Η πρώτη εβδομάδα μετά το καρναβάλι ήταν πάντα στην Πάτρα η πιο μελαγχολική. Τη λέγαμε κάποτε καθαροβδομάδα μιας και ξεκίναγε με την Καθαρά Δευτέρα όπου αντικρίζαμε πρωί πρωί με τη λαγάνα στο χέρι ένα απίστευτο θέαμα. Από όλο το συφερτό της Κυριακής και την πολυκοσμία των παρελάσεων και των διάφορων ξεφαντωμάτων, δεν υπήρχε στους δρόμους ούτε κομφετί! Άνετα το συνεργείο καθαριότητας του Δήμου Πατρέων έμπαινε στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες, αφού καθάριζε τόνους απορριμμάτων από την πόλη σε χρόνο απίστευτο και την Τρίτη το πρωί δεν έβλεπες ούτε ένα μπάστακα, ένα μικρό άρμα ή ένα κιγκλίδωμα στο κέντρο της πόλης! Ήταν η εποχή που το προσωπικό του Δήμου ήταν αρκετό γι’ αυτό το «θαύμα», περίσσευαν λεφτά για υπερωρίες και κυρίως περίσσευε μια ευφορία από την περιρρέουσα κοινωνική πολιτική ατμόσφαιρα στην πόλη. Σήμερα δυστυχώς, παρόλη τη σχετική προσπάθεια, ζούμε την εποχή της συρρίκνωσης όλης της έννοιας Πάτρα. Και χωριζόμαστε σε τρεις κατηγορίες οι πολίτες αυτής της πόλης: Αυτοί που η συρρίκνωση τους βολεύει πολιτικά, αυτοί που τους αφήνει αδιάφορους αρκεί να μην αγγίζει τα συμφέροντά τους και αυτοί που αντιδρούν εκεί που δεν πρέπει και όταν πρέπει να αντιδράσουν το ξεχνάνε…
Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, το πρώτο σχετικά «ελεύθερο» Καρναβάλι μετά από δύο χρόνια πανδημίας και ειδικών μέτρων, η Πάτρα δεν ήξερε κυριολεκτικά πώς να χαρεί και πώς να λειτουργήσει. Η Αστυνομία ως όφειλε έβγαλε μια αυστηρή ανακοίνωση για απαγόρευση συνωστισμού με υπαίθρια μουσική, επιμέρους καρναβαλικές εκδηλώσεις εκτός από τη γενική απαγόρευση των παρελάσεων και ύστερα είχε διακριτική παρουσία έως και «ολίγα στραβά μάτια». Η εστίαση και η αναψυχή ετοιμάστηκαν για καρναβάλι 2019 περιμένοντας όπως πάντα την ευκαιρία για τα «σπασμένα της χρονιάς» και εν μέρει το κατάφεραν. Πάντως καλύτερα από το ’20 και το ’21 σίγουρα! Οι υπόλοιποι Πατρινοί περιφέρονταν με τις ομπρέλες κοιτώντας γύρω γύρω να κάνει Καρναβάλι κάποιος άλλος προφανώς, για να τους διασκεδάσει και τα νέα παιδιά που ήρθαν απ’ όλη την χώρα ξανά φέτος στους φίλους φοιτητές, έκαναν όλο το ντόρο. Και κάποιες ομάδες ιδιωτών καρναβαλιστών έκαναν λίγες δημόσιες εμφανίσεις, όαση μες τη μουντίλα, το κρύο και το γενικό κλίμα λόγω των γεγονότων στην Ανατολική Ευρώπη. Ο Δήμος προσπάθησε με κάποιες εκδηλώσεις και δημόσιους στολισμούς να κρατήσει όπως καταλαβαίνει το Καρναβάλι ζωντανό και κατάφερε αυτό που λέμε «άντε βρε, για την προσπάθεια και μόνο, παίρνεις και εσύ ένα μπράβο».
Και του χρόνου καλύτερα δηλαδή με λίγα λόγια. Αυτή άλλωστε είναι και η ευχή όλων από την Κυριακή το βράδυ κι έπειτα. Το καλύτερα φυσικά με το μη χειρότερα στην Πάτρα είναι πολύ κοντά τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση που από ότι φαίνεται απασχολεί όλο και λιγότερους κατοίκους της πόλης. Ας δούμε όμως τα δεδομένα για αυτό το «καλύτερα» που ευχόμαστε για να ξέρουμε τι περιμένουμε. Πρώτα απ’ όλα να τελειώσει η τραγωδία του πολέμου, να επικρατήσει η λογική και να μην απειληθεί η Ειρήνη ευρύτερα και κυρίως στην «πόρτα» μας. Μετά να ξεμπερδέψουμε από την απειλή όχι μόνο του κορωνοϊου αλλά γενικά οποιασδήποτε πανδημίας που μπορεί να γίνει ξανά ένα παγκόσμιο απροσδιόριστο όπλο κατά της επιβίωσης μας. Ύστερα να πάει καλά η οικονομία, να γλιτώσουμε από τη συνεχιζόμενη ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση κυρίως την απειλή νέου πληθωρισμού και φτώχειας. Επίσης να αποφευχθεί κάθε μορφής πιθανή κρίση με τη μόνιμη απειλή εξ ανατολών, δηλαδή την Τουρκία. Κι αφού γίνουν όλα αυτά να πάμε το 2023 και στις βουλευτικές εκλογές πρώτα και ύστερα στις δημοτικές εκλογές, με την Πάτρα μικρότερη σε πληθυσμό όπως λένε οι πληροφορίες, κατά μερικές χιλιάδες κατοίκους την τελευταία δεκαετία και άντε να δούμε ποιο θα είναι το μέλλον της και εμάς των Πατρινών επίσης.
Τουτέστιν «φέξε μου και γλίστρησα», που λένε. Δεν βαριέσαι μωρέ, καλά να είμαστε υγιείς και όρθιοι και θα τα καταφέρουμε. Είναι πολλά μαζί για να τα χωρέσει το κεφάλι μας μέσα σε μια εβδομάδα. Είναι βαριά και τα σαρακοστιανά και δεν χωνεύονται εύκολα. Έχουμε αγώνα μπροστά μας. Τι αγώνα θα μου πείτε. Τι σημασία έχει; Λες και έχουμε τίποτε άλλο να κάνουμε;
