Το όνομα της είναι Φαίδρα Κονιδάρη και της αρέσει να γράφει.
Γράφει στίχους και ποίηση και μας παραθέτει στο dete.gr ένα ποίημα της που μιλάει για τον έρωτα. Διαβάστε το:
Ξημέρωμα Κυριακής ,
Ξαπλωμένη σε μια δανεική ξαπλώστρα δίπλα στην θάλασσα , με το ζεστό αυτό αεράκι του καλοκαιριού να διαπερνά το θλιμμένο πρόσωπο μου κρατώντας στο ένα χέρι ένα ζεσταμένο ποτό και στο άλλο ένα μισοτελειωμενο τσιγάρο η μόνη μου σκέψη είσαι εσύ.
Και έχεις χαθεί ,
Έχεις χαθεί με το πέρασμα του χρόνου ,
Και η κούραση με κατακλύζει ,
Κουράστηκα ,
Κουράστηκα να σκέφτομαι
Εσένα ,
Έμενα ,
Εμάς .
Μα δεν θέλω να σε ξεχάσω ,
Φοβάμαι να σε ξεχάσω ,
Φοβάμαι πως θα μείνω μόνη μου ,
Μα….
Πάντα ήμουν μόνη ,
Πάντα ήσουν απών ,
Και θέλω να σε αγγίξω για τελευταία φορά ,
Μα ξαπλωμένη στην δανεική αυτή ξαπλώστρα μου λαχταρώ το παθιασμένο αυτό φιλί σου ,
Αυτό το φιλί σου ,
Αυτό το χαμόγελο ,
Αυτό το βλέμμα ,
Αυτή την αγκαλιά ,
Αυτή που ένιωσα πως υπάρχει αγάπη ,
Πως δεν χρειάζομαι την έγκριση του κόσμου για την αγάπη ,
Η αγάπη υπήρξε ,
Έστω μια σπίθα της ,
Μα που είναι αυτή η αγάπη που τόσο λαχταρώ ;
Που είναι αυτός ο έρωτας που τόσο θέλω να ζήσω ;
Που είσαι ;