Mπορεί αν υπάρξει και μια καλή είδηση μέσα σε ένα τροχαίο που γίνεται στην καρδιά της πόλης;
Κι όμως μπορεί. Η άμεση κινητοποίηση του ΕΚΑΒ για παράδειγμα. Η έγνοια του κόσμου. Το ενδιαφέρον για τον διπλανό σου.
Σε αυτό εστιάζει η γνωστή Πατρινή Μαρία Αλανιάδη, η οποία περιγράφει στο fb την εμπειρία της, από το χθεσινό τροχαίο, στη συμβολή των οδών Κανακάρη και Γούναρη: “Χθες το πρωί παρακολούθησα την άμεση δράση των σωμάτων της “άμεσης δράσης” της πόλης μας σε τροχαίο στο κέντρο με εγκλωβισμένο τραυματία. Αρχικά ακούστηκε το τρακάρισμα κ σκέφτηκα “ωχ δυνατό”, αλλά δεν έδωσα σημασία. Μετά όμως οι κραυγές μιας κοπέλας με οδήγησαν στο μπαλκόνι, με φόβο για να είμαι ειλικρινής…. Στα 2 περίπου λεπτά που πέρασαν από τον ήχο της σύγκρουσης μέχρι να βρεθώ στο παράθυρο για να δω αν έγινε κάτι κακό είχε ήδη φτάσει ο μοτοσυκλετιστής του Εκαβ (!!!) ενώ στο επόμενο λεπτό εμφανίζονται αρκετοί αστυνομικοί με μηχανές και αμέσως μετά δύο πυροσβεστικά οχήματα. Εκεί ξαφνιάστηκα πολύ με την ταχύτητα ανταπόκρισης κ με τα σώματα που κατέφθασαν, οπότε κ αποφάσισα να τραβήξω το βίντεο… Ακολούθησε και το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ… Ό δικυκλιστης του εκαβ ήδη έδινε μέσα στο αμάξι τις πρώτες βοήθειες στον εγκλωβισμένο τραυματία, οι αστυνομικοί έκλεισαν τους δρόμους, κράτησαν πίσω το κόσμο και ρύθμισαν την κυκλοφορία (εντυπωσιακά για τα δεδομένα της κατάστασης κ όχι κυκλοφοριακό χάος που διάβασα να περιγράφουν τα ΜΜΕ), ενώ η πυροσβεστική ανέλαβε τον απεγκλωβίσμό από το αυτοκίνητο. Όλες οι κινήσεις έδειχναν συντονισμένες και με ηρεμία… Μεταφέρω την εμπειρία αυτή, γιατί είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση όταν δεν είναι κινηματογραφική ταινία… Συγχαρητήρια για την ταχύτητα των σωμάτων και εύχομαι να πήγαν όλα καλά για τους τραυματίες… Άκουσα πως το τρακάρισμα προκλήθηκε προσπαθώντας το ένα αμάξι να αποφύγει μηχανάκι…”
