Πάνω από 700 είναι οι παράνομοι χώροι σταθμεύσεως σε πυλωτές πολυκατοικιών, σε εισόδους οικοπέδων και γενικότερα σε ουσιαστικά δημόσιους χώρους, όπου όμως υπάρχει πινακίδα που προειδοποιεί τους οδηγούς που ψάχνουν απεγνωσμένα για να παρκάρουν κάπου το όχημα τους ότι η στάθμευση εκεί απαγορεύεται.
Το όλο θέμα έρχεται για να δέσει με τα κύρια στοιχεία που χαρακτηρίζουν το κυκλοφοριακό στην Πάτρα όπου βασιλεύει η «αναρχία», με τον καθένα να κάνει ότι θέλει, χωρίς κανείς να τον ελέγχει.
Οι 700 παράνομοι χώροι στάθμευσης που διατηρούν κάποιοι με το έτσι θέλω, θα μπορούσαν να αποτελέσουν στο σύνολο τους ένα μεγάλο επιπλέον δημόσιο παρκινγκ που αυτή τη στιγμή λείπει από την Πάτρα η καρδιά της οποίας στις ώρες της κυκλοφοριακής αιχμής παθαίνει έμφραγμα από το κομφούζιο που επικρατεί.
Παράνομη στάθμευση σε πλατείες και σε πεζόδρομους, διπλοπαρκαρίσματα σε κεντρικές οδούς και «ουρές» αυτοκινήτων σε οδούς που κανονικά θα έπρεπε να έχουν και τις δύο πλευρές τους ελεύθερες για την διευκόλυνση των οχημάτων, είναι μόνο λίγα από τα χαρακτηριστικά που περιλαμβάνει το θέμα του κυκλοφοριακού.
Οι κατειλημμένες θέσεις και μάλιστα – σε αρκετές περιπτώσεις – με το γράμμα του νόμου, χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγχει την νομιμότητα τους είναι ένα επιπλέον ζήτημα που επιβαρύνει την ήδη δύσκολη κατάσταση.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις οι χώροι στάθμευσης που έχουν δοθεί σε ιδιώτες είτε για να παρκάρουν το όχημα τους, είτε για να απαγορεύσουν σε άλλους δημότες να παρκάρουν εκεί είναι τουλάχιστον 3.000. Ακριβή αρχειοθέτηση, με τις συνολικές καταγραφές, δεν υπάρχει στα αρχεία του Δήμου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι θέσεις αυτές δίνονταν έως το 2000 με απόφαση της τροχαίας και της ΕΛ.ΑΣ. ενώ ένα ακόμα στοιχείο που φανερώνει το χάος που επικρατεί πάνω στο όλο ζήτημα είναι ότι οι αποφάσεις αυτές που είχαν δοθεί εδώ και πάνω από μια εικοσαετία ισχύουν ακόμα, παρόλο που η σχετική νομοθεσία με τις προϋποθέσεις που χρειάζονται έχουν αλλάξει αρκετά.
Ο Δήμος από την πλευρά του, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει, η αρμόδια αντιδήμαρχος Αναστασία Τογιοπούλου, στον «Ν» δεν έχει την δυνατότητα να ελέγχει το ποιες από τις θέσεις αυτές είναι πράγματι νόμιμες και ποιες παράνομες.
Οπότε το μοναδικό μέσο για να φανερώσει την νομιμότητα μιας πινακίδας που μας δείχνει ότι απαγορεύεται η στάθμευση , είναι η καταγγελία από κάποιον δημότη που για τους δικούς του λόγους ενοχλείται από αυτή και θέλει να την καταργήσει.
(από “Νεολόγο”).