Του Ανδρέα Κολλιόπουλου
«Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν;» Έρχονται εκλογές τον Οκτώβριο του 2023 για την τοπική αυτοδιοίκηση, στις Περιφέρειες και στους Δήμους, με τις παρατάξεις, τους επικεφαλής τους και τα πρόσωπα που τις συνθέτουν να βρίσκονται στην κορύφωση του αγώνα τους, διεκδικώντας τον «σταυρό» του εκλογικού σώματος.
Πολλά από τα πρόσωπα αυτά είναι νέα. Πολλά όμως είναι και παλιά, ασχολούμενοι με τα κοινά εδώ και δεκαετίες. Ο στίχος του Μανώλη Ρασούλη στα δρώμενα των κοινών και της πολιτικής ζωής του τόπου μας μοιάζει να είναι απόλυτα διαχρονικός.
Στα χέρια μας έπεσε το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Image by Max» μια νέα φιλόδοξη προσπάθεια που ξεκινούσε από τον όμιλο Plus Media, σε περίοδο εκλογών τοπικής αυτοδιοίκησης.
21 χρόνια πριν
Βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο του 2002, 21 χρόνια πριν από τις εκλογές του 2023. Το σύστημα της διοίκησης της τοπικής αυτοδιοίκησης ήταν εν πολλοίς διαφορετικό από το σημερινό.
Τότε είχαμε ακόμα ως βασικό άξονα της τοπικής αυτοδιοίκησης τις νομαρχίες, ενώ σε ότι αφορά τους δήμους υπήρχαν οι Καποδιστριακοί δήμοι σε μία προσπάθεια συνένωσης των κοινοτήτων με σκοπό την βελτίωση της δημόσιας διοίκησης.
Τα πρόσωπα που διεκδικούσαν τον «σταυρό» του εκλογικού σώματος για την νομαρχία της Αχαΐας, για την δημαρχία της Πάτρας, ήταν ονόματα ηχηρά που είχαν γράψει το καθένα τη δική του πορεία στον πολιτικό στίβο, κάποια από αυτά με μεγάλη εμπειρία, κάποια άλλα ελπιδοφόρα και ανερχόμενα της εποχής εκείνης.
Δήμος: Οι δύο μονομάχοι
Στον δήμο της Πάτρας όλα έδειχναν ένα ντέρμπι από την αρχή της προεκλογικής περιόδου. Οι δύο βασικοί αντίπαλοι που είχαν ανοικτούς λογαριασμούς από προηγούμενες εκλογικές αρχαιρεσίες ήταν ο επί σειρά ετών δήμαρχος της Πάτρας Ανδρέας Καράβολας και ο απερχόμενος από την δημαρχία Ευάγγελος Φλωράτος που τον είχε κερδίσει στις εκλογές του ’98.
Το κλίμα μάλιστα τότε ήταν αρκετά τεταμένο μεταξύ των δύο παρατάξεων , ενώ και οι δύο υποψήφιοι δήμαρχοι είχαν κατορθώσει να έχουν εισχωρήσουν και σε ψηφοφόρους που δεν άνηκαν στο στενό πλαίσιο του κόμματος που τους υποστήριζε.
Πέρα από το δίπολο των δύο αυτών ισχυρών ανδρών της πολιτικής ζωής της Πάτρας, την δημαρχία διεκδικούσαν το ιστορικό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ, ο αείμνηστος Παναγιώτης Κοσσιώνης και ο τότε «Βενιαμίν» των εκλογών του δήμου, ο 45χρονος, Ηλίας Γρηγόρης, που είχε την στήριξη του Συνασπισμού (του πρώην ΣΥΡΙΖΑ).
Οι υποψήφιοι σύμβουλοι
Ο καθένας από τους δύο βασικούς διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου (Ανδρέας Καράβολας και Ευάγγελος Φλωράτος) είχε τους δικούς του υποψηφίους στα ψηφοδέλτια της παράταξης του, με αρκετούς από αυτούς να παίζουν σημαίνοντα ρόλο στα κοινά τα επόμενα χρόνια.
Όπως μπορεί να δει ο αναγνώστης ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του περιοδικού υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του Ανδρέα Καράβολα ήταν ο μετέπειτα δήμαρχος της Πάτρας Γιάννης Δημαράς. Στο πλευρό του Ανδρέα Καράβολα ήταν επίσης ο Γιάννης Κασσίμης, ο Παναγιώτης Μ. Κίτρου, ο Λάμπρος Γ. Βασιλόπουλος και αρκετοί ακόμα.
Στο αντίπαλο στρατόπεδο, σε αυτό του κ. Φλωράτου, συναντούσαμε ονόματα όπως της Λένας Καλεντζιώτη, του «δικού» μας Γιώργου Κοντογιάννη, του Σπύρου Πολίτη, του Παναγιώτη Χελά, της Μαριάννας Σταματιάδου, της Τζίνας Τσαρδάκα, του Θόδωρου Γιοβάνη, του Γιάννη Γεωργιόπουλου κτλ.
Ο… Στάθης αποχωρεί
Στις εκλογές για την νομαρχία το 2002 βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο. Ο Στάθης Σερέτης, ένα από τα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που εκλεγόταν επί σειρά ετών νομάρχης, αποχωρεί.
Το χρίσμα διεκδικούν από πλευράς ΠΑΣΟΚ ο νεαρός, αλλά και έμπειρος ταυτόχρονα Δημήτρης Κατσικόπουλος (μόλις 42 ετών τότε) που ερχόμενος από τα Καλάβρυτα είχε υπάρξει ήδη βουλευτής από τις εκλογές του 1989, έχοντας εκλεγεί από τότε άλλες τρεις φορές στα έδρανα της Βουλής (1990, 1993 και 1996).
Από πλευράς Νέας Δημοκρατίας το χρίσμα του νομάρχη διεκδικούσε ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, και σημαντικό στέλεχος της τοπικής Νέας Δημοκρατίας, ο επί σειρά ετών βουλευτής (από το 1975 έως το 1996) Βασίλης Μπεκίρης.
Μαζί με τους δύο βασικούς διεκδικητές υπήρχαν και άλλοι τέσσερις υποψήφιοι, ερχόμενοι από την ευρύτερη Αριστερά: ο Βασίλης Ασπρούλιας (την παράταξη του υποστήριζε το ΚΚΕ), ο Νίκος Τσούκαλης, ο Βασίλης Χατζηλάμπρου (από τις συνιστώσες του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) και ο δημοσιογράφος Στάθης Κεραμιδάς που τότε είχε την υποστήριξη του ΔΗΚΚΙ και του Δημήτρη Τσοβόλα (λίγα χρόνια αργότερα, το 2006 τον είδαμε υποψήφιο νομάρχη της παράταξης ΝΑΣ που υποστήριζε το ΚΚΕ).
Το… κάτι των εκλογών
Πολλά από τα πρόσωπα αυτά έχουν αποχωρήσει από τα κοινά. Άλλα συνεχίζουν σε διαφορετικά μετερίζια ή ακόμα και σε διαφορετικές παρατάξεις και κόμματα. Αυτό όμως που σίγουρα δεν έχει αλλάξει είναι το όλο κλίμα και η ατμόσφαιρα που κυριαρχεί κατά την προεκλογική περίοδο.
Με διαφορετικά ίσως σλόγκαν και μηνύματα, με διαφορετικούς επικοινωνιακούς τρόπους (μη ξεχνάμε ότι πλέον και οι εκλογές έχουν μπει στην εποχή των social media και του διαδικτύου), οι παρατάξεις, οι επικεφαλής τους και οι υποψήφιοι ζητούν την ψήφο μας και προσπαθούν να κερδίζουν την εμπιστοσύνη μας, δίνοντας την αίσθηση ή και την εντύπωση ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Κι αυτό το κάτι σε τελική ανάλυση είναι το αλάτι και το πιπέρι των εκλογών.
