HERMAN DIAZ
Eκδόσεις «Μεταίχμιο»
Μetachmio’s got a GAN
To μεγάλο αμερικάνικο μυθιστόρημα , ο Μόμπι Ντίκ των βιβλιόφιλων και το «Free Willy» των απανταχού εργαζομένων σε μάρκετινγκ , είναι ένα τοτέμ που γονατίζεις , υποβάλεις τα σέβη σου και το τοποθετείς σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη της ψυχής σου. Οι εκδόσεις «Μεταίχμιο» έπιασαν το λαχνό του Great American Novel φέτος σχετικά νωρίς χρονικά με την «Παρακαταθήκη» του Ερμάν Ντίαζ.
Το διττό κουλουράκι της εμπιστοσύνης
Η λέξη «trust» έχει διπλή ανάγνωση εις την αγγλικήν. Σημαίνει εμπιστοσύνη αλλά και παρακαταθήκη . Ή η λέξη «bond». Και δεσμός και εγγυητής… Πριν προσπαθήσουμε να μπούμε στον κόσμο του «Τrust» πρέπει να δείξεις εμπιστοσύνη στον συγγραφέα . Θα σε περάσει Ρίο-Αντίρριο με ροζ φλαμίνγκο και θα εγγυηθεί για την αναγνωστική σου ευμάρεια και αδιάβροχη σωτηρία.
Τελικά γιατί μιλάμε ; Θα μας πεις ;
Το να προσπαθήσεις να εξηγήσεις την πλοκή του βιβλίου με 30 λέξεις –in a nutshell που λέμε και στο Προάστιο- είναι μια τρομακτικά δύσκολη αποστολή : Στη Νέα Υόρκη όλοι ξέρουν τον Μπέντζαμιν και την Έλεν Ρασκ. Εκείνος είναι ένας θρυλικός μεγιστάνας της Γουόλ Στριτ. Εκείνη η κόρη εκκεντρικών αριστοκρατών. Μαζί έφτασαν στην κορυφή ενός κόσμου που ο πλούτος μοιάζει ατέλειωτος, τη στιγμή που η δεκαετία της υπερβολής και της κερδοσκοπίας φτάνει στο τέλος της. Τι έπρεπε όμως να θυσιάσουν για να αποκτήσουν αυτή την τεράστια περιουσία; Αυτή είναι η αρχή του «μυθιστορήματος μέσα στο μυθιστόρημα». Σε ένα πολυπρισματικό αφήγημα που ασφαλώς σε πρώτη ανάγνωση μιλά για το Κεφάλαιο του Μαρξ σε μια καπιταλιστική καταιγίδα και θυμίζει –σε ατμόσφαιρα- την Ραντ και τον Φιτζέραλντ ,αδικείς την ειδική διαδρομή που σου έφτιαξε αυτός ο διαολεμένος συγγραφέας. Το φάντασμα της πατριαρχίας ; Έχουμε μπόλικο από αυτό. Μεταμόντερνα γραφή που κάνει τον Μπόρχες περήφανο εκεί ψηλά; Ναι , βάλε κυρ Στέφανε. Πόσο αξία έχει το ζωτικό ιψενικό ψεύδος και πόσο ανελέητη και άκαρδη είναι η αλήθεια ; Και από αυτό έχει το μαγαζί. Αν τα παραπάνω σας φαίνονται λίγο ακατανόητα και κουλά , φανταστείτε τον ευτυχισμένο άνθρωπο που θέλει να εκφράσει τη χαρά του και αυτά που ψελλίζει είναι βινιέτες από κόμικ της Ντίσνεϊ, της παλιάς ,της ορθόδοξης. Γκανιάν για βιβλίο της χρονιάς ; Ναι, αμέ
Επί προσωπικού
Όταν τελείωσα το διάβασμα της «Παρακαταθήκης» και επειδή είχα καιρό να τσεκάρω την βιβλιοθήκη χωρίς να με κοιτάζει παραπονεμένη και αυτή , έψαξα να βρω και αλλά GANS των εκδόσεων «Μετάιχμιο». Ο Όστερ με τη Τριλογία της Νέας Υόρκης και η ζουμπουρλούδικη η Γιαναγκιχάρα με τη «Λίγη ζωή» της πλησιάζουν στις παρυφές αλλά γενικά χάθηκα και σε παλιότερα μυθιστορήματα όπως και σε διηγήματα και σκέφτηκα ότι αυτή η παρακαταθήκη σελίδων πρέπει να περιβάλλεται με αγάπη και εμπιστοσύνη όπως στις χρονοκάψουλες που έχουμε στείλει στο βαθύ διάστημα με τους Μπιτλς, τη Βίβλο και τον Δον Κιχώτη . Με το σκουπάκι σκόνης στο χέρι ξαμολήθηκα σε νέες περιπέτειες.
