Έχω πει και έχω γράψει πολλές φορές την άποψη μου γι αυτό το ‘’εθνικό ζήτημα’’ που λέγεται εισαγωγή μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι γίνεται πάρα πολύς θόρυβος για αυτονόητα πράγματα και αποτελεί τρανό παράδειγμα λειτουργίας του κράτους σε πλήρη εξάρτηση από την πολιτική. Αλλού η εισαγωγή ενός μαθητή Λυκείου σε ένα Πανεπιστήμιο δεν είναι τόσο θορυβώδης διαδικασία και κυρίως αφορά τη λειτουργία κοινωνικών και κρατικών δομών, χωρίς την οποιαδήποτε παρέμβαση τρίτων. Στα μοναδικής εμπνεύσεως δεδομένα που συνδέουν στη χώρα μας τη μετάβαση ενός μαθητή από το λύκειο σε ένα Ανώτερο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, είναι εδώ και χρόνια ο παράγοντας χρόνος. Γονείς και παιδιά καρδιοχτυπούσαν κατά τη διάρκεια των εξετάσεων, ανησυχούσαν μέχρι να ανακοινωθούν οι βαθμοί και ένας μεγάλος αριθμός ζούσε ένα καλοκαίρι μεσ’ στο άγχος μέχρι την τελική έκβαση, που ήταν η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής κατά το τέλος Αυγούστου. Αυτό λοιπόν από φέτος άλλαξε. Μέσα σε πέντε εβδομάδες από τις πανελλαδικές είναι όλα ξεκάθαρα.
Κατ’ αρχήν χαίρομαι γιατί βλέπω ένα κράτος και μια κυβέρνηση να κερδίζουν ένα μοναδικό αντίπαλο στην Ελλάδα: Το χρόνο και αυτό οφείλεται τόσο στην περίφημη ψηφιακή μετάβαση όσο και στο γεγονός ότι βρέθηκαν πέντε δέκα νέοι άνθρωποι με ανοιχτά μυαλά και αλλάζουν τα δεδομένα με αξιοσημείωτη ταχύτητα για τα Ελληνικά συνήθη πράγματα. Απέχουμε πολύ από το να γίνουμε χώρα ‘’ εκ των προτέρων’’ και όχι ‘’των υστέρων’’, αλλά πράγματι γίνονται ουσιαστικές αλλαγές γύρω μας που κάνουν τη ζωή μας καλύτερη.
- Μέχρι εδώ καλά. Γιατί ο Έλληνας δεν είναι ευχαριστημένος ποτέ και με τίποτε. Με το άκουσμα των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ στις 28 Ιουλίου άκουσα και τις πιο περίεργες απόψεις γύρω μου, που αρχίζω να αμφιβάλω πλέον αν θέλουμε να γίνουμε καλύτερη χώρα ή μας ξεβολεύουν από όσα ζούσαμε έως τώρα: ‘’ Για να βγάζει η Κεραμέως τις βάσεις τόσο νωρίς πάει να πει ότι την πιέζουν κολέγια και ξένα Πανεπιστήμια για να βρουν γρήγορα πελάτες όσους δεν μπήκαν’’. ‘’Τι το θέλουν μωρέ καλοκαιριάτικα. Μια χαρά τα βγάζανε τέλος Αυγούστου. Άντε μεσ’ το ντάβανο να τρέχεις να βρεις γκαρσονιέρα στη Θεσσαλονίκη ή στα Γιάννενα’’! ‘’ Τις βγάλανε νωρίς φέτος τις βάσεις γιατί θα ‘ χουμε εκλογές. Γι’ αυτό ‘’! Κι αυτά είναι μερικά από τα ευτράπελα που άκουσα ως αντίδραση στην ανακοίνωση των βάσεων! Έχει κάνει τόση ζημιά η πολιτική στο μυαλό μας που δεν μπορούμε να φανταστούμε να λειτουργούν σ’ αυτή τη χώρα πράγματα αυτονόητα και στο χρόνο τους. Άσε την απερίγραπτη συζήτηση περί των πτώσεων των βάσεων! Λες και ήρθε κάποιος από το εξωτερικό ένα πρωί και τις έριξε για διάφορες σκοπιμότητες αχαλίνωτης φαντασίας ! Λες και τα παιδιά μας που όλο το χρόνο πήγαιναν σχολείο και φροντιστήριο έδωσαν εξετάσεις στην ίδια την Κεραμέως προσωπικά ή στον οποιοδήποτε Υπουργό Παιδείας. Όπως το άλλο κουφό που το ακούω από τότε που έδωσα εγώ Πανελλήνιες: ‘’Τα τσεκουρώσανε φέτος τα παιδιά επίτηδες. Για να μπουν λιγότεροι να πηγαίνουν να σπουδάζουν αλλού! Πουθενά στη λογική του Έλληνα δεν υπάρχει το αυτονόητο: ‘’ Διάβασα, έγραψα, πέτυχα! “ Και η ατομική ευθύνη για αυτό…
Πιστεύω ακόμη και αν δεν αναγνωρίζουμε για οποιαδήποτε λόγο στην πολιτική ότι κερδίζει στη μάχη με το χρόνο, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο χρόνος συναντιέται αναγκαστικά με τη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα. Κι αν δεν θέλουμε αυτό να είναι επίτευγμα της πολιτικής, τότε να φροντίσουμε να γίνει επίτευγμα της κοινωνίας. Έτσι η διαδικασία εισαγωγής σε ένα πανεπιστήμιο στην Ελλάδα του αύριο θα είναι κάτι πιο ‘’ αθόρυβο’’ …
