Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες ημέρες για την απόφαση μιας εκπαιδευτικού να προβάλλει μια ταινία στην τάξη, στους 10χρονους μαθητές της. Η εκπαιδευτικός (θεατρολόγος στην ειδικότητά της) μπήκε με ειδικούς κωδικούς στην ψηφιακή πλατφόρμα κινηματογραφικών ταινιών «CINEDU» του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Από τους κωδικούς και μόνο, που αντιστοιχούν σε εκπαιδευτικό πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, το σύστημα θα μπορούσε να ανάψει «στοπ» στο κατέβασμα της ταινίας αν δεν ήταν προορισμένη να απευθυνθεί σε παιδιά δημοτικού σχολείου. Η ταινία με τον τίτλο «Αγόρια στο ντους», προβλήθηκε κανονικά στην τάξη του Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας, όπως και σε άλλες αίθουσες σχολείων ανά τον κόσμο. Εκεί βέβαια δεν υπήρξαν αντιδράσεις, από γονείς, ούτε ισχυρισμοί πως αυτό το μικρού μήκους φιλμ είναι ερωτικού χαρακτήρα και απεικονίζει σεξουαλικές περιπτύξεις μεταξύ παιδιών. Και ούτε φυσικά η προβολής της πήρε τέτοιες διαστάσεις, όπως έγινε εδώ. Όπως και να έχει πάντως, το θέμα επαναφέρει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου το ζήτημα για το ποιος έχει λόγο επί της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Θεωρητικά, το θέμα αυτό έχει απαντηθεί καθώς σύμφωνα με τη νομοθεσία αρμόδιοι για αυτό είναι οι συντελεστές της Εκπαίδευσης και ουδείς άλλος. Πρακτικά όμως….
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
