Το αλάτι…μιας ζωής!

17.07.2022 / 22:13
All-focus

Προ ημερών δέχθηκα μια επίσκεψη από ένα καλό φίλο που είχα καιρό να δω. Ο Νίκος Κοσμάς ήλθε στο γραφείο μου και μου έφερε ένα δώρο από την Αθήνα και ένα χαιρετισμό που βαθιά με συγκίνησε. Ήταν κάτι το απρόσμενο, αλλά και ταυτόχρονα ένα δώρο γεμάτο συναίσθημα που περιελάμβανε για εμένα και πρωτόγνωρες εκπλήξεις.

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΟΥΣΤΑ

Το δώρο ήταν το καινούργιο του βιβλίο που μου έστειλε ο Πατρινός, παγκοσμίου φήμης, αστροφυσικός, Διονύσης Σιμόπουλος, με τίτλο «Μαρτυρίες – Το αλάτι μιας ζωής», που βρίσκεται ήδη στα βιβλιοπωλεία.Ένα βιβλίο που δεν το χορταίνω να το διαβάζω από την ώρα που το ξεκίνησα. Ένα βιβλίο από τα αμέτρητα (στην κυριολεξία), που έχει γράψει αλλά δεν έχει καμιά σχέση με αυτά. Τούτο είναι η καταγραφή μιας ζωντανής ιστορίας, της πραγματικής ιστορίας του Διονύση Σιμόπουλου, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι τα σήμερα.

Ο Ψηλαλωνίτης Σάκης

Ο Ψηλαλωνίτης Σάκης, έφυγε από την Πάτρα, το 1962, με πενιχρά οικονομικά αλλά με περίσσεια θέληση και δύναμη,  κατάφερε, με μεγάλες δυσκολίες να ανοίξει τις φτερούγες του στον νέο κόσμο. Να σπουδάσει, να δικτυωθεί, να ανοίξει πόρτες και να γυρίσει στην χώρα μας, πολύ γρήγορα, το 1969, ως Διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανητάριου. Θέση που κράτησε για σαράντα χρόνια, και μέσα από την θέση αυτή δίδαξε, έγραψε, δημοσίευσε και απέκτησε παγκόσμια φήμη. Το κυριότερο όμως είναι πως μας εξοικείωσε  με τα μυστήρια του Σύμπαντος, καθώς μας μεταφέρει την επιστημονική γνώση με προσιτό τρόπο μέσα από τα δεκάδες βιβλία του αλλά ακόμη και από το facebook, στους πολυπληθείς φίλους του.

Το αλάτι…μιας ζωής! 3

Είναι τόσα πολλά που έχει κάνει που μόνο αν διαβάσει κάποιος το βιβλίο του «Μαρτυρίες το αλάτι μιας ζωής», θα είναι σε θέση να γνωρίζει τις σημαίνει Διονύσης Σιμόπουλος για την Ελλάδα και την επιστήμη.Η γνωριμία μου με τον Διονύση Σιμόπουλο έγινε με ένα περίεργο τρόπο, καθώς αφορμή ήταν τον βιβλίο μου «Αγκινάρες με αλάτι» που μεταφέρω, με απλά λόγια, τον αναγνώστη στην Πάτρα του 1960. Γνήσιος Πατρινολάτρης, λάτρεψε το βιβλίο μου στην κυριολεξία και μου έκανε την υψίστη τιμή να με θεωρεί φίλο του. Συχνά στις παρέες του αλλά και σε δημοσιεύματα, αναφέρεται στο όνομά μου και το βιβλίο μου και όπως μου έχει εκμυστηρευθεί, ζήλεψε γιατί δεν πρόλαβε να το γράψει αυτός. Η μεγάλη μου έκπληξη δε ήταν όταν διαβάζοντας το  βιβλίο του, που αναφέρεται στην ζωή του, έχει συμπεριλάβει σε τρείς σελίδες αποσπάσματα από τις «Αγκινάρες με αλάτι».Ο Διονύσης Σιμόπουλος, πριν δύο χρόνια, μου εκμυστηρεύτηκε το όνειρό του που δεν ήταν άλλο από το να ιδρυθεί ένα πλανητάριο (cosmorama) στην Πάτρα. Έχοντας έτοιμα σχέδια, μελέτες και προϋπολογισμούς, προσέφερε τις γνώσεις του και την εμπειρία του ώστε να αναλάβει ως τεχνικός σύμβουλος του έργου αλλά και της αρχικής λειτουργίας του που έφθανε μέχρι την εκπαίδευση των στελεχών. Και βεβαίως όλα αυτά χωρίς αμοιβή. Δυστυχώς η Πάτρα έχασε αυτή την ευκαιρία αλλά δεν είναι της παρούσης να αναφέρω τα εμπόδια που παρουσιάστηκαν.

«Αγκινάρες με αλάτι»

Για να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ και γνωρίζοντας πως θα διαβάσει το κείμενό μου αυτό το κλείνω, αναδημοσιεύοντας απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου μου, που έχει αγαπήσει ιδιαίτερα.«Το 1959 έγινα πέντε χρονών και από την ηλικία αυτή περπάτησα την Πάτρα, την πόλη μου, που γνώρισα και αγάπησα στα παιδικά μου Για να σου γνωρίσω λοιπόν αυτή την Πάτρα, έλα να καθίσουμε μαζί στις ξύλινες εξέδρες του μόλου ένα ζεστό αυγουστιάτικο απόγευμα. Έλα να δούμε στα «Μαραγκοπούλεια» νεαρούς κολυμβητές να αγωνίζονται μέσα στη σκοτεινή θάλασσα. Kαι μετά θα τρέξουμε στην παλιά βρύση του μόλου, να σβήσουμε τη δίψα από τη ζέστη και την αρμύρα του πασατέμπου.  Να κυνηγήσουμε την καταβρεχτήρα του Δήμου, που βγαίνει κάθε απόγευμα και δροσίζει τους πυρωμένους χωμάτινους δρόμους, για να πιτσιλιστούμε και να αναπνεύσουμε την αχνούρα του βρεγμένου χώματος.Έλα να πάμε στου Μαρούδα από νωρίς, να πιάσουμε θέση στους ξύλινους πάγκους, για να διασκεδάσουμε με τον Καραγκιόζη, τον Σιορ Διονύσιο και τον Μορφονιό. Κι όταν τελειώσει η παράσταση και έχουμε χορτάσει γέλιο, θα κατηφορίσουμε προς την πλατεία Ομονοίας, να μοιραστούμε μια μερίδα πατάτες με ολίγη μουστάρδα και να χαζεύουμε τα φανταράκια που ανηφορίζουν βαριεστημένα προς τα Σύνορα.                                                          

Θα σε πάω μια βόλτα με το καΐκι του θείου μου, του καπετάν Παναγιώτη, από τον μόλο έως την Τερψιθέα και στη διαδρομή θα απολαύσουμε από τη θάλασσα τις σταφιδαποθήκες, τα στριμωγμένα κατάρτια στα καρνάγια και το εργοστάσιο του Μάμου. Για να σου γνωρίσω καλύτερα την Πάτρα των παιδικών μου χρόνων, θα μοιραστούμε από μια γωνιά φρέσκο ψωμί παραγεμισμένο με λάδι, ντομάτα και φέτα. Και μετά θα σε πάω βόλτα στο Μαρκάτο, να ταξιδέψεις σ’ έναν κόσμο γεμάτο εικόνες, φασαρία και χρώματα, μαζί με ανάκατες μυρωδιές από ζωντανά, μαγέρικα, τομαράδικα, αλλά και τα γκάβαλα που είναι σπαρμένοι οι δρόμοι. Έλα να κάνουμε μαζί μια βουτιά ανήμερα της Αναλήψεως στα θολά νερά της Ψιλής• να πιάσουμε τη «μαλλιαρή» και να τη βάλουμε κάτω απ’ το κρεβάτι μας, για να πάει καλά η χρονιά. Θα είσαι μαζί μου όταν θα πηγαίνουμε στο Δημοτικό του Καρανικολού, μούσκεμα από τα λούκια που στάνε και τις λούμπες, εξαιτίας της πατρινής φθινοπωρινής βροχής, που πέφτει καθημερινά σχεδόν, χωρίς σταματημό. Έλα να βοηθήσουμε στο κοπάνημα της αλιάδας στην πέτρινη καυκιά ανήμερα τ’ Αγιαντρεός, για να προλάβουμε και τη λιτανεία με τις μουσικές και τα παπαδάκια.                             

Το αλάτι…μιας ζωής! 4

Και μετά να γευτούμε τα φυλλαράκια και την καρδιά από μια άγρια αγκινάρα βουτηγμένη στο αλάτι».

. *Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα