Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ μα πάρα πολλά- τα χρόνια που οι Πατρινοί αναμένουν την αξιοποίηση του θαλάσσιου μετώπου της Πάτρας προς όφελός τους, την απόδοση χώρων για την βόλτα, την άθληση, την ψυχαγωγία και την αναψυχή τους, τη δημιουργία υποδομών που θα καταστήσουν σημείο αναφοράς την συγκεκριμένη περιοχή για τους ίδιους αλλά και για τους επισκέπτες της πόλης, μιας και η αλήθεια είναι ότι στερούμαστε τέτοιου είδους θελκτικά σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος.
Η ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ Ανοικτού Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για τη μελέτη με τίτλο «Ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της Πάτρας», αποτελεί υπ΄ αυτή την έννοια μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, μέσω των αρμόδιων μελετητών να αξιοποιήσουμε το χώρο και τα υφιστάμενα κτίρια προς όφελος των Πατρινών με δημόσιες χρήσεις και μη κερδοσκοπικές, που θα αφορούν τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την ιστορία της Πάτρας και της θάλασσάς της και θα αλλάξουν την εικόνα της περιοχής.
ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ωστόσο ότι η Δημοτική Αρχή ξεκίνησε ήδη να παρακάμπτει τους μελετητές στους οποίους η ίδια έχει απευθυνθεί, δεσμεύοντας μόνη της τη χρήση κτιρίων της παραθαλάσσιας ζώνης, χωρίς να περιμένει να ολοκληρωθεί ο Ανοικτός Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός και να κατατεθούν προτάσεις για το σχεδιασμό και την ανάδειξη κτιρίων που θα παραμείνουν στο θαλάσσιο μέτωπο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η εισήγηση της Δημοτικής Αρχής προς το Δημοτικό Συμβούλιο για την παραχώρηση επί 10 χρόνια στον «Πολιτιστικό Οργανισμό-Βιβλιοθήκη Πάτρας», του κτιρίου όπου στεγαζόταν η ψαροταβέρνα της Ιχθυόσκαλας.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα κτίριο που συμπεριλαμβάνεται στον υπό εξέλιξη Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό (στον διαγωνισμό που ο ίδιος ο Δήμος δηλαδή έχει παραγγείλει) και για το οποίο αναμένουμε από τους μελετητές να αποφανθούν για το πώς θα αξιοποιηθεί όσο το δυνατόν καλύτερα για τους πολίτες και για την πόλη σε συνάρτηση βεβαίως με την γενικότερη αξιοποίηση του θαλασσίου μετώπου όχι αποσπασματικά, ό,τι τύχει, όπου τύχει.
ΜΑΛΙΣΤΑ το γεγονός ότι έχει ακουστεί ότι αυτό το κτίριο πέραν των άλλων θα χρησιμοποιηθεί από τον Πολιτιστικό Οργανισμός και ως αποθήκη καθιστά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα τη συζήτηση για το τι θέλουμε να κάνουμε τα κτίρια της παραλιακής και τι τελικά τους θέλουμε τους μελετητές αν είναι να τους ακυρώνουμε.
Τον ίδιο προβληματισμό προκαλεί και η πρόθεση του Δήμου να μετατρέψει σε γραφεία του Διοικητηρίου της Μαρίνας το χώρο δίπλα στη Μαρίνα (πρώην Λάγιος)
Όλοι θέλουμε μια σύγχρονη Μαρίνα, τουριστικού ενδιαφέροντος που θα είναι όμως ενταγμένη στη λογική της αξιοποίησης του θαλάσσιου μετώπου και των χρήσεων υπέρ των πολιτών και όχι μια μαρίνα που θα είναι… μικρότερη από το Διοικητήριό της. Πέραν του ότι πιστεύουμε ότι η τρίτη πόλη της Πάτρας θα έπρεπε να έχει μια μεγάλη και αξιοπρεπή Μαρίνα σε άλλο σημείο, καθώς στην ήδη υπάρχουσα δεν είναι δυνατόν να φιλοξενηθούν μεγάλα σκάφη, πιστεύουμε ότι όλα αυτά τα μεγάλα κτίρια στον συγκεκριμένο προνομιακό χώρο θα θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τρόπο ώστε να απευθύνονται στους Πατρινούς και την αναψυχή τους και δεν θα πρέπει να μετατραπούν σε γραφεία και καρέκλες ή σε αποθήκες.
ΑΡΑ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ίσως να σκεφτούμε και ότι αυτό το κτίριο στη μαρίνα, το οποίο βρίσκεται σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της πόλης, θα πρέπει να αξιοποιηθεί κατά τρόπο που να απευθύνεται στους Πατρινούς, με δράσεις, δομές και υποδομές κοινωφελούς χαρακτήρα που θα βελτιώσουν την ποιότητά της ζωής τους και θα κάνουν την καθημερινότητά τους πιο όμορφη και πιο ελκυστική.
ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ είναι χρήσιμα, αλλά ίσως όχι τα πιο ενδεδειγμένα για την περίπτωση. Άς το ξανασκεφτούμε.
