Της Καλυψούς Καννελοπούλου
Σε μια δημοκρατική πόλη, όλοι χαίρουν της ίδιας μεταχείρισης και απολαμβάνουν των ίδιων δικαιωμάτων, ανεξαρτήτως αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης. Κατά πόσο αυτό όμως εφαρμόζεται πράγματι στην Πάτρα;
Σύμφωνα με τον Αντώνη Χαροκόπο, Γ΄ Αντιπρόεδρο Ε.Σ.ΑμεΑ, Πρόεδρο Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Δυτικής Ελλάδας & Νοτίων Ιονίων Νήσων και Περιφερειακό Σύμβουλο ΠΔΕ Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας, τα άτομα με αναπηρία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν καθημερινά μεγάλες προκλήσεις και εμπόδια.
Το κύριο πρόβλημα
Όπως εξηγεί στον «Νεολόγο» των Πατρών, πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν δυνατότητα προσβασιμότητας σε αρκετά μέρη της Πάτρας. Εκτός από το κέντρο, ιδιαίτερο πρόβλημα εντοπίζεται στις περιοχές Ζαρουχλέικα, Έλληνος Στρατιώτου, Αγυιά, Ρίο και Οβρυά.
Φυσικά, αυτό οφείλεται και στην έλλειψη σεβασμού που επιδεικνύουμε οι πολίτες, καθώς καταλαμβάνουμε παράνομα ράμπες πρόσβασης, οδηγούς τυφλών και διαβάσεις. Οχήματα, τραπεζοκαθίσματα και εμπορεύματα «παίρνουν» τη θέση από αυτούς που πραγματικά τη δικαιούνται. «Η προσπελασιμότητα καθίσταται από δύσκολη έως αδύνατη. Αν και έχουν γίνει βήματα προόδου, πρέπει όλοι (φορείς, Δήμος, Περιφέρεια, πολίτες κλπ.) να κάνουν πολλά περισσότερα από τη βελτίωση του επιπέδου πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στην Πάτρα» επισημαίνει ο κ. Χαροκόπος.
Άλλωστε, ο ευρωπαϊκός νόμος για την προσβασιμότητα περιλαμβάνει εθελοντικές απαιτήσεις προσβασιμότητας που θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στην εθνική νομοθεσία.
Η Ομοσπονδία «ασπίδα» γιατους συμπολίτες μας
Ποιος θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας, όταν δεν το κάνουμε εμείς; Το κενό «καλύπτει» η Ομοσπονδία, παρεμβαίνοντας όπου παρατηρείται έλλειμμα πρόσβασης, ζητώντας από τις αρμόδιες υπηρεσίες να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για να καταστήσουν προσβάσιμο τον χώρο.
Το πατρινό αστικό ΚΤΕΛ δεν είναι για όλους
Εκτός από το να πληρώσει το αντίστοιχο αντίτιμο του εισιτηρίου, ένας πολίτης για να χρησιμοποιήσει τις αστικές συγκοινωνίες, πρέπει να μην έχει και κάποια αναπηρία. «Η Ομοσπονδία, επανειλημμένα με επιστολές της προς τη διοίκηση του αστικού ΚΤΕΛ, έχει ζητήσει ενημέρωση για τον αριθμό των προσβάσιμων λεωφορείων και το πρόγραμμά τους. Το αστικό ΚΤΕΛ αναφέρει ότι εξαιτίας της παλαιότητας και των φθορών των πεζοδρομίων είναι δύσκολή έως αδύνατη η στάση. Γι’ αυτό έχουμε ζητήσει συνάντηση με τον Δήμο Πατρέων προκειμένου να γίνει μία αρχή και να υπάρξει λύση» τονίζει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος Ε.Σ.ΑμεΑ. Το πρόβλημα επιβεβαιώνει ο Νίκος Καραχάλιος, υποψήφιος Περιφερειακός σύμβουλος με τον Συνδυασμό του Νεκτάριου Φαρμάκη, μιλώντας εκ πείρας: «Στην Πάτρα τα άτομα με αναπηρία καθημερινά αντιμετωπίζουν προβλήματα προσβασιμότητας σε υποδομές, Δημόσιες υπηρεσίες, αγαθά. Στους δρόμους και κυρίως στα πεζοδρόμια εμποδίζεται η μετακίνηση αναπηρικών αμαξιδίων, ενώ ο οδηγός όδευσης τυφλών καθίσταται πολλές φορές απροσπέλαστος. Επιπλέον, η μετακίνησή των ατόμων αυτών με δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς είναι αδύνατη εφόσον δεν υπάρχει υποδομή για τα άτομα που μετακινούνται με αμαξίδια».
Το πρόβλημα με τα κτίρια της Πάτρας
Ακόμη όμως κι αν κάποιος φτάσει στον προορισμό του, ενδέχεται να μην μπορέσει να εισέλθει. Αυτό αφορά κτίρια Δημοτικά, ιδιωτικά και δημόσια, που δεν καθίστανται καταλλήλως διαμορφωμένα ώστε να παρέχουν καθολική προσβασιμότητα. Κτίρια όπως το Μέγαρο Λόγου και Τέχνης, το Ληξιαρχείο, το Δημοτολόγιο, αλλά και ναοί όπως ο Άγιος Νεκτάριος και ο Άγιος Γεράσιμος.
«Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του ατόμου με αναπηρία να περπατήσει στην πόλη, να εισέλθει σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, να απολαύσει την παραλία και, ως εκ τούτου, να γίνει ατομικά ο καθένας και η καθεμιά μέρος της κοινότητας. Τα φυσικά εμπόδια που του στερούν αυτά τα βασικά δικαιώματα είναι πιθανώς τα πιο προφανή και, ταυτόχρονα, τα πιο δύσκολα για αντιμετώπιση και κατάργηση. Γι’ αυτό η προσβασιμότητα θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για όλες τις πόλεις» εξηγεί ο κ. Χαροκόπος.
Ο κ. Καραχάλιος μάλιστα, αναφέρει ακόμη και τον παράγοντα της επικινδυνότητας: «Στις δημόσιες υπηρεσίες της Πάτρας, η προσβασιμότητα είτε είναι ανύπαρκτη είτε μπορεί να γίνει επικίνδυνη για τα άτομα ΑμεΑ (απότομη κλήση σε ράμπες, κακοτράχαλες ή μη λειτουργικές ράμπες). Ακόμη, μπορεί ο εκάστοτε υπάλληλος να δυσανασχετήσει να θέσει σε λειτουργία το αναβατόριο, εάν υπάρχει».
Ζητείται ελπίς
Μπορούμε να ελπίζουμε σε μία Πάτρα για όλους; Εκτός από το κράτος και τον Δήμο, αυτό εξαρτάται και από την ευαισθησία και σωστή συμπεριφορά του κάθε πολίτη ξεχωριστά. «Πρέπει ο καθένας να μην καταλαμβάνει παράνομα τις θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ και να μην κλείνει τις ράμπες των πεζοδρομίων. Οι επαγγελματίες εστίασης να μην τοποθετούν τραπεζοκαθίσματα στους οδηγούς τυφλών, οι έμποροι να μην καταλαμβάνουν με προϊόντα το πεζοδρόμιο», τονίζει εύστοχα ο κ. Χαροκόπος κάνοντας παράλληλα έκκληση σε γονείς και σχολεία για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των παιδιών.
