Οίκος Βουρλούμη: Ένα κεφάλαιο της ιστορίας της Πάτρας-ΦΩΤΟ

Ο Θεόδωρος Βουρλούμης (1851 – 1919) ήταν Έλληνας σταφιδέμπορoς από το Κούμανι Ηλείας, εγκαταστάθηκε σε νεαρή ηλικία στην Πάτρα και ασχολήθηκε με το εμπόριο σταφίδας.
Με τον Ιωάννη Παππά άνοιξε εμπορικό κατάστημα στο Λονδίνο, ιδρύοντας με αυτόν τον τρόπο τον εμπορικό οίκο Βουρλούμη, ο οποίος εισήγαγε μεγάλες ποσότητες ξηρών καρπών στην Αγγλία. Υπήρξε σημαίνον πρόσωπο του Σίτι, μένοντας στο Λονδίνο πάνω από 40 χρόνια και υπήρξε επίσης εκ των εμπνευστών της Προνομιούχου Εταιρείας της σταφίδας «Ενιαίας».
Το σταφιδεργοστάσιο Βουρλούμη εγκαταστάθηκε σε ένα εμβληματικό κτίριο, στην διασταύρωση των οδών Όθωνος Αμαλίας και Τριών Ναυάρχων στα 1890.
Όταν η Γαλλία εισήγαγε υποκείμενα κλήματα ανθεκτικά στη φυλλοξήρα από την Αμερική, αντικαθιστώντας τα παλιά αμπέλια με νέα, οι ελληνικές εξαγωγές μειώθηκαν, οδηγώντας στην αρχή της ελληνικής σταφιδικής κρίσης του 1895.
Παίρνοντας το γεγονός αυτό σαν αφορμή, ο Βουρλούμης εισηγήθηκε την παρακράτηση από το κράτος σε είδος στη σταφίδα, διαχωρισμό των ποιοτήτων, εξαγωγή των καλύτερων και αποθήκευση και προώθηση των κατωτέρων στην οινοποιία και την οινοπνευματοποιία.
Η οικογένεια είχε και ένα εξαιρετικό κτήριο που δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα. Ήταν το γνωστό Κτήριο Βουρλούμη στα Ψηλά Αλώνια, επί της Αθανασίου Διάκου, διαγώνια από το σημερινό Abbey.
Ήταν το πρώτο κτίριο που κηρύχθηκε διατηρητέο στην Πάτρα, το 1967, πολύ πριν βγει ο νόμος περί διατηρητέων της Μελίνας Μερκούρη.
Κάποια στιγμή πριν από την χούντα στεγάστηκαν εκεί η Ασφάλεια Πατρών και κάποιο βιβλιοπωλείο, ενώ στη διάρκεια της κατοχής ήταν αρχηγείο της Βερμαχτ. Αργότερα, στο κάτω μέρος ήταν το καφενείο του Παπαθεοδώρου και μετέπειτα του Λειβαδίτη.
Όμως η Παναχαϊκή, που είχε αγοράσει το ακίνητο το 1959 δεν μπορούσε να το συντηρήσει. Έγινε πρόταση να πουληθεί στο Δήμο για να γίνει Μουσείο επί δημαρχίας Τσερώνη.
Ο δήμος δεν το ήθελε γιατί δεν είχε τα απαιτούμενα κεφάλαια και μετά από μαραθώνιο προσφορών και αντιπροσφορών δόθηκε τελικά αντιπαροχή στον μηχανικό Φινέ. Με κάποιον τρόπο η απόφαση περί προστασίας του διατηρητέου ξεπεράστηκε και το κτίριο κατεδαφίστηκε.