Έχουν προχωρήσει τις διαδικασίες για να χαρακτηριστούν πρόσφυγες, έχοντας εξασφαλίσει το άσυλο για μία νόμιμη παραμονή στην χώρα μας, όμως ακόμα βρίσκονται στο κενό.
Ο λόγος για έναν σημαντικό αριθμό προσφύγων που εξαιτίας των γραφειοκρατικών διαδικασιών που έχουν παγώσει λόγω της πανδημίας και του κορωνοϊού δεν έχουν στα χέρια τους την σχετική κάρτα που να τους δίνει και τυπικά την ιδιότητα του πρόσφυγα.
Άδικα περιμένουν μήνες και μήνες, κοντά στον έναν χρόνο από τότε που ξεκίνησε η πανδημία. Αποτέλεσμα όλων αυτών των διαδικασιών που καθυστερούν είναι οι άνθρωποι αυτοί να μην μπορούν να έχουν πρόσβαση ούτε στις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου, ούτε στις δομές του κράτους, όπως δικαιούται ο κάθε πολίτης που ζει νόμιμα σε αυτή την χώρα.
Το πιο τραγικό; Όταν μετά από όλες αυτές τις καθυστερήσεις φτάσει στα χέρια των ανθρώπων αυτών η κάρτα , θα είναι και πάλι off αφού θα έχει περάσει τόσο καιρός από τότε που είχαν κάνει την αίτηση, περισσότερος από τη προθεσμία λήξης της.
Και θα πρέπει να κινήσουν τις ίδιες διαδικασίες από την αρχή…
«Όμηροι» της γραφειοκρατίας
Εξάλλου, χωρίς την κάρτα προσφύγων στα χέρια τους οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν ούτε διαβατήριο να εκδώσουν, οπότε αναγκαστικά στο μεσοδιάστημα που περιμένουν να βρίσκονται στην χώρα μας, μη έχοντας την δυνατότητα να πάνε σε κάποιος κράτος της Ευρώπης για να βρουν τους δικούς τους.
Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες ήταν έτσι και αλλιώς αργόσυρτες για τα ζητήματα των προσφύγων που δικαιούνται να έχουν ένα άσυλο στην χώρα μας, έχουν μετατραπεί στο μαρτύριο της σταγόνας κατά την διάρκεια των μηνών της πανδημίας.
Όμως πίσω από αυτές τις καθυστερήσεις κρύβεται ο αγώνας των ανθρώπων αυτών για την επιβίωση τους που ειδικότερα την περίοδο του κορωνοϊού έχει γίνει ακόμα πιο δύσκολος.
Μιλάμε για πάνω από 500 ψυχές που ζουν στην Πάτρα, έχοντας έρθει από χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη ή έχοντας ξεριζωθεί από τα σπίτια τους λόγω των καταστάσεων που υπάρχουν εκεί.
Το πρόγραμμα «Ήλιος»
Στο πρόγραμμα «Ήλιος» συμπεριλαμβάνονται 30 περίπου οικογένειες με κοντά στα 90 ανήλικα παιδιά. Ο αριθμός σε επίπεδο ατόμων φτάνει γύρω στα 130. Οι οικογένειες αυτές έχουν εξασφαλίσει μέσω του προγράμματος μια στέγη προσωρινά, διαμένοντας σε σπίτια της Πάτρας τα οποία είναι μισθωμένα από το πρόγραμμα.
Κανείς δεν ξέρει τι απογίνουν οι οικογένειες αυτές όταν το πρόγραμμα τελειώσει, ενώ δεν υπάρχει καμία μέριμνα από το κράτος για τη σίτιση τους.
“Έχουν βρει καταφύγιο στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια“
Πέρα από των οικογενειών αυτών υπάρχει η κατηγορία των άστεγων προσφύγων που έχουν κάνει αίτηση για τα χαρτά ασύλου και περιμένουν, ζώντας κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στους χώρους του Λαδόπουλου, της Πειραϊκής Πατραϊκής , στο κτίριο των πρώην υπηρεσιών λιμένα και σε διάφορα εγκαταλειμμένα ακίνητα της Πάτρας.
Είναι γύρω στα 140 με 150 άτομα. Και υπάρχει μία τρίτη κατηγορία αυτή των προσφύγων που έχοντας κάποια χρήματα στην άκρη, έχουν νοικιάσει ένα σπίτι, μένοντας μαζί με άλλους ομοεθνείς τους, μοιράζοντας τα έξοδα.
Με την πανδημία και το πάγωμα των αγροτικών, αλλά και οικοδομικών εργασιών δεν έχουν κατορθώσει για μήνες να βρουν ένα μεροκάματο και όποια λεφτά είχαν στην άκρη τελειώνουν.
Έτσι γύρω στα 160 άτομα κινδυνεύουν με έξωση από τα σπίτια που διαμένουν και ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με την επιβίωση τους.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Οι άνθρωποι αυτοί είναι όμηροι του κράτους
Ο Νίκος Παπαγεωργίου μέλος της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών που από την πρώτη στιγμή είναι κοντά στους ανθρώπους αυτούς τονίζει μιλώντας στο «Νεολόγο».
«Είναι μία κατάσταση που υπήρχε και έγινε ακόμα πιο χειρότερη κατά την διάρκεια των μηνών της πανδημίας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι όμηροι του κράτους και μένουν μετέωροι τόσους μήνες.
Ξέροντας τα προβλήματα τους η Κίνηση έχει προχωρήσει σε μία δράση συγκεντρώνοντας κάθε Πέμπτη τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους ανθρώπους αυτούς. Η συγκέντρωση των τροφίμων γίνεται κάθε Πέμπτη στο στέκι της Κίνησης (Ιωάννη Βλάχου) από τις 11 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα και η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη, ενώ τα συγκεντρωθέντα μοιράζονται στους πρόσφυγες την Παρασκευή.
Παράλληλα, η Κίνηση συμμετέχει στην Συλλογική Κουζίνα Αλληλεγγύης μια δράση που γίνεται από την Κίνηση, από την η Δομή Αλληλεγγύης του Παραρτήματος και τον Διαχειριζόμενο του «Επί τα Προσώ», πηγαίνοντας από γειτονιά σε γειτονιά και μοιράζοντας φαγητό σε οικογένειες που έχουν ανάγκη. Μεταξύ αυτών είναι και δεκάδες πρόσφυγες».
K.A.
(εφ. Νεολόγος)
