Το Πάσχα τα ζαχαροπλαστεία όταν ξεκίνησαν να φτιάχνουν παγωτά σε μεγαλύτερες ποσότητες είχαν προχωρήσει σε μία αύξηση της πιο αγαπημένης ίσως λιχουδιάς του καλοκαιριού της τάξεως του 2% και του 3%.
Στην ουσία είχαν απορροφήσει πάνω από το 90% των ανατιμήσεων που είχαν μπει στις πρώτες ύλες και για το παγωτό. Από τότε όμως μέχρι σήμερα οι ανατιμήσεις όχι μόνο συνεχίζονται, αλλά οι τιμές αλλάζουν από εβδομάδα σε εβδομάδα, με τους επαγγελματίες να κάνουν τα παράπονα τους στους χονδρέμπορους και αυτοί να τους απαντούν ότι αγοράζουν σε πιο μεγάλες τιμές από τις βιομηχανίες.
Το γαϊτανάκι συνεχίζεται όμως η ουσία δεν αλλάζει. Και μαζί με τις ανατιμήσεις τα ζαχαροπλαστεία έχουν να αντιμετωπίσουν και την εκτόξευση της ενέργειας που τους καλοκαιρινούς μήνες για αυτού του είδους τις έτσι και αλλιώς ενεργοβόρες επιχειρήσεις είναι ακόμα μεγαλύτερη η κατανάλωση.
Βλέπετε η παραγωγή του παγωτού θέλει ακόμα περισσότερες ενέργεια και κατανάλωσης σε κιλοβατόρες. Οπότε αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, παράγοντες που γνωρίζουν καλά αυτή την αγορά, δεν αποκλείουν να προχωρήσουν σε ορισμένες επιπλέον αυξήσεις του παγωτού, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καταναλωτή, αλλά και για τις επιχειρήσεις.
Ο μέσος όρος τιμής του παγωτού αυτή τη στιγμή στην Πάτρα είναι στα 1,20 με 150 ευρώ η μπάλα. Υπάρχουν όμως και ζαχαροπλαστεία που έχουν ανεβάσει το παγωτό στο 1,80 με 2, 00 ευρώ την μπάλα.
Πάντως, το σίγουρο είναι οι ενδεχόμενες αυτές αυξήσεις αυτές θα φέρουν μείωση της αγοραστικής δύναμης στα μαγαζιά, όμως , από την άλλη οι επιχειρήσεις με όλες αυτές τις ανατιμήσεις και την εκτόξευση του ρεύματος έχουν σταματήσει πια να είναι βιώσιμες. Οπότε πρόκειται για μια ακόμα δύσκολη εξίσωση που φέρνει η ακρίβεια…
