Του Γιώργου Κοντογιάννη
Η Μύκονος από τις αρχές τις δεκαετίας του ’90 άρχισε να γίνεται όλο και πιο συστηματικά παγκόσμιος προορισμός όπου το επιχειρηματικό ενδιαφέρον κέντρισε πολύ κόσμο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για τρείς τουλάχιστον δεκαετίες το νησί δεχόταν τρεις κυρίως κατηγορίες τουριστών : πρώτον, εύπορους από όλο τον κόσμο σελέμπριτι με σκάφη ιδιωτικά, με αεροπλάνα και βαπόρια. Δεύτερον, gay τόσο εγχώριοι όσο και από όλο σχεδόν τον κόσμο. Κυριολεκτικά όμως. Κάποτε ήρθε charter στη Μύκονο από την Αυστραλία για ένα Gay πάρτι! Τρίτον, Έλληνες και ξένοι τουρίστες μετρίου εισοδήματος που γεμίζουν τα Ματογιάννια και διαμορφώνουν ατμόσφαιρα αφήνοντας ουκ λίγα χρήματα τόσο από το περίσσευμα η το υστέρημα τους στο νησί. Και σ’ όλους αυτούς προσθέστε και τους Αθηναίους που έχουν κάνει την Μύκονο εκδρομή του Σαββατοκύριακου.
Τη νυχτερινή ζωή της την έλεγχε ομάδα ντόπιων επιχειρηματιών με Αθηναίους συνεταίρους και λίγα ξένα επαγγελματικά συμφέροντα, ενώ το εμπορικό κομμάτι είχε πιο πολύμορφη ταυτότητα. Όταν όλοι αυτοί συνειδητοποίησαν ότι τα χρόνια των μνημονίων θα γονατίσουν τη Μύκονο όπως όλη τη χώρα , αποφάσισαν ότι αυτό όχι μόνο δεν πρέπει να συμβεί αλλά να γίνει το νησί επιλεγμένος παγκόσμιος προορισμός τρελού χρήματος, σα να ήταν ένα ανεξάρτητο « κράτος» δίπλα στην Ελλάδα . Ο τουρισμός άλλαξε , οι gay έφυγαν στο μεγαλύτερο αριθμό τους , οι Έλληνες λιγόστεψαν λόγω αφραγκίας , σε σημείο πού όταν εμφανίζονταν τους αποκαλούσαν οι πορτιέρηδες «πελάτες G» για να τους ξεχωρίζουν και πλάκωσαν οι Αραπάδες με τα χρυσάφια και τους ναργιλέδες!
Αυτοί άλλωστε είχαν τόσο πολύ χρήμα πλέον γύρω μας ,το οποίο συνήθισε η Μύκονος και δεν μπορούσε να το στερηθεί με τα Μνημόνια. Καταρινοί, πλούσιοι Αιγύπτιοι, πριγκιπόπουλα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σαουδάραβες και άλλοι τέτοιοι. Μαζί μ’ αυτούς ήρθαν προφανώς και όλες οι διεθνείς σπείρες κλοπής χρυσού και πολυτίμων λίθων για να τους τα αρπάξουν και από την άλλη βίλλες και μαγαζιά διασκέδασης πουλήθηκαν σε άγνωστης προέλευσης οικονομικά συμφέροντα σ όλο τον πλανήτη! Άρχισε η εγκληματικότητα να ανεβαίνει και το χρήμα να χάνεται σε άγνωστα «κανάλια» μακριά από αυτά του νησιού. Προφανώς κάποιοι θορυβηθήκαν από όλο αυτό και αφού κατάλαβαν ότι δεν ελέγχεται το πράγμα με κανένα τρόπο , ζήτησαν επίσημα τη βοήθεια του κράτους. Αστυνομικές ενισχύσεις , έλεγχοι , αποθάρρυνση των πάρτι στις βίλλες που κάθε μέρα ψωμοτύρι το ‘ χουν πάρει και τα κανάλια και γενικά αυστηροποιήση της ζωής στο νησί μέχρι το εβδομαδιαίο κλείσιμο και τις απειλές για περισσότερο, λόγω έξαρσης κρουσμάτων του κορονοϊου. Δηλαδή αιτία και αφορμή έγιναν ένα πράγμα…
Αυτή τη στιγμή η Μύκονος μάλλον «καθαρίζει το πιάτο της» με τη σοβαρή αφορμή του κορωνοϊου. Μετά το τέλος της πανδημίας το νησί θέλει ίσως να είναι άλλο και για άλλους επισκέπτες. Το χρήμα της διασκέδασης προσδοκάται να επιστρέψει στον έλεγχο αυτών που το είχαν παλιά και να φύγει από τις off shore του Mexico και της Costa Rica.Οι Αραπάδες που κουβαλάνε μαζί τους χρυσάφια και ρουμπίνια να λιγοστέψουν και οι gay να επιστρέψουν από παντού. Και προφανώς Έλληνες κάθε πορτοφολιού να είναι ευπρόσδεκτοι και υπολογίσιμοι. Θα είναι διεθνής προορισμός με πιο πολύ ασφάλεια, με πιο πολύ ντόπιο και ελεγχόμενο όφελος και με πιο πολλούς ευχαριστημένους ανθρώπους γύρω από την περίφημη ζωή της . Θα τα καταφέρει άραγε; Για να δούμε…
