Του Φάνη Βγενόπουλου
«Συγκεντρωθήκαμε στις πλατείες και ηττηθήκαμε, κάναμε διαδηλώσεις για το Μακεδονικό και ηττηθήκαμε, τώρα είμαστε εδώ για τα εμβόλια, αλλά πολύ φοβάμαι ότι με τον τρόπο που αγωνιζόμαστε θα ηττηθούμε και αυτή τη φορά». Η παραπάνω φράση ειπώθηκε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στην πλατεία Γεωργίου, στη συγκέντρωση των αντιεμβολιαστών, από μια ομιλήτρια της μάζωξης και περιγράφει, εν πολλοίς, το προφίλ των ατόμων που κατεβαίνουν στις πλατείες για να διαμαρτυρηθούν κατά «της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού».
Είναι οι ίδιοι που βρήκαν την ευκαιρία να «τρυπώσουν» στο κίνημα των «Αγανακτισμένων» και να φωνάξουν τα αντικοινοβουλευτικά τους συνθήματα, οι ίδιοι που φόρεσαν τις στολές των μακεδονομάχων για να καταγγείλουν την «προδοτική συμφωνία των Πρεσπών».
Βέβαια, το ακροατήριο των συγκεντρώσεων κατά των εμβολίων αποτελείται από ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων, στο οποίο συνυπάρχουν από δύσπιστοι μέχρι άτομα που έχουν υιοθετήσει κάθε λογής θεωρία συνωμοσίας, αλλά ας μην γελιόμαστε, στις μαζώξεις αυτές, τον τόνο δίνουν άτομα που κινούνται στον εθνικιστικό χώρο.
Η διαφορά στην παρούσα φάση είναι ότι, το πολιτικό αφήγημά τους έχει μετατοπιστεί από τα μνημόνια και τη συμφωνία των Πρεσπών – τα οποία έχουν γίνει εκ των πραγμάτων αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία – στα περιοριστικά μέτρα της πανδημίας και στα εμβόλια κατά του κορωνοϊού.
Η κούραση της κοινωνίας από τα μέτρα κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού, αλλά και οι παλινωδίες των αρμοδίων στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης αποτέλεσαν ένα καλό «λίπασμα» για τους ανθρώπους αυτούς, ώστε να εκμεταλλευτούν πολιτικά την κατάσταση και να προβάλουν το δικό τους αφήγημα, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταφέρουν να βγουν από την αφάνεια και να σηκώσουν κεφάλι. Ας μην ξεχνάμε ότι, η υγειονομική κρίση σε συνδυασμό με την παρατεταμένη οικονομική κρίση, η οποία έχει αλλάξει προς το χειρότερο τη ζωή των Ελλήνων, έχουν διευρύνει το ακροατήριο που είναι πρόθυμο να δεχθεί οποιοδήποτε αφήγημα του δίνει μια ελπίδα καλυτέρευσης της ζωής του, έστω και εάν αυτή είναι κίβδηλη.
