ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑ
katerinatsoukala4@gmail.com
Τον γνωρίσαμε καλλιτεχνικά μέσα από το καρναβάλι της Πάτρας, αφού σχεδίαζε και δημιουργούσε ιδιαίτερα κοστούμια, αξεσουάρ, κατασκευές δρόμου και άρματα παρέλασης για το «g86 street theater performance».
Σπούδασε μουσική, όμως τον κέρδισε η εσωτερική διακόσμηση, αν και τελικά με το ταλέντο του για τέχνη, κατάφερε να συγκαταλέγεται στους κορυφαίους σχεδιαστές της Ελλάδας, με ηχηρή άποψη.
Ο λόγος για τον Πάρη Λαλιώτη, ο οποίος μέσα από το Καρναβάλι, ξεχώρισε, βρήκε την ευκαιρία να εξωτερικεύσει την αγάπη του για δημιουργία, περνώντας στα μεγάλα ντεφιλέ και υλοποιώντας άλλον ένα δημιουργικό του στόχο.
Μας μιλάει για την διαδρομή του, για την τέχνη, για την πορεία του στην μόδα που την χαρακτηρίζει σαν ένα παιδί που μαθαίνει ένα καινούριο κόσμο, για τη ερωτική σχέση του με την Πάτρα, η οποία όπως λέει «γεμίζει την παλέτα του με ηλιοβασιλέματα», αλλά και για το πως οραματίζεται το μέλλον.
Από τις ιδιαίτερες καρναβαλικές δημιουργίες στα μεγάλα ντεφιλέ… Περιγράψτε μου αυτή τη διαδρομή..
Ξεκίνησε ως σκέψη για μια «διαφορετική» οπτική του όρου καρναβάλι και τι σήμαινε καρναβάλι σε προσωπικό επίπεδο. Ήταν ένα πείραμα δύσκολο με πολύ προσωπική εργασία σχεδιασμό και κυρίως ομαδική δουλειά. Χωρίς ομαδικότητα και ανθρώπους να σε πιστέψουν και να κάνουν το δικό σου, δικό τους δε γίνεται.
Το 2011 γίνεται η αρχή στο ISON με μια ομάδα περίπου 40 ατόμων να πλαισιώνουν το άρμα που κατά διάρκεια της διαδρομής του γινόταν παντομίμα, ένα μικρό θέατρο δρόμου. Αυτή η μορφή εξελίχθηκε. Τα άρματα πλέον ήταν ανθρωποκεντρικά, εφαρμόστηκαν πάνω τους μηχανισμοί κίνησης, ραβόντουσαν στολές που δεν θύμιζαν καρναβάλι, αλλά περισσότερο θεατρικό ρούχο, οι συμμετέχοντες πλέον δε χόρευαν, ακολουθούσαν συγκεκριμένη κινησιολογία σε όλη τη διάρκεια της παρέλασης. Το πείραμα που είχε ξεκινήσει είχε πετύχει. Η αποδοχή του κόσμου μεγάλη και συγκινητική, όχι μόνο αυτού που παρακολουθούσε, αλλά και αυτού που συμμετείχε. Το 2017 κλείνει ο κύκλος του g86 street theater performance ένας δημιουργικός κύκλος που άφησε ένα ίχνος πίσω του. Μετά ακριβώς από αυτή τη πορεία έρχεται το κομμάτι της μόδας . Ήταν κάτι που είχε προετοιμαστεί σχεδιαστικά και χρειάστηκε δύο χρόνια για να ωριμάσει και πρακτικά. Ήταν ένα κεφάλαιο που ξεκίναγε με πολλές δυσκολίες. Ήταν σαν ένα παιδί που μάθαινε ένα καινούριο κόσμο. Κάνοντας το πρώτο βήμα μιας παρουσίασης στο AXDW στο Ζάππειο ήταν και αυτό που μου έδειξε αν μπορώ η όχι να συνεχίσω. Δυστυχώς έπειτα υπήρξε παύση δυο σχεδόν χρόνων λόγω της πανδημίας που ακόμα δεν έχουν σταθεροποιηθεί τα πράγματα . Αυτό σήμαινε μια δύσκολη επανεκκίνηση που θα πάρει ακόμα καιρό για επαναπροσαρμογή.
Πότε νιώσατε για πρώτη φορά αυτό το κάλεσμα της δημιουργίας και πως ξεκίνησε η πορεία σας στο χώρο της μόδας;
Το δημιουργικό – διαφορετικό κομμάτι μέσα μου το ένοιωσα από μικρό παιδί. Από το γυμνάσιο πλέον ήθελα να ασχοληθώ με δυο πράγματα ή με το σχεδιασμό ρούχων ή με τη μουσική. Επέλεξα τη μουσική, σπούδασα και τα πρώτα μου χρήματα ήταν από μαθήματα μουσικής που παρέδιδα και από μουσικά σχήματα που συμμετείχα. Το κομμάτι της μόδας το έβαλα στη ζωή μου όταν αισθάνθηκα έτοιμος και όχι κατά κύριο λόγω να βιοποριστώ από αυτό, αλλά επειδή ήταν κι αυτό ένα κομμάτι μου ένας ακόμα δημιουργικός στόχος. Κινητήρια δύναμη οικονομικά για όλα αυτά είναι η δουλειά μου, ως διακοσμητής εσωτερικών χώρων. Είναι αυτή που μου δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιώ τους στόχους μου.
Μέσα από την σειρά avant garde ρούχων και αξεσουάρ σας ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε; Τα αξεσουάρ σας είναι ένα αυτά που κάθε φορά εντυπωσιάζουν, ποια η πηγή έμπνευσής σας;
Μέσα από τη δημιουργία που γίνεται ρούχο ή αξεσουάρ ο καθένας λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα. Σίγουρα από τη στιγμή που φοράει κάποιος/α ένα αντικείμενο- αξεσουάρ ή ρούχο μπαίνει αυτόματα σε μια «φόρμα» σε έναν ρόλο και αυτό είναι το μαγικό να παίρνει κίνηση και να γίνεται σύνολο και να μεταδίδει το δικό του μήνυμα που μπορεί να είναι απλό ή σύνθετο. Μέσα από σχήματα πολλές φορές επαναλαμβανόμενα μέσα από μια μονοχρωμία, βγαίνει προς τα έξω κάτι πολύ «εσωτερικό». Αυτό ο καθένας το λαμβάνει με διαφορετικό προσωπικό φίλτρο. Πηγή έμπνευσης συγκεκριμένη δεν υπάρχει, τα ερεθίσματα μπορούν να έρθουν από ένα πρόσωπο, από ένα σχήμα, από μια έκφραση που διάβασες, από οτιδήποτε. Η έμπνευση όπως λέει και ένας φίλος συγγραφέας είναι σαν αεράκι έρχεται στο αφτί και σου ψιθυρίζει λέξεις….
Τι ρόλο παίζει η τέχνη στη δική σας δημιουργία; Πιστεύετε πως η μόδα αποτελεί μια μορφή τέχνης; Τι είναι μόδα;
Η τέχνη υπάρχει παντού γύρω μας και μας επηρεάζει δημιουργεί συναισθήματα, μας φυτεύει σκέψεις, προβληματισμούς. Η τέχνη υπάρχει στη ζωή μας, γιατί υπάρχει η ανάγκη της δημιουργίας, της έκφρασης. Ο καθένας την εκφράζει διαφορετικά την λαμβάνει διαφορετικά. Η μόδα σαφέστατα και εμπεριέχει τέχνη, εμπεριέχει δημιουργία, ανατροπή. Η μόδα περνάει μηνύματα, πληροφορίες. Για μένα μόδα είναι αυτό που μπορεί και φοράει ο καθένας, ώστε να αισθάνεται ο εαυτός του.
Πάτρα, η πόλη που ξεκίνησε το ταξίδι αυτό, ποια η σχέση σας μαζί της; Σας έχει στηρίξει;
Η σχέση μου με τη Πάτρα είναι ερωτική, μου λείπει όταν φεύγω για ταξίδι και όταν είμαι εδώ τη χαίρομαι, τη περπατώ, την αφουγκράζομαι. Η Πάτρα μου δίνει τη ποιότητα ζωής που ήθελα ώστε να χαίρομαι τη κάθε μέρα μου, να χαίρομαι τη θάλασσα, να μου γεμίζει τη παλέτα μου με ηλιοβασιλέματα. Την επέλεξα και δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή, είναι το σημείο αναφοράς μου, το σπίτι μου οι φίλοι μου, η δουλειά μου όλα εδώ και δε σκέφτομαι να την αλλάξω. Η έδρα μου μόνιμα εδώ. Της χρωστάω, μέσω του καρναβαλιού, μου έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσω διαύλους επικοινωνίας, εντός και εκτός. Μου πρόσφερε αναγνωρισιμότητα στα πράγματα που παρουσίαζα. Το δικό μου το έκανε δικό της και αντίστροφα. Με έχει στηρίξει η Πόλη – οι άνθρωποι – και την ευχαριστώ και δε θα σταματήσω, όσο μπορώ να της δίνω …
Καρναβάλι τι σημαίνει για εσάς; Tι είναι αυτό που θα αλλάζατε και τι θα αφήνατε;
Καρναβάλι είναι μια λαϊκή γιορτή που καθένας μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα να συμμετέχει με τον τρόπο που κατανοεί προσωπικά το τι είναι καρναβάλι. Φυσικά μέσα στα πλαίσια των κανονισμών του. Για μένα είναι μια καλλιτεχνική έκφραση ένα ολοκληρωμένο θέαμα με αρχή μέση και τέλος. Δεν ξέρω αν πρέπει να αλλάξω κάτι , τι θα μπορούσα να αλλάξω και αν αυτό έχει βέβαια τη θέληση να αλλάξει. Είχα πάντα σαν αρχή ότι αν θέλεις να αλλάξεις κάτι …απλά κάνε το στο μέτρο και στο μέγεθος που μπορείς. Αν όντως αξίζει, θα γιγαντωθεί και θα πάρει το δρόμο του, θα βρει υποστηριχτές, θα βρει μιμητές. Το ζητούμενο είναι να μπει ένα λιθαράκι, το πρώτο, μετά θα έρθουν και τα υπόλοιπα.
Αν μπορούσατε να διαμορφώσετε το μέλλον, πως το οραματίζεστε;
Το μόνο που μπορώ είναι να βάζω στόχους, άλλοτε πετυχαίνουν, άλλοτε όχι. Το βασικό είναι ότι προσπάθησα, και από όλη τη προσπάθεια, πήρα πράγματα, πήρα εμπειρία, γνώρισα ανθρώπους, πήγα βήματα μπροστά, τώρα αν μπορέσεις και φτάσεις στο τέλος είσαι τυχερός, αλλά και στο τέλος να μη φτάσεις δε πειράζει , οργανώνεσαι και πάμε πάλι. Η δημιουργία από μόνη της σε βάζει σε δρόμους, σου δείχνει δρόμους, στο χέρι σου είναι αν θα ρισκάρεις ή θα μείνεις στα γνωστά στα περπατημένα. Για το μέλλον απλά μπορείς να ορίσεις κάποια λίγα πράγματα γιατί δεν είναι στο χέρι μας.
Σας επηρέασε η περίοδος της πανδημίας, τι σας πήρε και τι σας άφησε;
Η πανδημία ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση που άλλαξε σχεδόν τα πάντα γύρω μας και συνεχίζει να αλλάζει, ανθρώπους ,τρόπο ζωής. Βρεθήκαμε να αντιμετωπίζουμε κάτι που ήταν πάνω από τις δυνάμεις μας, κάτι που μπορούσε από τη μια στιγμή στην άλλη να σου αλλάξει όλη σου τη ζωή. Όλους μας επηρέασε. Εμένα στο κομμάτι της μόδας που μόλις είχα ξεκινήσει, ήταν απλά σα να έκλεισε κάποιος το διακόπτη …τόσο απλά. Αυτό όμως που μου έδωσε ήταν αρκετός χρόνος για σκέψη , ανασυγκρότηση δυνάμεων και οργάνωση. Με βοήθησε πολύ σε αυτό το κομμάτι. Με έκανε ακόμα πιο δημιουργικό. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση καραντίνας που δε σου επιτρεπόταν να κάνεις τίποτα, μπορούσα να παραμένω δημιουργικός να κάνω σχέδια για το μετά κάτι που έδινε αξία στις λέξεις «ελπίδα» και «ελευθερία».
(Δημοσιεύθηκε στο ένθετο «Κόσμος» της εφημερίδας «Νεολόγος»)
