Έρωτες, πάθη, μυστήριο, αγωνία, ενδοοικογενειακή βία, συγκρούσεις, ανατροπές, συναίσθημα, συγκίνηση αλλά και χιούμορ είναι κάποια από τα συστατικά που συνθέτουν την υπέροχη ιστορία του «Maestro», που υπογράφει ο μοναδικός στο είδος του Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
Η δραματική σειρά του MEGA, θα κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου, μισή ώρα μετά τις 10 το βράδυ και περιμένουμε με αγωνία να ταξιδέψουμε μαζί με τους ήρωες του στον μοναδικό κόσμο και στις ιστορίες τους.
Δώδεκα χρόνια πέρασαν από την τελευταία τηλεοπτική δουλειά του, και ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης επιστρέφει στο MEGA, με μια παραγωγή υψηλών προδιαγραφών, κινηματογραφικού ύφους αντάξια διεθνών του είδους της.
«Ξεκίνησα να γράφω την ιστορία, την εποχή του lockdown και η αρχική μου σκέψη, ήταν να γίνει ταινία» τόνισε.
«Αν και όλες οι δουλειές μου, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο τις θεωρώ παιδιά μου, αυτή είναι η αγαπημένη μου και τη θεωρώ την καλύτερη. Όταν ξεκίνησα να τη γράφω είχα στον μυαλό μου μόνο τη Μαρία Καβογιάννη και τον Φάνη Μουρατίδη, τους οποίους θεωρώ πολύ δικούς μου ανθρώπους και είχα πιο συγκεκριμένα τους ρόλους τους.
Κατόπιν ακούγοντας το τραγούδι «Προσευχή» της Χαρούλας Αλεξίου, σκέφτηκα να της προτείνω έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο. Δεν ήξερα βέβαια αν θα δεχτεί και τελικά της το πρότεινα. Πρόκειται για μια εξαιρετική ηθοποιό και μάλιστα είναι πολύ καλή κωμικός. Δημιούργησα 8 πρωταγωνιστές, 8 μοντέλα ανθρώπων, θέλοντας να δημιουργήσω ένα πίνακα που να συμπεριλαμβάνει όλα τα χρώματα.
Ττην ερώτηση, γιατί θα δούμε μόνο 9 επεισόδια αυτή τη σεζόν, ο δημιουργός τόνισε ότι πρόκειται για κινηματογραφικά γυρίσματα, με υψηλές απαιτήσεις που δυσκολεύουν να δημιουργηθεί μια σειρά με μεγάλη διάρκεια και πολλά επεισόδια, διότι θα αποκλείνουν από τον αρχικό στόχο τους που είναι το άρτιο και ποιοτικό αποτέλεσμα.
«Θέλω να ευχαριστήσω φυσικά το MEGA που μου έδωσε την ευκαιρία και την ελευθερία να πω αυτήν την ιστορία όπως εγώ πιστεύω, την FOSS PRODUCTIONS που παραγωγικά κατάφερε να φέρουμε εις πέρας ένα τόσο δύσκολο έργο και τον ΕΚΟΜΕ που έκανε εφικτή όλη αυτή την προσπάθεια.
Τέλος, αφήνω το νησί των Παξών και τους κατοίκους του, που χωρίς την καθημερινή τους παρουσία και συμμετοχή δεν θα ήταν τίποτα εφικτό. Για μένα το «Maestro» είναι ίσως η πιο δύσκολη δουλειά που έχω κάνει, αλλά σίγουρα και η πιο καλή».
