Του Δημήτρη  Τουλιάτου

Έχω να πιάσω χρήματα στα χέρια μου από τον Ιούνιο.

Ας ξεκινήσουμε με αυτό.

Δεν είμαι gen alpha, ούτε καν gen Z για να πεις ότι αυτό είναι αυτονόητο.

Οριακά παλεύω να είμαι στην gen X!

Έχω ζήσει εποχές με πληθωρισμό 25% και ΑΤΑ!

Έχω πληρωθεί σε πεντοχίλιαρα και δεκαχίλιαρα και έχω μεταφέρει «τούβλα»!

Οπότε το να είμαι 100 μέρες «καθαρός» από χαρτονομίσματα είναι κάτι περίεργο, για μένα.

Και όμως συμβαίνει.

Με αφορμή αυτό λοιπόν, κάθισα και σκέφτηκα (πα’ να πει: έψαξα) ποιες καθοριστικές αλλαγές μας περιμένουν στην επόμενη στροφή.

Να σου πω εδώ, παρενθετικά, ότι δεν θέλω να μπω στην διαδικασία του τιμήματος που έχει αυτή η μετάβαση και της μετατροπής μου από κάτοχο, σε χρήστη, γιατί αυτό ακριβώς θα δούμε στην πορεία.

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι τεχνολογική πρόοδος και η αλλαγή στις αγορές είναι τα κύρια «καύσιμα» του σύγχρονου κόσμου.

Πάντα η τεχνολογία ανέτρεπε δεδομένα, πρακτικές και παραδοσιακές βιομηχανίες και πάντα αδυναμία προσαρμογής, οδηγούσε σε πτώση και καταστροφή εταιρειών, αλλά και ολόκληρων κλάδων.

Ο καλύτερος τρόπος για να το δούμε αυτό, είναι χρησιμοποιώντας παραδείγματα από διάφορες βιομηχανίες και τομείς, οπότε και θα καταλάβουμε τη σημασία της προσαρμογής στις νέες συνθήκες.

Πολλοί συνηθίζουν να επικαλούνται το παράδειγμα της Kodak και γενικά του κλάδου της φωτογραφίας.

Γιατί είναι ένας κλάδος που απέτυχε να προσαρμοστεί στην επανάσταση της ψηφιακής φωτογραφίας. Κάποιοι πρόλαβαν να στρίψουν έγκαιρα και να μπουν στην ψηφιακή εποχή.

Όχι όμως και η KODAK, που από σηματοδότης μιας ολόκληρης γενιάς, έγινε ανάμνησή της.

Άλλωστε, όσο μεγαλύτερο το καράβι, τόσο δυσκολότερα στρίβει…

Αλλά, ας αφήσουμε την KODAK και ας έρθουμε στο σημερινό μοντέλο

Στην εποχή της ψηφιακής οικονομίας, η Uber και η Airbnb είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα πώς η τεχνολογία μπορεί να ανατρέψει παραδοσιακές βιομηχανίες.

Η Uber, αν και δεν κατέχει αυτοκίνητα, έχει εξελιχθεί στη μεγαλύτερη εταιρεία ταξί στον κόσμο μέσω της πλατφόρμας της που συνδέει επιβάτες με οδηγούς.

Και όσο και να προσπαθούν να ανακόψουν την λογική της στην Ελλάδα, «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω»

Αντίστοιχα, η Airbnb είναι η μεγαλύτερη εταιρεία ξενοδοχείων παγκοσμίως χωρίς να κατέχει κανένα ξενοδοχείο, ανατρέποντας τα παραδοσιακά μοντέλα της βιομηχανίας φιλοξενίας.

Αυτές οι πλατφόρμες έχουν επηρεάσει σημαντικά τις παραδοσιακές βιομηχανίες ταξί και ξενοδοχείων, αναγκάζοντας τις να προσαρμοστούν ή να χάσουν μερίδιο αγοράς.

Αλλά ας πάμε και ένα βήμα παρακάτω

Η τεχνητή νοημοσύνη και η αυτοματοποίηση έχουν ήδη αρχίσει να επηρεάζουν πολλούς τομείς.

Άκου τι διάβασα: Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το λογισμικό IBM Watson μπορεί να παρέχει νομικές συμβουλές με ακρίβεια και ταχύτητα που ξεπερνά αυτή των ανθρώπινων δικηγόρων.

Παρομοίως, στον τομέα της ιατρικής, λογισμικά που χρησιμοποιούν AI μπορούν να διαγνώσουν ασθένειες με υψηλή ακρίβεια, ενδεχομένως αντικαθιστώντας ορισμένους ρόλους ανθρώπινων επαγγελματιών.

Μην αρχίσουν οι φίλοι δικηγόροι και γιατροί τα «ναι μεν, αλλά»

Προφανώς υπάρχουν πτυχές της επιστήμης τους που απαιτείται η ανθρωπινότητα (το κατοχυρώνω!).

Αλλά υπάρχουν πλήθος άλλες που είναι ήδη παρελθόν και δεν το ξέρουν!

Μια ματιά να ρίξουμε σε άλλες βιομηχανίες και τράπεζες, όπου ήδη τεχνολογία AI έχει αρχίσει να επηρεάζει επίσης τις υπηρεσίες, τις τράπεζες και άλλες βιομηχανίες, διευκολύνοντας την εξυπηρέτηση πελατών και τη διαχείριση δεδομένων με πιο αποδοτικό τρόπο και θα βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα.

Αλλά ας γυρίσουμε στα αυτοκίνητα και τις μεταφορές Η ανάπτυξη των αυτόνομων οχημάτων αναμένεται να ανατρέψει την αγορά των αυτοκινήτων, μειώνοντας τον αριθμό των ατυχημάτων και επηρεάζοντας τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Με τα αυτόνομα οχήματα, η ανάγκη για παραδοσιακή οδήγηση θα μειωθεί, και οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορεί να δουν μείωση της ζήτησης για τα προϊόντα τους.

Τα αυτόνομα οχήματα υπόσχονται μείωση των ατυχημάτων και των κρουσμάτων ασφάλισης, επηρεάζοντας ριζικά το τοπίο της οδήγησης και της ασφάλισης.

Ξέρω, ξέρω: η χαρά της οδήγησης, η περιπέτεια, η αίσθηση ελευθερίας.

Και εγώ αγαπώ τους petrol-head, αλλά η εποχή των «μετάλλων» πέρασε.

Ξεκίνησα ετούτο το κείμενο με την εξαφάνιση των μετρητών γιατί, πράγματι, η μετάβαση από το μετρητό στις ψηφιακές πληρωμές είναι μια εμφατική αλλαγή. Το πλαστικό χρήμα, όπως οι πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες πέθαναν και έχουν έχει δώσει τη θέσης του στα ψηφιακά πορτοφόλια και τις εφαρμογές πληρωμών μέσω κινητών τηλεφώνων.

Οι υπηρεσίες όπως το PayPal και το Revolut έχουν αλλάξει τον τρόπο που κάνουμε συναλλαγές, κάνοντάς τις πιο γρήγορες και βολικές.

Οι ψηφιακές πληρωμές και οι εφαρμογές κινητών τηλεφώνων που επιτρέπουν τη διαχείριση χρημάτων γίνονται σιγά-σιγά ο κανόνας., αντικαθιστώντας τις παραδοσιακές μεθόδους πληρωμής και δημιουργώντας νέες ευκαιρίες, αλλά και νέα βάσανα! Ψηφιακά ετούτη τη φορά.

Συμπεράσματα για το Μέλλον

Η ταχύτατη εξέλιξη της τεχνολογίας και οι συνεχείς αλλαγές στις αγορές αναδεικνύουν την ανάγκη για προσαρμογή και καινοτομία. Το ίδιο και εμείς.

Έλεγα στην αρχή ότι πλέον είμαστε χρήστες και όχι κάτοχοι.

Αυτό μη βιαστείς να το χαρακτηρίσεις κακό.

Αντιπροσωπεύει μια ολική αλλαγή στάσης και φιλοσοφίας απέναντι στα πράγματα. Μιας στάσης που λέει ότι δεν είμαι κάτοχος των πραγμάτων, των αγαθών, του φυσικού τοπίου, της χώρας, του πλανήτη.

Είμαι παροδικός χρήστης όλων αυτών.

Και τα δικαιώματά μου πρέπει να περιορίζονται σε εκείνα του σοφού χρήστη και όχι του άφρονα ιδιοκτήτη.

Κατανοώ τον ενδοιασμό σου και τον φόβο σου μήπως κάποιοι μας θέλουν σε αυτή την μετάβαση, σε αυτή την αλλαγή.

Μόνο που, χρόνια τώρα, πιστεύω ότι αυτοί οι «κάποιοι» δεν είναι τίποτε άλλο από τη συλλογική μας συνείδηση.

Επιλέγω να μην βλέπω φαντάσματα, αλλά να αναζητώ την λογική των πραγμάτων.

Και ας είμαι «Χωρίς δεκάρα, Μανωλιό μου»

Ότι γάμο ήταν να κάνω, τον έκανα, άλλωστε!