CLARA DUPONT-MONOD
Eκδόσεις «Ψυχογιός»
Το λένε και οι πέτρες
Στη ταινία «Τα πάντα όλα» που θριάμβευσε στα φετινά Οσκαρ , αλλά για μεταφυσικούς λόγους το ευρύ κοινό δεν απόλαυσε, σε μια σημαδιακή σκηνή της ταινίας δυο βράχοι απόκοσμοι σαν σε ταινία του Κιούμπρικ , πιάνουν τη κουβέντα μεταξύ τους (!) με τη βοήθεια υπότιτλων μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Τα πάντα σε αυτό τον κόσμο που όλες οι παραγματικότητες συγχέονται σε μία, έχουν φωνή . Αρκεί να έχεις τη δύναμη και τη θέληση να ακούσεις. Στο βιβλίο –πρόταση της εβδομάδας οι πέτρες της αυλής του σπιτιού της πρωταγωνίστριας-οικογένειας είναι οι αφηγητές της ιστορίας. Το αμετακίνητο του λίθου και η ανάγκη οικοδόμησης της ιστορίας δεν εξαντλούν ούτε φτηναίνουν την έμπνευση της συγγραφέα. Απλά ο μίτος της ιστορίας πρέπει να περάσει από δρόμους που δεν είναι στρωμένοι με τις καλύτερες προθέσεις της μοίρας . Ένα ριζικό που πολλές φορές πρέπει να το «παίρνεις με τις πέτρες».
Οι αμετανόητοι σχοινοβάτες
Σε μια περιοχή της Γαλλίας με μεγάλη ιστορία και πλούσια φύση, σε ένα σπίτι πάνω στα βουνά, γεννιέται το τρίτο παιδί μιας οικογένειας: ένα παιδί «απροσάρμοστο». Οι πέτρες της αυλής το παρατηρούν με οξυδέρκεια και μας αφηγούνται σαν παραμύθι την ιστορία του μέσα από τα μάτια και την ψυχή των αδελφών του – μέσα από την απόλυτη αγάπη και την προστατευτικότητα του πρωτότοκου· την επαναστατημένη απόρριψη της μεσαίας· τη σκιά των αναμνήσεων που βαραίνει την άφιξη και το μεγάλωμα του τελευταίου. Τρεις αφηγήσεις από τα παιδιά της οικογένειας που και σαφώς διαμορφώνει χαρακτήρα μέσα από σκληρή περιπέτεια υγείας που ακονίζει το παρόν και προσπαθεί να λειάνει το μέλλον. Άλλες φορές με επιτυχία, άλλες όχι.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Clara Dupont-Monod (1973) είναι Γαλλίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας. Εργάστηκε στα περιοδικά Cosmopolitan και Marianne, στον ραδιοφωνικό σταθμό RTL και στην τηλεόραση (Canal+ και France Inter). Έχει γράψει εφτά μυθιστορήματα. Η «Προσαρμογή» τιμήθηκε με τα Βραβεία Femina, Goncourt des Lycéens, Landerneau des Lecteurs, Choix Goncourt de l’Orient και Choix Goncourt du Japon.
Η σκληρή πραγματικότητα
Στον πληθυσμό, το 2% έως 3% των νεογνών έχει μια συγγενή δυσπλασία ή γενετική ασθένεια που αναγνωρίζεται κατά τη γέννηση. Παρά τις προόδους της γενετικής, η αιτία για περισσότερες από τις μισές συγγενείς ανωμαλίες του ανθρώπου παραμένει άγνωστη.Οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες εμφανίζονται σε περίπου 0,9% των νεογνών και περιλαμβάνουν ανωμαλίες του αριθμού των χρωμοσωμάτων καθώς και ανωμαλίες στη δομή των χρωμοσωμάτων.Το έμβρυο είναι πιο ευαίσθητο στις τερατογόνες επιδράσεις μεταξύ 3 και 8 εβδομάδων ανάπτυξης.
Επιμύθιο
Για κάποιον επείγοντα λόγο νοιώθω πως αυτό το βιβλίο πρέπει να εξαπλωθεί πάνω από ντουντούκες και viral τσιριμονιές της εποχής μας ,σε ευρύ αναγνωστικό κοινό. Με μια γλώσσα που δεν γλυκαίνει το χάπι , σε αναγκάζει σχεδόν να δεις κατάματα τη δυσκολία που γεννά η αποδοχή και το πώς ο καθένας μας μπορεί να αντιμετωπίσει το «τέρας» δίπλα του και αυτό του καθρέπτη. Με λιτά αλλά και και με μορφή «απεγνωσμένης ποίησης» το βιβλίο αγνοεί τα αλάρμ του μελό οικογενειακού δράματος και ανάβει το πράσινο για μια σκληρή , πραγματική εικόνα αδερφικής αγάπης. Μερικές φορές οι πέτρες στα παραμύθια δε βυθίζουν αλλά εξυψώνουν!
