ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΕΚΙΡΗ – τ. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ
Όπως είναι γνωστό η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κυβέρνησε τη χώρα επί 3 1/2 χρόνια στηριζόμενη σε μία μόνο ψήφο. Όταν όμως, αρχές Σεπτεμβρίου του 1993 ο Βουλευτής Κιλκίς Συμπιλίδης απεχώρησε από τη Ν.Δ. για να προσχωρήσει στο νέο κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπέβαλε αμέσως την παραίτηση της κυβερνήσεως και προκήρυξε εκλογές με τα γνωστά επακόλουθα. Αξίζει όμως τον κόπο να επαναφέρουμε στη μνήμη του ελληνικού λαού το μεγάλο έργο που δημιούργησε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τα 3 ½ χρόνια που κυβέρνησε τον τόπο.
Βέβαια το έργο της Κυβερνήσεως του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη υπήρξε σημαντικό και μεγάλο. Όμως, τόσο η Κυβέρνηση της περιόδου εκείνης, όσον και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, δεν κατάφεραν να περάσουν στον Ελληνικό λαό τα κυβερνητικά επιτεύγματα. Και τούτο διότι η Ν.Δ. διαχρονικά δεν είχε ποτέ τη δυνατότητα της ενημέρωσης, πράγμα το οποίο της έχει στοιχίσει πάρα πολύ.
Βέβαια, τα επιτεύγματα αυτά είναι μεγάλα, αν ληφθεί υπόψη η κατάσταση την οποίαν παρέλαβε και η διεθνής συγκυρία την οποίαν αντιμετώπισε. Στο εσωτερικό, πέραν των σκανδάλων που αντιμετώπισε, είχε κληρονομήσει από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και μία Οικονομία η οποία πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε, ότι η Κυβέρνηση Ζολώτα, στην οποίαν μετείχαν όλα τα κόμματα της Βουλής και η οποία είχε προηγηθεί της Κυβερνήσεως Μητσοτάκη, την περίοδο των εορτών, Χριστουγέννων του 1989, δεν είχε χρήματα για να πληρώσει τα δώρα των εορτών.
Η Οικονομία
Στον τομέα της Οικονομίας η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, πέραν των τρέχοντων οικονομικών προβλημάτων, απέβλεπε στον περιορισμό του πληθωρισμού και του Δημοσίου χρέους, την προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, την άρση των γραφειοκρατικών παρεμβάσεων για την προσέλευση νέων επενδύσεων, τη βελτίωση των υποδομών, ώστε να υπάρξει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και τη δημιουργία ενός οικονομικού περιβάλλοντος, για να επιτρέπεται στις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου να ανταποκριθούν με επιτυχία στην πρόκληση της παγκοσμιοποίησης των αγορών.
Μέσα στα πλαίσια αυτής της οικονομικής πολιτικής, η Κυβέρνηση της Ν.Δ. έλαβε δύο σημαντικά μέτρα: Το πρώτο μέτρο ήταν ο Αναπτυξιακός νόμος και το δεύτερο μέτρο ο Ασφαλιστικός νόμος, ο οποίος απέβλεπε στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και το ασφαλιστικό. Τα δύο αυτά μέτρα βοήθησαν, ώστε να συγκρατηθεί η οικονομία. Πρέπει όμως να τονισθεί ιδιαίτερα ότι την περίοδο 1991-1993 άρχισε η αναστροφή της καταστροφικής πορείας της Οικονομίας, η οποία είχε αρχίσει να αποδιαρθρώνεται την περίοδο 1981-1989 που κυβερνούσε τη χώρα το ΠΑΣΟΚ.
Η Δημόσια Διοίκηση
Στον τομέα της Δημοσίας Διοίκησης η Κυβέρνηση της Ν.Δ. προσπάθησε να καταπολεμήσει τον κομματισμό και να προωθήσει στη Δημόσια Διοίκηση την αξιοκρατία. Συγκεκριμένα, απέβλεπε στην αναβάθμιση των παρεχομένων από το κράτος υπηρεσιών και στην αξιολόγηση του Δημοσίου Υπαλλήλου. Η προσπάθεια αυτή της Κυβερνήσεως της Ν.Δ. υλοποιήθηκε με το Ν. 1943/1991, όπου μπήκαν οι βάσεις για την αποκομματικοποίηση του κράτους και την απαλλαγή από το ρουσφέτι. Η πολιτική αυτή βέβαια έβλαψε πολύ τη Ν.Δ., διότι ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, η οποία αποσκοπούσε σ’ ένα κομματικό κράτος με μεγάλη γραφειοκρατία και κομματικούς διορισμούς στο Δημόσιο. Βέβαια, την πολιτική αυτή την πληρώνουμε ακόμη, παρά τις μεγάλες προσπάθειες της Κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας και τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Παιδεία
Στον τομέα της Παιδείας η Κυβέρνηση της Ν.Δ. πέτυχε πολλά πράγματα, χωρίς να καταργήσει τελείως τους νόμους που είχαν ψηφίσει οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1981-1989. Συγκεκριμένα, κράτησε όλους τους βασικούς νόμους και κατήργησε ορισμένες διατάξεις που ήσαν αντίθετες με την αξιοκρατία, την αξιολόγηση και την εύρυθμη λειτουργία των Σχολείων και των Πανεπιστημίων. Ειδικότερα, στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις με στόχο τον ποιοτικό εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης. Έτσι, καθιέρωσε την εισαγωγική και ενισχυμένη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, την αξιολόγηση των δασκάλων και καθηγητών, η οποία είχε καταργηθεί από το ΠΑΣΟΚ, τη χρήση του πολλαπλού βιβλίου, τη διδασκαλία ξένων γλωσσών, γυμναστικής και μουσικής στα Δημοτικά Σχολεία, τη δεύτερη γλώσσα στα Γυμνάσια και Λύκεια, την ενισχυτική διδασκαλία κ.ά. Επίσης, την περίοδο εκείνη καθιερώθηκε για πρώτη φορά η διδασκαλία της πληροφορικής και τότε διορίσθησαν οι πρώτοι 950 καθηγητές της πληροφορικής.
Την περίοδο εκείνη καθιερώθηκε ένα πρόγραμμα σχολικής στέγης, το οποίο προέβλεπε την κατασκευή 3.000 σχολικών αιθουσών ετησίως, ώστε το 1996 όλα τα Ελληνόπουλα να πηγαίνουν σε πρωινή βάρδια σχολείο. Μεγάλες προσπάθειες έγιναν και στον τομέα της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ), όπου ιδρύθηκε ο Ομώνυμος Οργανισμός και τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ), τα οποία λειτουργούν ακόμη και τα οποία συνέβαλαν στην αναβάθμιση της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε, ότι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (Πανεπιστήμια και ΤΕΙ) έγιναν πολλά βήματα, τα οποία απέβλεπαν στην αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Όμως οι αντιδράσεις των φοιτητών ήταν η αιτία να μην εφαρμοσθεί πλήρες πρόγραμμα παιδείας, το οποίο ήθελε να εφαρμόσει η Κυβέρνηση της Ν.Δ. Παρά ταύτα, έγιναν πολλά βήματα.
Η Κοινωνική Πολιτική
Στον τομέα της Κοινωνικής Πολιτικής η Κυβέρνηση της Ν.Δ. επεδίωκε την διεύρυνση της κοινωνικής προστασίας, ώστε να περιλαμβάνονται περισσότερα άτομα από τους πολύτεκνους, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τους αγρότες. Επίσης, μεγάλη προσπάθεια της Κυβέρνησης κατέτεινε στην αντιμετώπιση του ασφαλιστικού συστήματος, το οποίον είχε εγκαταληφθεί από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και ήταν έτοιμο για κατάρρευση. Έτσι, με την ψήφιση του νόμου και τη λήψη άλλων μέτρων κατάφερε η τότε Κυβέρνηση να διασώσει το ασφαλιστικό σύστημα, για να μπορέσουν οι νεώτερες γενεές ασφαλισμένων να έχουν κάποια σύνταξη στα γεράματά τους. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε, ότι με τους ασφαλιστικούς νόμους του 1990 και 1992 έγιναν οι σωτήριες τομές και προνοήθηκε η τριμερής χρηματοδότηση της ασφάλισης. Με τις αλλαγές αυτές διασώθησαν τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία ήσαν έτοιμα να πτωχεύσουν.
Η Κάθαρση
Μία μεγάλη υποχρέωση της Ν.Δ. προς τον Ελληνικό λαό ήταν το πρόβλημα της κάθαρσης. Έτσι, η Βουλή τον Ιούνιο του 1989 παρέπεμψε σε δίκη τους υπαιτίους των σκανδάλων της περιόδου 1981-1989. Επίσης, παρεπέμφθησαν σε δίκη οι υπαίτιοι του σκανδάλου καλαμποκιού, οι υπαίτιοι για το σκάνδαλο Κοσκωτά, οι υπαίτιοι των σκανδάλων στις ΔΕΚΟ κ.ά. Βέβαια, για όλα αυτά αντέδρασαν οι οπαδοί του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ και μιλούσαν για πολιτικές δίκες, για άδικες δίκες και για το «βρόμικο 89». Μετά δε την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου με ψήφους 7 προς 6, όλοι οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ ξεσηκώθηκαν εναντίον της Ν.Δ., την οποίαν κατηγόρησαν για άδικες και κατασκευασμένες δίκες. Έτσι, η διαδικασία εξελίχθηκε υπέρ του ΠΑΣΟΚ και εναντίον της Κυβερνήσεως Μητσοτάκη, η οποία εστερείτο επικοινωνιακής πολιτικής.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
