ΤΗΣ Καλυψούς Κανελλοπούλου
Τα παράπονά τους για την αύξηση στην τιμή του ψωμιού εκφράζουν συχνά οι Πατρινοί καταναλωτές, καθώς- ανάμεσα και σε όλες τις υπόλοιπες ανατιμήσεις- καθιστούν ακόμη δυσκολότερη την επιβίωση ενός μικρομεσαίου νοικοκυριού. Δεδομένου ότι πρόκειται για βασικό αγαθό και όχι για πολυτέλεια, το γεγονός ότι πλέον ένα κιλό ψωμί μπορεί να αγγίξει ακόμη και τα 2,40 ευρώ, είναι για πολλούς αποτρεπτικός παράγοντας όσον αφορά την καθημερινή αγορά του. Αυτό δε, που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, είναι ο ρόλος των μεσαζόντων στις τιμές αυτές, καθώς το μη αλεσμένο αλεύρι κοστίζει μόλις 0,60 λεπτά. Από την άλλη πλευρά, οι επαγγελματίες του κλάδου εκφράζουν τη δική τους απόγνωση κάνοντας λόγο για ένα επάγγελμα που βάλλεται από «1000 πλευρές», προσπαθώντας παράλληλα να ανταπεξέλθουν σε ένα σύγχρονο περιβάλλον ανταγωνισμού με μεγάλες αλυσίδες.
«Με το ένα πόδι στον τάφο…»
Όπως εξηγεί στον «Νεολόγο» ο γραμματέας της Συντεχνίας Αρτοποιών Πάτρας και μέλος του ∆.Σ. της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Αρτοποιών Κώστας Τηλιγάδης, σε τοπικό επίπεδο έχουν δυσκολέψει πολύ τα δεδομένα για το επάγγελμα. «Δεν έχουν γίνει επί της ουσίας ανατιμήσεις στο ψωμί. Οι φούρνοι της γειτονιάς προσπαθούν να κρατούν τις τιμές σταθερές. Δεν είναι όπως σε μια μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ που τα πράγματα είναι απρόσωπα και ψυχρά. Ο φούρναρης της γειτονιάς έχει καθημερινή επαφή με τον πελάτη και είναι πιο ανθρώπινες οι σχέσεις. Την στιγμή που η τιμή του ρεύματος έχει διπλασιαστεί και οι τιμές σε όλα τα προϊόντα έχουν αυξηθεί, η τιμή του ψωμιού είχε πάρα πολλά χρόνια να αυξηθεί. Επί της ουσίας, κάθε φούρναρης είναι με το ένα πόδι στον τάφο. Η πολιτεία δεν προσπαθεί να στηρίξει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις» σχολιάζει αρχικά.
Ο ρόλος των μεσαζόντων
Όσον αφορά τον ρόλο των μεσαζόντων, επισημαίνει πως ισχύει ό,τι ακριβώς γίνεται και στον αγροτικό για παράδειγμα κλάδο και την αγροτική παραγωγή, με τις αντίστοιχες αυξήσεις από τον παραγωγό μέχρι τον καταναλωτή. Ειδικά σε ό, τι αφορά την Πάτρα, ο κ. Τηλιγάδης τόνισε ότι ο κλάδος των αρτοποιών διέρχεται κρίση. Η αύξηση του κόστους πρώτων υλών, η αύξηση του κόστους ενέργειας και φυσικά ο ανταγωνισμός με μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ που πλέον έχουν εντάξει για τα καλά τα προϊόντα άρτου στις παροχές τους, έχει ωθήσει αρκετούς ακόμη και στο να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα. «Δύο – τρεις φούρνοι έχουν κλείσει, άλλοι βγαίνουν στη σύνταξη νωρίτερα και άλλοι, για να μιλήσουμε ρεαλιστικά, δεν έχουν μαντήλι να κλάψουν» υπογραμμίζει.
Αξίζει να δούμε τέλος ορισμένα στοιχεία: Το κιλό σιτάρι δίνεται από το χωράφι 0,30 λεπτά. Φτάνει τα 0,60 αλεσμένο και στο ράφι το κιλό ψωμί πωλείται για 2,40 λεπτά. Από εκεί και πέρα, στην τιμή αυτή το κόστος του αρτοποιού φτάνει στα 2 ευρώ (πρώτες ύλες, ενέργεια, μισθολογικό κόστος). Ως εκ τούτου και η ζήτηση από τους πολίτες είναι πλέον μικρότερη, όπως και τα έσοδα για τους φούρνους.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος*
