Του Διονύση Ζακυνθινού
Το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, αφότου είχε ολοκληρωθεί η επίσκεψη του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών Στέλιου Πέτσα, στην Πάτρα, είχε καλλιεργηθεί σε πολλούς η πεποίθηση ότι η κυβερνητική απόφαση για τη μη επαναλειτουργία του λιανεμπορίου θα άλλαζε.
Γνωστός συνδικαλιστής του εμπορικού χώρου έκανε το σήμα της νίκης στους συναδέλφους του, τοπικές ιστοσελίδες αναφέρονταν σε επικείμενη αναδίπλωση της κυβέρνησης.
Σχεδόν μια εβδομάδα μετά, ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει τους λόγους που καλλιέργησαν, έστω και πρόσκαιρα, ένα κλίμα διάχυτης αισιοδοξίας. Πώς και γιατί μέσα σε 48 ώρες η παράταση του λουκέτου θα έδινε τη θέση της στο άνοιγμα των μαγαζιών; Επειδή βρέθηκε ο Πέτσας στην αχαϊκή πρωτεύουσα και άκουσε τα εξ αμάξης, με νερά και καφέδες να εκτοξεύονται στο μέρος του;
Σοβαροί και μετρημένοι να είμαστε. Ανεξαρτήτως του τι ειπώθηκε στο Επιμελητήριο Αχαϊας, δεν υπήρχε καμία πιθανότητα, ούτε μία στο εκατομμύριο, το Μέγαρο Μαξίμου να έπαιρνε πίσω μια ήδη αναθεωρημένη απόφαση.
Και φρόντισε να στείλει αμέσως το σχετικό μήνυμα, το ίδιο κιόλας απόγευμα, μέσω φίλα προσκείμενων σ’ αυτό διαδικτυακών μέσων, ζητώντας από τους εμπόρους να επιδείξουν «σύνεση και υπευθυνότητα». Ο κύβος είχε ριφθεί. Όπως είχε πει και ο μεγάλος γκουρού των μίντια Μάρσαλ Μακ Λούαν, «το μέσο είναι το μήνυμα».
Ωστόσο, ένα εύλογο ερώτημα αφορά τη σκοπιμότητα της εδώ παρουσίας του Πέτσα. Γιατί ήρθε; Προφανώς, εκτιμούμε, για να λειτουργήσει σαν αμορτισέρ που θα απορροφούσε τους κραδασμούς, προλειαίνοντας παράλληλα το έδαφος γι’ αυτό που θα ακολουθούσε και δεν θα ήταν η επαναλειτουργία των εμπορικών καταστημάτων, αλλά μια ισχνή οικονομική ενίσχυση.
Μόνο που με το έκτακτο βοήθημα που θα δοθεί στους εμπόρους, όχι μόνο δεν σώζονται, δεν χρυσώνεται καν το χάπι. Η επικοινωνιακή, κυρίως πολιτική, ζημιά για την κυβέρνηση έχει γίνει, και μάλιστα σε ένα νομό που η Νέα Δημοκρατία, αν και δεν είναι παραδοσιακά πλειοψηφούσα δύναμη, σήμερα έχει τέσσερις βουλευτές, η θέση των οποίων είναι πλέον δυσχερής. Πολύ περισσότερο, από την ώρα που ουδείς εξ αυτών έχει αξιοποιηθεί έως τώρα στο κυβερνητικό σχήμα. Κατά συνέπεια, το πολιτικό κόστος που θα επωμιστούν είναι αναπόφευκτο.
Ως εκ τούτου, σε μια χρονιά που ενδεχομένως επιφυλάσσει πρόωρες εκλογές, η επανεκλογή τους γίνεται σε προσωπικό επίπεδο μια πολύ δύσκολη εξίσωση, η (μη) λύση της οποίας θα έχει ως αποτέλεσμα (ανεξαρτήτως προσώπων) τη μείωση τους. Πρόκειται για μια νομοτελειακή εξέλιξη, που θα επέλθει και με την καθοριστική συνδρομή της απλής αναλογικής.
Χρειάζεται να έχεις ισχυρό πολιτικό αισθητήριο για να το αντιληφθείς;
Στοιχειώδες, Γουότσον…
