Της Ηλέκτρας Τουλιάτου
Σύνδεση με τα προηγούμενα…
Φέτος πήγα σε ένα από τα Φεστιβάλ – Θρύλους, το Glastonbury Festival.
Στο πρώτο μέρος μιλήσαμε για το θεσμό, την φιλοσοφία του, τον τόπο και τους ανθρώπους. Αλλά και τις δεκάδες δράσεις που μπορείς να κάνεις!
Συνεχίζουμε, με το ξεκίνημα της γιορτής!
Γιατί μετά από πολλές μέρες στησίματος και οργάνωσης, αλλά και μετά από δυο χρόνια σιωπής, ήρθε η ώρα για την τελετή των εγκαινίων!
Και τι γιορτή! Με φαντασμαγορική παρέλαση, στη συνέχεια για μια ώρα περίπου χοροί με φωτιές, τραγούδι, με μυστικιστικούς ύμνους και άλλα τελετουργικά, πριν παραδοθεί στην φωτιά η πελώρια καλαμένια φιγούρα 0 σύμβουλο και ακολουθήσουν δεκάδες πυροτεχνήματα.
στο φως η ψάθινη δημιουργία και φυσικά πυροτεχνήματα!
Μετά από αυτό ήταν όλα stages, stages, stages! Με 16 μεγάλες stages και πολλές άλλες μικρότερες, υπήρχαν τόσα πολλά πράγματα για όλους.
Το φεστιβάλ επικεντρώνεται κυρίως στην ποπ μουσική, αλλά έχει καλή εκπροσώπηση για τα περισσότερα στυλ μουσικής με μεγάλα ονόματα, αλλά και μικρότερους καλλιτέχνες και συγκροτήματα διασκευών που δημιουργήθηκαν για μια ολοκληρωμένη μουσική εμπειρία.
Μεγάλα ονόματα στην Pyramid stage με τους Billie Eilish, Paul McCartney και Kendrick Lamar να πρωτοστατούν. Και βέβαια την θρυλική Dianna Ross, για την οποία δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις την εμπειρία.
Υπήρχαν πολλές εκπλήξεις και οι πράξεις έτειναν να προσκαλούν άλλους καλλιτέχνες να παίξουν. Μια θρυλική στιγμή ήταν όταν ο Paul Macrtney κάλεσε στη σκηνή τον Dave Grohl και τον Bruce Springsteen, δημιουργώντας μια στιγμή που θα την θυμόμαστε για πάντα.
Μια άλλη εμβληματική στιγμή ήταν όταν η Olivia Rodrigo ενώθηκε με τη Lilly Allen και τραγούδησαν μαζί το Fuck you ενάντια στην ανατροπή της απαγόρευσης των αμβλώσεων στις ΗΠΑ.
Αυτή είναι η ουσία του Φεστιβάλ, αυτές οι glasto στιγμές.
Είναι σίγουρο ότι τα περισσότερα από αυτά που μεταφέρω τα έχετε δει, ή ακούσει ήδη. Όπως και δεκάδες άλλες στιγμές που ανέβηκαν στο διαδίκτυο και μπορείτε να τις απολαύσετε και σεις.
Αυτό που θέλω να σας μεταφέρω είναι η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας και επιλογών. Μπορείτε να επιλέξετε τα πράγματα που θέλετε να δείτε, αλλά απλώς να περιπλανηθείτε και να βρείτε μερικές δικές σας στιγμές
Για παράδειγμα μου άρεσε να απολαύσω από κοντά μερικούς συναρπαστικούς καλλιτέχνες και να τραγουδώ μαζί τους και να χορεύω μέσα στο πλήθος. Άλλες στιγμές μου άρεσε να τσιμπολογάω κάτι, μακριά από τη σκηνή, ακούγοντας κάποιον μοναδικό καλλιτέχνη να ερμηνεύει ή κάνοντας ένα διάλειμμα ξαπλωμένη στο γρασίδι και βλέποντας τις σημαίες στον ουρανό. Πολύ διαφορετικές στιγμές, αλλά πάντα με τηνπαρουσία της μουσικής!
Και το βράδυ… επικά dj sets και acts που συνεχίζονται όλη τη νύχτα!
Κι’ άλλες συμβουλές:
Το φεστιβάλ έχει πολύ περπάτημα και ύπνο, όπου και όποτε τα καταφέρετε, ή σας το επιβάλει το σώμα σας.
Ένας εξαιρετικός σύντροφος για τις ήσυχες στιγμές του φεστιβάλ ήταν το free Press του Glastonbury που τυπώθηκε στο φεστιβάλ και ήταν διαθέσιμος την Παρασκευή για πληροφορίες και την Κυριακή για συλλογή.
Πολύτιμος σύμμαχος και ο ραδιοφωνικός σταθμός του φεστιβάλ.
Μη χάσετε το Cinemargedon, τον υπαίθριο κινηματογράφο με παλιά αυτοκίνητα όπου μπορούσες να δεις ταινίες και μερικές φορές ανεξάρτητες ταινίες, με σχόλια και εισαγωγή από τον σκηνοθέτη.
Υπάρχει πολύς χώρος για κάμπινγκ, καθώς και κάποιες προ εγκατεστημένες σκηνές στις οποίες μπορείτε να μείνετε. Προσοχή όμως να έρθετε νωρίς γιατί πολλοί κατέληξαν να κατασκηνώσουν στις τουαλέτες!
Μια μυρωδιά που στοιχηματίζω ότι δεν θα ξεχάσουν σύντομα. (Αλλά δοκίμασα το πρώτο μου γυναικείο ουρητήριο και ήταν υπέροχο!)
Τι κρατάω;
Μεγάλα πλήθη! Και όλες οι ηλικίες. Είδα τόσα πολλά παιδιά με στολισμένα καρότσια τριγύρω, καθώς και ηλικιωμένους. Γνώρισα ανθρώπους που έρχονται κάθε χρόνο εδώ και πολλά χρόνια έχοντας μερικές καταπληκτικές ιστορίες (και λόγια σοφίας) να μοιραστούν.
Μοναδικές μουσικές στιγμές, που δύσκολα συναντάς αλλού
Μαγική ενέργεια και εμπειρίες που σε κάνουν να δεις τη ζωή, αλλιώς.
Τέλος, μερικές σκέψεις για τον καιρό, μιας και μιλάμε για Αγγλία!
Ο καιρός ήταν υπέροχος! Το Muddy Glastonbury είναι μια πολύ μοναδική εμπειρία από μόνο του, αλλά δεν συνέβη φέτος!
Μπορεί οι θαμώνες του φεστιβάλ να ήταν έτοιμοι με γαλότσες και αδιάβροχα, αλλά τίποτα περισσότερο από μερικές δροσιστικές ψιχάλες!
Υπάρχουν τόσα πολλά να πεις και τόσα άλλα να ζήσεις για το φεστιβάλ, που πρέπει να είσαι εκεί για να αναδυθείς πλήρως στον πολύχρωμο κόσμο του Glastonbury. Και τότε θα καταλάβετε γιατί ακόμα χαμογελάω!
