Το ψυχοκοινωνικό στρες προκύπτει όταν αντιλαμβανόμαστε μια κοινωνική απειλή στην ζωή μας (πραγματική ή φανταστική) και πιστεύουμε ότι για να λυθεί, απαιτεί εφόδια που εμείς δεν διαθέτουμε.Το ψυχοκοινωνικό στρες επηρεάζει τους περισσότερους από εμάς ανά χρονικά διαστήματα και μπορεί να λάβει επικίνδυνη τροπή.
Είναι το αποτέλεσμα μιας γνωστικής εκτίμησης (της διανοητικής μας ερμηνείας) σχετικά με το τι διακυβεύεται τη συγκεκριμένη στιγμή και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό.Το αυτοαναφερόμενο ψυχοκοινωνικό στρες σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Η Catriona Reddin, από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας Galway, και οι συνεργάτες της εξέτασαν εάν το ψυχοκοινωνικό στρες σχετίζεται με τον κίνδυνο για οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η ανάλυση περιελάμβανε 13.462 ασθενείς με πρώτο οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο σε 32 χώρες στην Ασία, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ενώ 13.488 άτομα αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το αυξημένο άγχος στο σπίτι (αναλογία πιθανοτήτων, 1,95), το στρες στην εργασία (αναλογία πιθανοτήτων, 2,70) και τα πρόσφατα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής (αναλογία πιθανοτήτων, 1,31) συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο για οξύ εγκεφαλικό.
Οι πιθανότητες εγκεφαλικού ήταν μειωμένες για όσους ανέφεραν μεγαλύτερο έλεγχο στο σπίτι (αναλογία πιθανοτήτων, 0,73). Ο υψηλότερος έλεγχος τόσο στην εργασία όσο και στο σπίτι συσχετίστηκε με χαμηλότερες πιθανότητες οξέος εγκεφαλικού επεισοδίου και μείωσε σημαντικά τη συσχέτιση του στρες στην εργασία (αναλογία πιθανοτήτων, 2,20) και στο σπίτι (αναλογία πιθανοτήτων, 1,69) με τον κίνδυνο για οξύ εγκεφαλικό.
«Το ψυχοκοινωνικό στρες αποτελεί κοινό παράγοντα κινδύνου για οξύ εγκεφαλικό», αναφέρουν οι συγγραφείς. «Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν ότι ο υψηλότερος έλεγχος σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού και μπορεί να τροποποιήσει σημαντικά τον κίνδυνο που σχετίζεται με το ψυχοκοινωνικό στρες».
