Επιμέλεια: Φάνης Βγενόπουλος
Το πρωί της Κυριακής 25 Νοεμβρίου του 1907 οι λιγοστοί πατρινοί που κάνουν τη βόλτα τους στο λιμάνι της Πάτρας απολαμβάνοντας τον ήλιο του χειμώνα, αντικρύζουν με ένα ασυνήθιστο θέαμα. Από το ακρωτήριο Πάπα στον Άραξο, αχνοφαίνεται η θαλαμηγός της ελληνικής βασιλικής οικογένειας «Αμφιτρίτη».
Το πλοίο μεταφέρει την 25χρονη Μαρία Βοναπάρτη, τη Γαλλίδα ανιψιά του Ναπολέοντα, η οποία έρχεται στην Ελλάδα με τιμές καθώς, στις 12 Δεκεμβρίου 1907 πρόκειται να παντρευτεί τον κατά 15 χρόνια μεγαλύτερό της δευτερότοκο γιο του βασιλιά Γεωργίου Α’ και της Βασίλισσας Όλγας, πρίγκιπα Γεώργιο.
Το νέο κυκλοφορεί αστραπιαία μεταξύ των κατοίκων της Πάτρας και μέχρι να προσεγγίσει η βασιλική θαλαμηγός το λιμάνι, ο μόλος έχει κατακλυστεί από πλήθος κατοίκων της πόλης, οι οποίοι σπεύδουν να την χαιρετήσουν.
Ωστόσο, η μέλλουσα πριγκίπισσα δεν τους κάνει τη χάρη να πατήσει το πόδι της στην πόλη, μιας και ο σκοπός της εκτός προγράμματος στάσης, είναι να σταλεί ένα τηλεγράφημα προς τον μέλλοντα σύζυγό της, ότι έχει φτάσει στην χώρα του.
Βέβαια, αυτό δεν εμποδίζει τους πατρινούς να εκφράσουν με ζητωκραυγές την αγάπη τους προς την Γαλλίδα με το «βαρύ» όνομα, η οποία αργότερα θα γίνει μαθήτρια του Φρόυντ (μιας και ο γάμος της με τον Πρίγκιπα Γεώργιο δεν πήγε και τόσο καλά) και στη συνέχεια μια από τις πρώτες ψυχαναλύτριες της Ευρώπης.
Η «Αμφιτρίτη» στον Πατραϊκό κόλπο
Την Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 1907 ο «Νεολόγος» των Πατρών κυκλοφορεί με κεντρικό θέμα τη διέλευση της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη από το λιμάνι της Πάτρας. «Μαρία Βοναπάρτου – Πρίγκηψ Γεώργιος – Η Αμφιτρίτη εν πλω – Το πρώτον τηλεγράφημα της πριγκηπίσσης δια Πατρών – Η ωραία νύμφη», είναι ο τίτλος του θέματος, στο οποίο περιγράφεται η άφιξη της βασιλικής θαλαμηγού με τα εξής:
«[…] Εκεί μέσα εις το βάθος του Πατραϊκού κόλπου προς τον Πάπα διακρίνεται ένα λευκό νεφύδριον κυλιόμενον επί της θαλάσσης και περιστρεφόμενον υπό μελανού καπνού. Οι κατά την μεσημβρίαν ολίγοι περιπατηταί της παραλίας και του μώλου αγίου Νικολάου προσβλέπουσιν αδιαφόρως εις το μόλις διακρινόμενον εκείνο σημείον και εξακολουθούν τον απολαυστικόν των περίπατον. Η ώρα εν τούτοις παρέρχεται και το λευκόν νεφίδριον εξελίσσεται εις ατμόπλοιον και τούτο πάλιν ολίγον κατ’ ολίγον εις λευκήν κομψοτάτην θαλαμηγόν.
– Είνε η Αμφιτρίτη!
– Είνε Βασιλικό!
– Είνε Εγγλέζικη θαλαμηγός!
Αυταί αι επιφωνήσεις ακούονται από τους ολίγους επί της εξέδρας του μώλου αγίου Νικολάου ηλιαζομένους αστούς περί την 12ην και 1)2 μεταμεσημβρινήν ώραν. Όλοι έχουν καρφωμένα τα βλέμματα προς το μέρος του λευκού σημείου, το οποίον δεν εβράδυνε να ξεκαθαρισθή. Ήτο πράγματι η βασιλική θαλαμηγός «Αμφιτρίτη». […]
Απ’ άκρου εις άκρον της παραλίας διέδραμε τότε η είδησις της διελεύσεως έξωθι του λιμένος της βασιλικής θαλαμηγού ης επέβαινεν η Πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτου η μετ’ ολίγον σύζυγος του συμπαθούς βασιλόπαιδος Γεωργίου. Κόσμος τότε ήρχισε να τρέχη προς τον λιμενοβραχίονα αγίου Νικολάου η εξέδρα του οποίου εν ριπή οφθαλμού κατεκλύσθη υπό του πλήθους. Η λευκή θαλαμηγός επροχώρει ολοταχώς έξωθι του λιμένος και ενώ επιστεύετο, ότι θα εξηκολούθει τον πλουν αυτής προς τον Κορινθιακόν κόλπον, όλως απρούπτως το πλήθος αντελήφθη, ότι αυτή επλησίαζε πολύ προς τον κυματοθραύστην και είχε κατεύθυνσιν προς τον λιμένα».
Η προσέγγιση στην Πάτρα
Και συνεχίζει ο συντάκτης του «Νεολόγου» τη γλαφυρή περιγραφή του με τα εξής: «Ολίγον κατόπιν και αι ελπίδες του πλήθους επηλήθευσαν, η θαλαμηγός ταχεία διήρχετο έξωθι του κυματοθραύστου προς τον σκοπόν να εισέλθη εις τον λιμένα. Ήτο η ώρα 12η και 50 λεπτά της μεσημβρίας, ότε η θαλαμηγός προ του κυματοθραύστου διερχομένη εσφύριξε τρις. Πάραυτα ο λιμενάρχης κ. Μοσχούλας, όστις δεν είχεν ειδοποιηθή περί της προσεγγίσεως της θαλαμηγού έσπευσε και ενδυθείς την μεγάλην στολήν επέβη λέμβου και εξήλθεν εις προϋπάντησιν της «Αμφιτρίτης». […]
Η «Αμφιτρίτη» επροχώρησε, διήλθε προ της λέμβου, ης επέβαινεν ο κ. Λιμενάρχης και εξηκολούθει ημιταχώς διολισθαίννουσα επί των ηρεμούντων υδάτων. Το θέαμα ήτο εξόχως ωραίον, ασυλλήπτως γραφικόν την στιγμήν, καθ’ ήν η πάλλευκος θαλαμηγός διήρχετο εγγύτατα της εξέδρας του λιμενοβραχίονος Αγίου Νικολάου, ήτις έστενεν υπό το βάρος του πλημμυρούντος αυτήν κόσμου».
Οι Πατρινοί αποθεώνουν την Βοναπάρτη
«Ολίγον ακόμη και η «Αμφιτρίτη» ευρίσκετο προς της εξέδρας. Επί της γέφυρας του ατμοπλοίου διεκρίνοντο η Πριγκήπισσα Μαρία Βοναπάρτου, ο πατήρ Πρίγκηψ Ρολάνδος Βοναπάρτης και αι άλλαι κυρίαι.
Επί του πρωραίου καταστρώματος ήσαν οι ναύται παρατεταγμένοι, ενώ οι αξιωματικοί έφερον την ημιεπίσημον στολήν των.
Όταν η θαλαμηγός έπλεε προ της εξέδρας το επ’ αυτής πλήθος απεκαλύφθη και εξέσπασεν εις ζητωκραυγάς. Ένας ενθουσιασμός συνετάραξε την ανθρωπομάζαν εκείνην, ήτις έσειε πίλους και μανδύλια και απέστειλλε τον πρώτον Ελληνικόν χαιρετισμόν προς την νέαν Πριγκήπισσάν του.
Εκείνην την στιγμήν ο διευθυντής του καφενείου της εξέδρας συνώδευσε δι’ ενός πυροβολισμού εις τον αέρα τους χαιρετισμούς του λαού την έκπαγλον Νύμφην.
Η «Αμφιτρίτη» επροχώρησεν υπό τας ζητωκραυγάς του πλήθους προς το μεσημβρινόν στόμιον του λιμένος. Διήλθε μέσω αύλακος αφρών, προ ςτου λιμενοβραχίονος Καλαβρύτων και εξήλθεν εκ του μεσημβρινού στομίου του λιμένος. Εκεί ανέκοψε την ταχύτητα και ανέμενε την άφιξιν της λέμβου της ήτις είχε κομίσει τα τηλεγραφήματα.
Μετά πάροδον δέκα λεπτών, ακριβώς περί την 1ην και 5 λεπτά η «Αμφιτρίτη» έλαβε γραμμήν προς τον Κορινθιακόν κόλπον εξακολουθήσασα τον εις Πειραιά ταξείδιον της κατόπιν των ευχών του Πατραϊκού λαού όστις κατευώδωσε την ωραίαν Γαλάτιδα νύμφην λατρευτού Πρίγκηπος».
*Δημοσιεύθηκε στον “Νεολόγο” των Πατρών
