Του Γιάννη Γεωργόπουλου
Αντιμέτωποι με το φάντασμα της μπουλντόζας βρίσκονται πλέον σε καθημερινή βάση δεκάδες ιδιοκτήτες ακινήτων τα οποία βρίσκονται κατά μήκος του θαλάσσιου άξονα από Αραχωβίτικα μέχρι και τα Καμίνια.
Πρόκειται για πλειάδα περιπτώσεων οι οποίες αφορούν σε έκδοση και ύπαρξη τελεσίδικων πρωτοκόλλων κατεδάφισης για κατασκευές που βρίσκονται εντός της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ωστόσο όταν έγινε η ανέγερσή τους δεν υπήρχε καθορισμός του Αιγιαλού ενώ σε άλλες περιπτώσεις η διάβρωση των ακτών αλλοίωσε την ακτογραμμή με αποτέλεσμα αυτά να εμφανίζονται ως αυθαίρετες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην περιοχή των Καμινίων, των Τσουκαλεΐκων και των Βραχνεΐκων, ενώ από την «τσιμπίδα» της κτηματικής εταιρείας του δημοσίου δεν ξεφεύγουν κατασκευές που βρίσκονται κοντά στο αιγιαλό στη Βόρεια πλευρά του Καλλικρατικού δήμου Πατρέων.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Νεολόγου» των Πατρών πρωτόκολλα κατεδάφισης έχουν εκδοθεί και για μια σειρά από κατοικίες οι οποίες βρίσκονται εντός αιγιαλού στην περιοχή του πρώην δήμου της παραλίας. Τα πρωτόκολλα αφορούν στις περισσότερες περιπτώσεις σε κατασκευές οι οποίες βρίσκονται σε πολυτελείς βίλλες στη θέση «Αγγλικά». Πρόκειται για ακίνητα που κατασκευάστηκαν πριν το 1960 όταν ακόμα δεν υπήρχε καθορισμός αιγιαλού.
Για όλα αυτά τα ακίνητα οι ιδιοκτήτες ισχυρίζονται πως όταν έγινε η ανέγερσή τους αυτή ήταν καθόλα νόμιμη.
Αυθαίρετος ο δρόμος
Κυριολεκτικά στον «αέρα» βρίσκεται και ο παραλιακός δρόμος που ξεκινάει από το ύψος του Μονοδενδρίου και καταλήγει στο άκρο των Βραχνεΐκων. Για τον μήκους 5 χιλιομέτρων παραλιακό αυτό δρόμο ο οποίος αποτελεί ένα από τα σημεία κατατεθέντα της περιοχής και της Πάτρας η κτηματική εταιρεία του δημοσίου έχει εκδώσει ήδη πρωτόκολλο κατεδάφισης καθώς οι υπηρεσίες της έχουν αποφανθεί πως είναι παράνομος και επί της ουσίας για την κατασκευή του έχει καταπατηθεί η αιγιαλίτιδα ζώνη.
Ο συγκεκριμένος δρόμος «σώζεται» προς το παρόν λόγω της καθυστέρησης που υπάρχει στη συζήτηση σχετικής ένστασης που έχει καταθέσει στα αρμόδια δικαστήρια ο δήμος της Πάτρας.
Σε περίπτωση που η ένσταση δεν γίνει αποδεκτή τότε αναμένεται να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, καθώς πιθανή «αποξήλωση» του δρόμου αυτομάτως βάζει στο κάδρο τα εκατοντάδες ακίνητα που είναι κτισμένα στην οριογραμμή του, ενώ τίθεται και θέμα ασφάλειας για πολλά από αυτά λόγω πιθανής διάβρωσης καθώς δεν υπάρχει καμία προστασία.
Ποιος τα γκρεμίζει
Ακόμα και για τις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει αμετάκλητη απόφαση για κατεδάφιση των ακινήτων προκύπτει σωρεία ερωτηματικών για το ποιος θα την υλοποιήσει και με τι κονδύλια.
Το γεγονός αυτό για όσους όντως έχουν προχωρήσει σε ανέγερση παράνομων κτιρίων, λειτουργεί ως ασπίδα, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να τα διατηρούν με αποτέλεσμα να δημιουργείται τετελεσμένο ατιμωρησίας.
Ο δήμος της Πάτρας δηλώνει υπέρ κάθε απόφασης και πρωτοβουλίας η οποία θα οδηγεί σε ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες και θα ακυρώνει κάθε πράξη καταπάτησης του αιγιαλού αλλά την ίδια ώρα επισημαίνει πως κάθε πράξη κατεδάφισης που δεν συνοδεύεται από αντίστοιχα έργα για την προστασία από τη διάβρωση, θέτει αυτομάτως σε κίνδυνο εκατοντάδες κτίρια τα οποία δεν είναι εντός της ζώνης αιγιαλού και δεν είναι παράνομα.
Θέμα προκύπτει σύμφωνα με τα όσα δήλωσε στον «Νεολόγο» των Πατρών η αντιδήμαρχος Τασία Τογιοπούλου, με το ποιος φορέας θα κάνει τις κατεδαφίσεις από ποιους κωδικούς και με τη μελέτη προστασίας των ακτών.
Η λύση σύμφωνα με την αντιδήμαρχο Πολεοδομικού-Κυκλοφοριακού Σχεδιασμού και Δόμησης, θα δοθεί μόνο εάν η κεντρική διακυβέρνηση αποφασίσει να δώσει ένα γενναίο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου ο δήμος να προχωρήσει σε εκείνες τις πράξεις μέσα από τις οποίες θα ανοίξουν όλες οι παραλίες στην Πάτρα και σε όλη τη χώρα. Σε αντίθετη περίπτωση θα εκδίδονται πρωτόκολλα κατεδάφισης αλλά τα παράνομα κτίρια θα παραμένουν στη θέση τους λόγω έλλειψης μέσων και πόρων για την κατεδάφισή τους.
Ήδη στα συρτάρια της κτηματικής εταιρείας του δημοσίου παραμένουν ανεκτέλεστα δεκάδες αμετάκλητα πρωτόκολλα κατεδάφισης, τα οποία έχουν εκδοθεί ακόμα και πριν από δέκα χρόνια με αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις καθεστώς ατιμωρησίας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις τίθεται ακόμα και θέμα ασφάλειας των πολιτών οι οποίοι ιδιαίτερα κατά τους θερινές μήνες βρίσκονται σε αυτές τις παραλίες που λόγω των παράνομων κατασκευών στερούνται οδών διαφυγής.