Τον βλέπω αυτό τον καιρό στην τηλεοπτική σειρά «Τhe old man» που λόγω της περιπέτειας του με τον καρκίνο και των θεραπειών που κάνει είχε μια καθυστέρηση προβολής από τον πρώτο στον δεύτερο κύκλο. Τι παλικάρι είναι αυτός βρε, αναφωνώ βλέποντας να καταπίνει την οθόνη. Με μια σπηλαιώδη φωνή και με ένα παρουσιαστικό «ξεπεσμένου αμερικανού ήρωα», πάντα σκέφτομαι την μεγάλη καριέρα του και τους πληγωμένους γίγαντες που απλά θέλουν την ησυχία τους. Ο εξωγήινος με την ανθρωπίλα στο Starman, ο μποέμ καταλύτης στο Fisher King, o αξεπέραστος dude στον Λεμπόφσκι, ο καλλιτέχνης που προτίμησε το πιάνο του από την…Μισέλ Φάιφερ στο Fabulous Baker boys, ένας σκασμός από ήρωες της διπλανής φάρμας που θέλουν την κουνιστή πολυθρόνα τους, ένα καλό μπέρμπον και ένα τσιγάρο «γεμιστό». Μια παστάδα άνδρα που δε συναντάς πια εύκολα αλλά ας είναι καλά αυτό το περιπετειώδες δράμα που μας τον έφερε και πάλι στο δρόμο μας.

Μιχ. Παπ.