ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πάνω από 1.000 παιδιά, κατά προσέγγιση, ξεκίνησαν και φέτος τη σχολική χρονιά, πηγαίνοντας στο νηπιαγωγείο για να κάνουν μάθημα, σε χώρους όμως που σύμφωνα με τη αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Παιδείας είναι ακατάλληλοι για προσχολική εκπαίδευση.
Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό, ούτε έχει να κάνει μόνο με την Πάτρα. Ο λόγος για τα 27 νηπιαγωγεία της αχαϊκής πρωτεύουσας που στεγάζονται σε ισόγεια πρώην καταστήματα, σε εισόδους πολυκατοικιών, σε πρώην αποθήκες και σε ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, μέχρι αυτά να «βαπτιστούν» σε σχολεία από την Πολιτεία.
«Θα το εξετάσουμε» έλεγε η Κεραμέως
Το πρόβλημα της ακαταλληλότητας των σχολικών κτιρίων, άλλωστε, γνωρίζει καλά και η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως όταν της το είχαν διαμηνύσει τόσο ο σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας, όσο η διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, κατά την διάρκεια μιας εκ των επισκέψεων στην Πάτρα.
«Θα το εξετάσουμε» τους είχε διαμηνύσει. Από τότε το… εξετάζουν στο υπουργείο. Στην περίπτωση της Πάτρας θα μπορούσε το πρόβλημα της κατάλληλης στέγασης για τα 27 νηπιαγωγεία να είχε λυθεί εν μέρει για κάποια από αυτά, είτε με την διαμόρφωση άλλων κτιρίων, είτε ακόμα και με την ανέγερση νέων σχολικών συγκροτημάτων.
Η λίστα παραχώρησης οικοπέδων
Ο Δήμος της Πάτρας από την πλευρά του, μέσω της αρμόδιας αντιδημαρχείας Παιδείας και του αντιδημάρχου Τάκη Πετρόπουλου, είχε προχωρήσει στην ανακοίνωση μιας λίστας δημοτικών οικοπέδων που παραχωρούσε ο Δήμος στο υπουργείο για την κατασκευή και την ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων που να προορίζονται για τα νηπιαγωγεία αυτά.
Η λίστα αυτή υπάρχει ακόμα στα αρχεία του υπουργείου, όμως, τα στελέχη αυτού δεν έχουν επιδείξει όλο αυτό το διάστημα καμία διάθεση και ενδιαφέρον για να αξιοποιήσουν έστω και ένα κομμάτι γης από τους χώρους αυτούς για να φτιαχτεί ένα αξιοπρεπές νηπιαγωγείο.
«Δεν υπάρχει ενδιαφέρον από το κράτος»
Ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας Στέλιος Παλάρμας είναι ξεκάθαρος: «Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από το υπουργείο για να προχωρήσει στην επίλυση αυτού του προβλήματος, όχι μόνο στην Πάτρα, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις όπου εκεί σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως η Αθήνα, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Δεν δίνονται από το κράτος τα απαιτούμενα χρηματοδοτικά κονδύλια για την ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων».
Όπως εξηγεί ο ίδιος η ευθύνη για την ανεύρεση χώρων στέγασης για σχολικά κτίρια ή για την κατασκευή τους δεν ανήκει στον δήμο της Πάτρας ή στον κάθε δήμο, αλλά στο υπουργείο Παιδείας.
Οι διακρίσεις των αρμοδιοτήτων
Ο Δήμος έχει την υποχρέωση να τα συντηρεί και να προχωράει στις απαραίτητες παρεμβάσεις ανασκευής ή επισκευής εκεί όπου χρειάζεται. Ακόμα και οι ελλείψεις που παρατηρούνται σε κάθε σχολική μονάδα (όπως για παράδειγμα τα είδη που χρειάζεται ένα ολοήμερο για την λειτουργία του) κανονικά είναι ευθύνη της ΚΤΥΠ, της αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου.
Όμως στην πραγματικότητα οι δήμοι είναι που επωμίζονται την ευθύνη των όποιων ελλείψεων παρατηρούνται, έστω και αν το ταμείο τους είναι μείων.
Το υπουργείο μέσω της ΚΤΥΠ πληρώνει τα ενοίκια στους χώρους που μισθώνονται για να διαμορφωθούν σε σχολεία (στην περίπτωση μας νηπιαγωγεία), όταν δεν υπάρχουν επιπλέον δημόσια κτίρια ή σχολικά συγκροτήματα για να καλύψουν τις ανάγκες.
Η μετεγκατάσταση ενός νηπιαγωγείου
Γιατί όμως το υπουργείο από τη στιγμή που η δική του επιτροπή έχει κρίνει ακατάλληλους για νηπιακή εκπαίδευση αυτούς τους χώρους, δεν προχωράει στην εκμίσθωση νέων; Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Καταρχήν στην Πάτρα δεν υπάρχουν διαθέσιμα κτίρια που να θεωρούνται κατάλληλα για αυτόν τον σκοπό.
Επιπλέον ένα νηπιαγωγείο για να φύγει από τον χώρο του θα πρέπει να έχει βρεθεί ένας άλλος που είναι στην ίδια περιοχή, κάτι που αποτελεί και το βασικό κριτήριο για το που μπορεί να στείλει μία οικογένεια τα νήπια της (σε ποιο δηλαδή νηπιαγωγείο).
Στοιβάζονται σε ελάχιστα τετραγωνικά
Κάνουν μάθημα σε ελάχιστα τετραγωνικά, με το ένα παιδί να στοιβάζεται πάνω στο άλλο, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα περισσότερα από αυτά τα νηπιαγωγεία είναι διθέσια, έχουν δηλαδή από δύο τάξεις που αποτελούνται κατά μέσο όρο κοντά στα 15 με 17 παιδιά.
Κάνουν μάθημα δηλαδή στο καθένα από αυτά τα νηπιαγωγεία πάνω από 30 παιδιά κατά μέσο όρο. Οι χώροι βέβαια έχουν διαμορφωθεί και αν πάει κανείς σε αυτά θα δει παντού παιδικές ζωγραφιές και άλλα στοιχεία που παραπέμπουν σε νηπιαγωγείο.
Το μεράκι των νηπιαγωγών, βλέπετε, που εργάζονται εκεί και αγαπάνε αυτό που κάνουν, λατρεύοντας τα παιδιά, προσπαθώντας να τους προσφέρουν το καλύτερο που μπορούν, έστω και κάτω από αυτές τις δυσμενείς συνθήκες.
Για προαύλια ακάλυπτοι πολυκατοικιών
Όμως το χειρότερο από όλα για τους μαθητές αυτής της ηλικίας, τα παιδιά των 4 και των 5 ετών, είναι ότι στο σύνολο σχεδόν των νηπιαγωγείων αυτών, δεν υπάρχουν ουσιαστικά χώροι να προαυλίζονται.
Χώροι δηλαδή για να παίζουν. Στις καλύτερες των περιπτώσεων από αυτά τα νηπιαγωγεία υπάρχουν μόνο οι ακάλυπτοι των γύρω πολυκατοικιών, κάτι αυλίτσες ελάχιστων τετραγωνικών που δεν χωρούν πάνω από 10 με 12 παιδιά το μέγιστο και που έχουν διαμορφωθεί σε μικρά προαύλια χάρις στο μεράκι των εκπαιδευτικών.
Τα παιδιά έτσι στα νηπιαγωγεία αυτά κάνουν διάλλειμα σε ομάδες αφού διαφορετικά δεν χωρούν εκεί. Το πιο παράδοξο πάντως από όλα είναι ότι ορισμένα από αυτά τα νηπιαγωγεία είναι και ολοήμερα.
Δηλαδή τα παιδιά μένουν σε αυτούς τους χώρους για πάνω από οχτώ και δέκα ώρες, σχολώντας στις 4 και τώρα με το διευρυμένο ωράριο στις 5.30 το απόγευμα. Σπουργίτια σε κλουβιά….
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
