Συνέντευξη στην Βίκυ Μαυρομάτη
Ο Χάρης Τριλίβας και η Ελένη Τσιμπιμπάκη είναι δύο νέα παιδιά “βυθισμένα” στον χώρο του λάτιν και γενικότερα του χορού. Πρόσφατα έκλεψαν τις εντυπώσεις παρουσιάζοντας τις ικανότητές τους στην υπέροχη θέα της περιοχής του Δασυλλίου μέσω ενός βίντεο το οποίο έγινε πολύ γρήγορα viral. Οι ίδιοι μας μιλούν για την μεγάλη τους αγάπη και για την μεταξύ τους χημεία.
Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό το είδος χορού;
Από τότε που θυμόμαστε τους εαυτούς μας, είχαμε ιδιαίτερη κλίση στις τέχνες. Σίγουρα, ο χορός δε θα μπορούσε να λείπει από μέσα μας! Επομένως η ενέργεια που κρύβουμε, σε συνδυασμό με την τάση μας να δημιουργούμε με κέφι και όρεξη, αργά η γρήγορα ξέσπασε μέσα από την salsa και την bachata αφού είδαμε πως μας ταίριαζε.
Γιατί επιλέξατε την τοποθεσία του Δασυλλίου;
Στην Πάτρα πλέον μπορεί κανείς να βρει υπέροχες τοποθεσίες που ποικίλουν ανάλογα τα γούστα και τις διαθέσεις νέων και μεγάλων. Επιλέξαμε το Δασύλλιο και τις σκάλες της Αγίου Νικολάου στο πάνω μέρος, λόγω της θέας και της εξωτικής ομορφιάς τους. Τύχαινε εκείνες τις μέρες και κάναμε συνεχώς βόλτες προς την πλευρά εκείνη για να χαζεύουμε από ψηλά τη Πάτρα.
Πόσο σημαντική είναι η χημεία για δύο παρτενέρ που χορεύουν μπατσάτα;
Το συναίσθημα και η έλξη είναι σημαντικός παράγοντας όταν χορεύεις με τον/την παρτενέρ σου. Θα επηρεάσει όμορφα το αποτέλεσμα και σίγουρα θα αφήσει κάτι το ωραίο τόσο στους 2 όσο και στον κόσμο που τυχαίνει να παρακολουθεί.
Τι σημαίνει χορός για εσάς;
Είναι τρόπος έκφρασης, είναι τέχνη. Γεννιέσαι από αυτό, χαμογελάς, κλαις και άλλοτε πονάς. Το κάνεις με ζέση και σου βγάζει πολλά. Είναι ένας τρόπος επίσης να ξεφύγεις από την ρουτίνα σου και να αποτραβηχτείς από τις υποχρεώσεις για λίγο. Ακόμα και σε αυτό, ο χορός σε κατανοεί, σε εξευγενίζει και σε καθησυχάζει. Όπως και να ‘χει, θα χρειαζόμασταν σελίδες για να εξηγήσουμε όσα νιώθουμε, και αυτό και μόνο το κάνει ενθουσιώδες!
Θα θέλατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά στο μέλλον με το χορό, και αν ναι, πώς;
Δε γνωρίζουμε το αύριο, οπότε κοιτάζουμε να ευχαριστηθούμε τις εμπειρίες αυτές που μαζεύουμε τώρα. Πάντα ωστόσο μας φανταζόμαστε στο παρκέ να χορεύουμε σαν ζευγάρι, να πηγαίνουμε σε διαγωνισμούς και φεστιβάλ είτε στην Ελλάδα η στο εξωτερικό. Ακόμα και ερασιτεχνικά να το δει κάποιος, περνάει τέλεια.
Κατά πόσο σας επηρέασε η καραντίνα όσον αφορά το χορό;
Σίγουρα άφησε κάποιες πληγές πίσω της. Όλοι μας είχαμε ξεφύγει από τους ρυθμούς μας. Έτσι και σε μας συνήθως τύχαινε να αναβάλλουμε την εξάσκηση η να μη μπορούμε να αρθρώσουμε ακόμα και βασικές κινήσεις σωστά μετά από καιρό. Ευτυχώς ξεκίνησαν διαδικτυακά μαθήματα από τις σχολές χορού μας και έτσι κατορθώσαμε να βελτιώσουμε την τεχνική και την κίνησή μας όσο αυτό περνούσε από το χέρι μας, αφού ταυτόχρονα τρέχουν και οι πανελλήνιες για την Ελένη αλλά και οι σπουδές αντίστοιχα για εμένα.
Τι θα λέγατε σε όσους που αν και τους αρέσει ο χορός, δεν ασχολούνται λόγω ανασφαλειών;
Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός του ότι δεν υπάρχει περίπτωση έστω και για λίγο να μην έχει χορέψει κανείς μόνος του στο σπίτι του, τον χώρο του ή ακόμα και να χτυπήσει με το χέρι του τον πάγκο της κουζίνας ή ένα κατσαρολικό μόνο και μόνο για να του δώσει ρυθμό. Αυτόματα το σώμα μας κυριεύεται από τον ρυθμό, θέλει να ζει με ρυθμό. Δεν υπάρχουν ιδιαιτερότητες, υπάρχουν ιδιότροπα μυαλά. Ο χορός δεν είναι φασίστας για να διακρίνει το χρώμα του δέρματος και τις ιδιαιτερότητες μας. Είναι ο καλύτερος φίλος μας. Δέχεται το σώμα μας και την σκέψη μας ως έχει και επιδιώκει να την εκφράζει. Ο χορός είναι ελευθερία και η ζωή ένα μεγάλο πάρτι από το οποίο κανείς δεν πρέπει να λείπει εξ αιτίας δεύτερων σκέψεων…τι περιμένετε λοιπόν; Join the party.
Θα θέλαμε να εκφράσουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ στους δασκάλους μας Σταύρο Μαράτο και Σοφία Σπυροπούλου για την ως τώρα καθοδήγηση και πορεία μας στον τρελό κόσμο του Latin και φυσικά τον Γιώργο Καλαντζή αλλά και την σελίδα bachatagreecenetwork στο instagram που προώθησε το μικρού μήκους videoclip μας.
