Πολύ σημαντικές εξελίξεις σημειώθηκαν στην γερμανική πολεμική Αεροπορία – Luftwaffe καθώς όπως ανακοίνωσε η ίδια σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε, ολοκληρώθηκαν με απόλυτη επιτυχία οι δοκιμές ενσωμάτωσης των πανίσχυρων πυραύλων αέρος – αέρος Meteor, από τα μαχητικά αεροσκάφη τύπου Eurofighter Typhoon.
Ο πύραυλος αυτός, που πρόσφατα συγκέντρωσε τα βλέμματα των αναλυτών και των ειδικών λόγω της επιχειρησιακής λειτουργίας του από τα γαλλικά Rafale και σύντομα από τα αντίστοιχα ελληνικά, δοκιμάστηκε από τα γερμανικά μαχητικά αεροσκάφη και η Luftwaffe έδωσε τελικά το «πράσινο φως» για την ένταξη του βλήματος στο οπλοστάσιο των Γερμανών.
Η επιτυχημένη δοκιμή
Η 74 Πτέρυγα Μάχης της Luftwaffe ολοκλήρωσε τις δοκιμές πτήσης μαχητικών Eurofighter εξοπλισμένων με λειτουργικούς πυραύλους αέρος – αέρος, με στόχο να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα στοιχεία και δεδομένα για τις επιδόσεις των αεροσκαφών κατά τη μεταφορά του πυραύλου.
Μετά από την επιτυχημένη ολοκλήρωση των δοκιμών, ο στόχος είναι ο πύραυλος Meteor να ενσωματωθεί σε όλα τα μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter Typhoon, εκτός από τις παλαιότερες εκδόσεις «Tranche-1», τα οποία θα αντικατασταθούν στο μέλλον από 93 μαχητικά Typhoon έκδοσης «Tranche-4» ενώ αναμένεται και η προμήθεια 40 μαχητικών Boeing F / A-18F Super Hornet και E-A18G Growler, που θα αντικαταστήσουν τα αεροσκάφη Panavia Tornado. Τι κάνει όμως τον πύραυλο Meteor να ξεχωρίζει και γιατί αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι αποτελεί ένα τρομακτικό όπλο απέναντι στα εχθρικά αεροσκάφη; Δύο είναι τα στοιχεία που το διαφοροποιούν, αφενός το σύστημα πρόωσής του και αφετέρου το σύστημα δεδομένων και «επικοινωνιών».
Τα χαρακτηριστικά του Meteor
Σε ό,τι αφορά το σύστημα πρόωσής του, ο Meteor χρησιμοποιεί κινητήρα ramjet στερεού καυσίμου, που του δίνει τη δυνατότητα ελέγχου της ισχύος της πρόωσής του μετά την εκτόξευση του από το μαχητικό αεροσκάφος, σε αντίθεση με άλλους πυραύλους αέρος-αέρος. Ουσιαστικά, όταν ο πύραυλος εκτοξεύεται, τότε χρησιμοποιεί την πρόωση που του παρέχει το σύστημα ramjet εξοικονομώντας έτσι σημαντική ποσότητα καυσίμου, την οποία αξιοποιεί στο επόμενο στάδιο πριν την τελική «εμπλοκή» με τον εχθρικό στόχο, καθιστώντας τον Meteor σε φάση «υψηλής ενέργειας» (high-energy state).
Με άλλα λόγια, ο πύραυλος είναι σε θέση να επιταχύνει μετά την εκτόξευσή του, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να χτυπήσει αποτελεσματικά το στόχο, ενώ παράλληλα μειώνει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα ελιγμού και αποφυγής του από τον εχθρό. Εν ολίγοις, ο εξοπλισμένος με ramjet πύραυλος Meteor έχει περισσότερες πιθανότητες να χτυπήσει έναν στόχο σε μεγάλες αποστάσεις από έναν πύραυλο αέρος-αέρος με έναν τυπικό σύστημα πρόωσης.
Το άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι το σύστημα επικοινωνιών που διαθέτει, καθώς ο Meteor χρειάζεται ενημέρωση στοιχείων και δεδομένων, αφού έχει εκτοξευθεί, προκειμένου να κάνει «διορθώσεις» στην πορεία του, για να είναι σε θέση να πλήξει αποτελεσματικά το στόχο.
Ο Meteor μπορεί να λαμβάνει τέτοιες ενημερώσεις όχι μόνο από το μαχητικό αεροσκάφος που τον εκτοξεύει, αλλά και από «τρίτα» μέσα που επιχειρούν στο πεδίο, όπως φίλια και συμμαχικά αεροσκάφη, ραντάρ αλλά και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C), μια ικανότητα του πυραύλου ιδιαίτερα χρήσιμη όταν ο Meteor «εμπλέκει» στόχους σε μεγάλη απόσταση.
Με πληροφορίες από: Defense News / Φωτογραφίες DVIDS
