξαφανιστεί από τις ζωές μας. Είναι και αυτό ένα από τα «τερτίπια» αυτού του ιού που ήρθε για να ανατρέψει τα πάντα, αλλά ταυτόχρονα και να μας δώσει ίσως την ευκαιρία για σημαντικά μαθήματα για την επόμενη μέρα.
(από την εφημερίδα “Νεολόγος”)
