Η συγκυρία και οι συσχετισμοί στο Συμβούλιο Γεωργίας της ΕΕ, φαίνονται ικανοί να ξεκλειδώσουν το ταμείο του αποθεματικού κρίσης, κάτι που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να κατανείμει έκτακτη ενίσχυση σε ελαιοπαραγωγούς.
Αν και στο συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας την περασμένη Δευτέρα 19 Ιουλίου δεν πάρθηκε κάποια σχετική απόφαση, ως γνωστόν η Ελλάδα κατέθεσε αίτημα για την παροχή οικονομικής συνδρομής από την Κομισιόν, προκειμένου να πληρώσει η χώρα έκτακτη ενίσχυση σε παραγωγούς ελαιολάδου και επιτραπέζιων ελιών, αφού σύμφωνα με το σχετικό υπόμνημα, η ακαρπία εξαιτίας των παγετών του πρώτου εξαμήνου του έτους τους οποίους διαθέχθηκαν πολύ υψηλές θερμοκρασίες, αναμένεται να προκαλέσει απώλεια ελαιοκάρπου από 70% έως 90% στα βασικότερα παραγωγικά κέντρα της χώρας.
Μεταξύ άλλων στο σχετικό έγγραφο αναφέρεται: Από τις 15 Φεβρουαρίου έως τις 20 Απριλίου του 2021 η Ελλάδα επλήγη από πέντε κύματα παγετού, τα οποία προκάλεσαν μεγάλη ζημιά στην πρωτογενή παραγωγή. Αυτά τα περιστατικά παγετού ήταν μοναδικά σε όγκο και επεκτάθηκαν, τα τελευταία 15- 20 χρόνια, και επηρέασαν σχεδόν ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
Πιο συγκεκριμένα, η Δυτική Μακεδονία, η Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία, η Θεσσαλία και η Ήπειρος επλήγησαν ιδιαίτερα, ενώ σημειώθηκαν σοβαρές ζημιές στην Κεντρική Ελλάδα και την Πελοπόννησο.
Ενδεικτικά, στις 17.02.2021 παρατηρήθηκαν θερμοκρασίες έως – 9,7 ° C στο Αμύνταιο / Φλώρινα, -6,8 ° C στην Αγία / Λάρισα, -7,4 ° C στη Μακρακώμη / Φθιώτιδα και -7,9 ° C στο Λεβίδι / Αρκαδία. Αυτά τα άνευ προηγουμένου γεγονότα παγετού επηρέασαν σοβαρά τις καλλιέργειες υψηλής απόδοσης, όπως δενδροκομικές καλλιέργειες, φρούτα, λαχανικά και δημητριακά.
Ιδιαίτερα για τα ελαιόδεντρα, οι κύριες κλιματολογικές συνθήκες που επηρεάζουν την παραγωγή της ελιάς είναι: (i) η θερμοκρασία και οι διακυμάνσεις της (ελάχιστη, μέγιστη, μέση κατά τη διάρκεια του ετήσιου κύκλου καλλιέργειας) επηρεάζουν ιδιαίτερα τα στάδια ανθοφορίας και καρποφορίας και (ii) τις βροχοπτώσεις, το ύψος και η κατανομή των οποίων ρυθμίζουν τη διαθεσιμότητα νερού στο έδαφος. Κατά την τρέχουσα περίοδο ελαιοκαλλιέργειας 2021/2022, οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν τους χειμερινούς μήνες, Ιανουάριος-Φεβρουάριος, καθώς και την Άνοιξη και αργότερα, χαρακτηρίστηκαν από ακραίες θερμοκρασίες.
Οι εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες των γεγονότων του παγετού της άνοιξης, ακολούθησαν τα θερμά κύματα του Μαΐου και του Ιουνίου, με θερμοκρασίες να πλησιάζουν τους 40 ° C. Αυτές οι καιρικές συνθήκες, σε συνδυασμό με σχεδόν καθόλου βροχοπτώσεις, εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια ενός πολύ ευαίσθητου σταδίου στην καλλιέργεια της ελιάς, της ανθοφορίας και της καρποφορίας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, τα ελαιόδεντρα έδειξαν πτώση λουλουδιών και πτώση φρούτων. Ως αποτέλεσμα, έχουμε να κάνουμε με μια δραματική μείωση της παραγωγής ελιών και ελαιολάδου, που αντιπροσωπεύει περίπου το 70% έως το 90% της αναμενόμενης παραγωγής, στις περιοχές που πλήττονται περισσότερο από την ελαιοκαλλιέργεια, ιδίως την Κρήτη, τη Λέσβο, τη Χαλκιδική, την Εύβοια, Φθιώτιδα, Νότια Πελοπόννησο και Φωκίδα.
Κατά συνέπεια, το γεωργικό εισόδημα σε αυτές τις περιοχές μειώνεται σημαντικά, έχοντας σοβαρές επιπτώσεις στα αγροτικά νοικοκυριά.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι το αποτέλεσμα της ταχείας αλλαγής του κλίματος στην Ελλάδα και των δραματικών επιπτώσεών του στο φυσικό περιβάλλον, ζητάμε, την έγκριση οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα, οι παραγωγοί ελαιολάδου και ελαιολάδου των συγκεκριμένων περιοχών, που επηρεάζονται από τις ακραίες καιρικές συνθήκες.
