Απίστευτο κι όμως αληθινό! Από αυτά που γίνονται συνήθως μόνο στην Ελλάδα! Δεν έχουμε ακόμη κλείσει ούτε την πρώτη πενταετία απόκτησης νέων σύγχρονων αυτοκινητόδρομων και μετράμε νεκρούς από ατυχήματα, χωρίς να μεσολαβεί πρόσκρουση με το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας. Μεσ’ το ίσωμα σε δρόμους με τεράστιο πλάτος, πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλον! Το τελευταίο προχθεσινό σοκαριστικό τροχαίο στην ΝΕΟ Πατρών Κορίνθου, φανερώνει πως τελικά δεν ξέρουμε σ’ αυτή τη χώρα πώς να χρησιμοποιούμε τους μεγάλους κλειστούς αυτοκινητόδρομους και αψηφούμε τις ιδιαιτερότητές τους. Παλιότερα στους Εθνικούς δρόμους που τους ονομάζαμε καρμανιόλες , μας έφταιγε το οδόστρωμα, η στενότητα και η επαφή με το αντίθετο ρεύμα, η παράβαση του ΚΟΚ και η μεγάλη ταχύτητα. Τώρα που το κράτος έφτιαξε δρόμους ασφαλείς με τέσσερις λωρίδες ανά ρεύμα κυκλοφορίας, προστατευτικό στηθαίο στη μέση, αερογέφυρες , τούνελ, λωρίδες έκτατης ανάγκης, σταθμούς ανεφοδιασμού και αλλά τόσα, τι μας φταίει;
Η αμετροέπεια του Έλληνα πιθανώς. Καθοριστικός παράγοντας στην καθημερινή ζωή του. Ούτε ένας στους δέκα που οδηγεί στην Πατρών Κορίνθου δεν λέει : ‘’Πάω στην Αθήνα με ασφάλεια’’ ΄. Όλοι λένε : ‘’ Σε μιάμιση ωρίτσα είμαι Αθήνα , κάνω τη δουλειά μου και γυρίζω’’! Όλοι αυτό λέμε . Μας ενδιαφέρει να ανατρέψουμε τη φιλοσοφία του ίδιου του έργου. Μας έφτιαξαν δρόμο υψηλής ασφάλειας και εμείς θεωρούμε ότι μας έφτιαξαν πίστα αγώνων! Γιατί άλλο να πηγαίνει κάποιος με 100- 120χλμ και άλλο με 140 και άνω. Άλλο να χειρίζεσαι το αυτοκίνητο και άλλο απλά να το αφήνεις στις δυνατότητες του κρατώντας ένα τιμόνι ή μιλώντας ίσως στο κινητό. Ούτε η Νταϊάνα θυμίζω, δεν γλίτωσε με μια θωρακισμένη Μερσεντές, επειδή ο οδηγός πήγαινε με 190 χλμ!
Δεν είμαι πραγματογνώμονας τροχαίων ατυχημάτων. Μιλάω σύμφωνα με όσα ακούω και βλέπω γύρω μου κάθε φορά. Επίσης οι νέοι αυτοκινητόδρομοι δεν είναι αξιοθέατα κάθε λογής συμβάντων! Όταν κάποιος που έπαθε βλάβη το αυτοκίνητο του , οδηγεί στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης, δεν χαζεύουμε δίπλα του να δούμε τι έγινε. Πάμε λίγο πιο κάτω στην ίδια λωρίδα της ΛΕΑ και παρκάρουμε εκεί στην ίδια ευθεία με το συμβάν. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε με σιγουριά και ασφάλεια συνεχίζουμε και φεύγουμε απ το συμβάν! Έχουμε 4 νεκρούς σε δύο μήνες σε δύο σύγχρονους αυτοκινητόδρομους ακριβώς επειδή κάποιος δεν χειρίστηκε σωστά ένα συμβάν στο δρόμο. Σε ένα τεράστιο δρόμο που το πρώτο πράγμα που νιώθεις να σε απειλεί ή να απειλείται είναι ο άλλος που έρχεται αμέριμνος εκεί που σταθμεύεις ή μειώνεις απότομα ταχύτητα. Δεν είναι η Μαιζώνος που κοντοστέκεσαι να χαιρετήσεις ή να φωνάξεις σε κάποιον! Φανταστείτε να ζούσαμε σε βόρεια χώρα με ομίχλες , χιονοθύελλες και ανεμοστρόβιλους 7 μήνες το χρόνο! Θα είχαμε γίνει οι καλύτεροι οδηγοί, ή δεν θα είχε μείνει κανένας! Χρειάζεται άμεσα από τις εταιρείες διαχειριστές αυτοκινητόδρομων στην Ελλάδα, μια νέα καμπάνια πληροφόρησης των οδηγών για χρήση κάθε δρόμου. Χρειάζεται η τοποθέτηση δεκάδων ραντάρ ελέγχου ορίου ταχύτητας παντού, αυτά που σου στέλνουν στο σπίτι το ραβασάκι ή στην εφορία . Δυστυχώς μόνο με τον φόβο ο Έλληνας συμπεριφέρεται σωστά όταν βγαίνει από το σπίτι του. Σε όλα…
Κρίμα να χάνονται ζωές εκεί που δημιουργούνται οι συνθήκες για να προστατεύονται. Τα πάντα μπορούν να κάνουν για τον άνθρωπο οι μηχανές, οι κρατικοί μηχανισμοί, οι υποδομές, οι νόμοι και οι κανόνες. Εκτός από ένα: το να αντικαταστήσουν το μυαλό, τη γνώση και τις ζωτικές μας λειτουργίες. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε και όταν οδηγούμε μπας και αποφεύγουμε όσο μπορούμε το κακό…
