Είναι μόλις 20 ετών και τραγουδάει σε μία από τις πιο αγαπημένες και ιστορικές μουσικές σκηνές της Πάτρας.
Στο Χάραμα. Η Εύη Κουλκουβίνη μας έρχεται από την Αμάρυνθο της Εύβοιας στην Πάτρα λόγω των σπουδών της στη νοσηλευτική, όμως μαζί της έφερε και την αγάπη της, αλλά και το ταλέντο της για το τραγούδι.
Αποτέλεσμα να είναι μέλος του καλλιτεχνικού σχήματος του γνωστού και αγαπημένου μαγαζιού της Πάτρας, μαγεύοντας με τη φωνή της και το άνθος της ηλικίας της ήδη το κοινό της πόλης.
Τι ήταν αυτό που σε έφερε στα μέρη μας στην Πάτρα;
Στην Πάτρα ήρθα για να σπουδάσω Νοσηλευτική, χωρίς να έχω ιδέα για τα όμορφα πράγματα που θα ακολουθήσουν.
Πώς αισθάνεσαι που τραγουδάς σε ένα μαγαζί σαν το Χάραμα;
Το Χάραμα είναι από τα πιο όμορφα μαγαζιά που έχω πάει αλλά και που έχω τραγουδήσει. Είναι μοναδική εμπειρία τόσο για τον πελάτη όσο και για τον εργαζόμενο, από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο.
Νιώθω τόσο τυχερή όσο και ευγνώμων που στα 20 μου χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία να τραγουδήσω σε ένα μαγαζί σαν το Χάραμα. Το κλίμα στο μαγαζί είναι πολύ καλό και πολύ θετικό που μας κάνει να ξεχνάμε τα προβλήματα και τα άγχη των ημερών.
Τι είναι αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το τραγούδι;
Ανέκαθεν θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδάει όπου έβρισκε την ευκαιρία. Το δωμάτιο μου είχε μετατραπεί σε στάδιο και σαν παθιασμένο παιδάκι έβαζα τα ακουστικά μου και τραγουδούσα σαν να βρίσκομαι σε συναυλία. Στην δικιά μου συναυλία.
Ήξερα από μικρή ότι θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι. Πήγαινα χορωδία πολλά χρόνια, όμως η πρώτη μου επαφή με το τραγούδι σαν επάγγελμα ήταν στη Δευτέρα Λυκείου, πριν τέσσερα χρόνια, όταν ο μπαμπάς μου μαζί με ένα φίλο-επιχειρηματία με παρότρυναν να τραγουδήσω στο μαγαζί του.
Τι είναι για σένα η μουσική και το τραγούδι;
Γενικά είναι κοινώς αποδεκτό ότι η μουσική είναι ένας άλλος κόσμος, γεμάτος εικόνες, συναισθήματα, ανθρώπους. Κάθε είδος ξεχωριστά. Το τραγούδι για εμένα είναι έκφραση, εκτόνωση, με γεμίζει και με αδειάζει όταν είναι απαραίτητο από άγχη, κακές σκέψεις. Είναι ένα είδος παρέας. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό.
Έχεις κατασταλάξει πάνω στο είδος που θέλεις να ακολουθήσεις;
Ακόμη δεν έχω κατασταλάξει στο είδος που θέλω να ακολουθήσω και για το λόγο αυτό πειραματίζομαι.
Πως συνδυάζεις τη νοσηλευτική που έχεις σπουδάσει με τη μουσική;
Η νοσηλευτική με τη μουσική δεν συνδυάζονται. Από μικρή είχα ανθρώπους, πρώτους τους γονείς μου, να μου μιλούν και να με κρατούν προσγειωμένη όσον αφορά τα πάντα αλλά κυρίως το θέμα του τραγουδιού τη σήμερον ημέρα.
Είναι δύσκολο να ζήσεις από το τραγούδι όπως το θες εσύ, κάτι το οποίο αποδείχθηκε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Συνεπώς βρήκα ένα επάγγελμα το οποίο μου αρέσει αρκετά θα έλεγα, με ελκύει πολύ ο χώρος της επιστήμης και της υγείας. Θα προσπαθήσω να κάνω και τα δύο μέχρι τελικά να ‘’πάρω κι εγώ τον δρόμο μου’’.
Πες ένα τραγούδι που ακούγοντας το τελευταία σε άγγιξε;
Ένα τραγούδι που άκουσα τελευταία και με άγγιξε είναι το «Λεηλάτησε με». Είχα καιρό να το ακούσω, όμως νιώθω κάθε φορά την ίδια ανατριχίλα.
Πώς αισθάνεσαι όταν τραγουδάς στη σκηνή. Περίγραψε μου το συναίσθημα σου;
Το συναίσθημα που νιώθω όταν είμαι πάνω στη σκηνή και τραγουδάω δεν περιγράφεται, όπως προανέφερα είναι εκτόνωση, είναι ένα απίστευτο συναίσθημα και με γεμίζει τόσο πολύ που πολλές φορές όταν κατεβαίνω από τη σκηνή γελάω από τη χαρά που μου έδωσε.
Πες μου πόσο αποφασισμένη είσαι να προχωρήσεις σε αυτόν τον χώρο;
Είμαι 100% αποφασισμένη ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω στη ζωή μου και θα το κυνηγώ με όλη μου τη δύναμη. Θα είναι δύσκολο και το έχω αποδεχτεί όμως δεν θα αφήσω τίποτα να εμποδίσει το δρόμο μου προς την επιτυχία.
Θα πήγαινες ποτέ να διαγωνιστείς σε ένα talent show τραγουδιού;
Έχω διαγωνιστεί σε talent show, όμως είναι κάτι που δεν θα ξανά έκανα.
Πες μου ένα μότο που σε χαρακτηρίζει;
Ένα μότο που με χαρακτηρίζει είναι πως ‘’όλα γίνονται για κάποιο λόγο’’.
Κ.Α
