Σαν πας στην Καλαμάτα…

17.01.2021 / 14:03
ζακ

Του Διονύση Ζακυνθινού

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1986 ένας ισχυρός σεισμός, μεγέθους 6,5  Ρίχτερ, έπληξε την Καλαμάτα.

Ο απολογισμός ήταν τραγικός, με 22 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Όμως, εκτός από τις ανθρώπινες απώλειες, το πλήγμα του Εγκέλαδου ήταν συντριπτικό και στον πολεοδομικό ιστό της. Το 70% των κτιρίων κρίθηκε ακατάλληλο για κατοίκηση, ενώ το 20% έπρεπε να κατεδαφιστεί.

Σχεδόν μια ολόκληρη πόλη καταστράφηκε, σχεδόν μια ολόκληρη πόλη έπρεπε να χτιστεί από την αρχή. Και ανοικοδομήθηκε, με τρόπο εντυπωσιακό, που αποτελεί πια πρότυπο.     

Με δήμαρχο – οραματιστή τον Σταύρο Μπένο και «ψυχή» τον πολεοδόμο Γρηγόρη Διαμαντόπουλο, η Καλαμάτα αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της και έγινε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, με πρωτοποριακό πολεοδομικό σχεδιασμό και με μια νέα αντίληψη για την αστική οικοδόμηση.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, με οδηγό τις εμβληματικές επιχειρήσεις της (που όλοι λίγο – πολύ γνωρίζουμε) και αξιοποιώντας στο έπακρο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της, η μεσσηνιακή πρωτεύουσα απέκτησε μια αξιοζήλευτη δυναμική.

Σ’ αυτήν έρχεται να προσδώσει τώρα ακόμη μεγαλύτερη ώθηση η στρατηγικής σημασίας συμφωνία Ελλάδας και Ισραήλ για τη δημιουργία διεθνούς αεροπορικού εκπαιδευτικού κέντρου. Καθότι αυτό θα γίνει βέβαια στην Καλαμάτα, όπου εκπαιδεύονται οι νέοι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός ή να έχει υψηλότατο δείκτη νοημοσύνης για να αντιληφθεί τα πολλαπλά οφέλη που θα προκύψουν (και)  από την εξέλιξη αυτή, μακροπρόθεσμα, για την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας.

Ωστόσο, αν είναι Πατρινός, με εύλογη ανησυχία για την πόλη του, μπορεί να βυθιστεί σε μελαγχολικές σκέψεις κάνοντας την αναπόφευκτη σύγκριση μεταξύ της διαρκώς ανερχόμενης αναπτυξιακά Καλαμάτας και της παρατεταμένης στασιμότητας της Πάτρας. 

Όταν άλλοι κάνουν βήματα μπροστά, εμείς παραμένουμε ακίνητοι. Και γιατί παραμένουμε ακίνητοι; Μα γιατί έχουμε εγκλωβιστεί στο τέλμα μιας δυσεξήγητης εσωστρέφειας.

Πού είναι ο καλώς εννοούμενος τοπικισμός μας; Πού είναι ο εγωισμός μας, ως πόλη, ώστε να ανασκουμπωθούμε και να σηκώσουμε (κι εμείς) ανάστημα;

Η δημοτική αντιπολίτευση καταλογίζει στη δημοτική αρχή του ΚΚΕ τις μεγαλύτερες (αν όχι όλες) ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο (γιατί περί αδιεξόδου πρόκειται), στο οποίο βρισκόμαστε.

Εν μέρει, έχουν δίκιο. Συμφωνούμε ότι η «κόκκινη» Μαιζώνος  έχει το μεγαλύτερο μερίδιο. Όμως, για να λέμε και του Πελετίδη το δίκιο, πριν αναδειχθεί δήμαρχος, η Πάτρα δεν ήταν Βαρκελώνη και μετατράπηκε επί των ημερών του σταδιακά σε… χωριό.

Καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι τις τύχες της, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κρατούσαν την προ Πελετίδη εποχή και πρόσωπα που σήμερα τού κουνάνε το δάχτυλο.

Αναμφίβολα, έχουν κι αυτοί τις δικές τους ευθύνες, διότι ως βουλευτές ή αυτοδιοικητικοί παράγοντες έβαλαν το χέρι τους ώστε να εδραιωθεί η σημερινή στασιμότητα.

Κατά τα άλλα, όσο δεν φαίνονται σημάδια αντίδρασης για να… ξυπνήσουμε, αργά η γρήγορα, θα αρχίσουμε να κουνάμε μαντήλι στο μέλλον. Καλαματιανό…

εφ. Νεολόγος των Πατρών

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα