Του Παναγιώτη Χατζή
Όπως βλέπω, και όλοι μας πιστεύω, τα κόμματα συνεχίζουν να επιδίδονται στο αγαπημένο τους χόμπι. Το Blame game!
Η μία πλευρά ασχολείται με κάθε λεπτομέρεια για την ποδηλατάδα του κ. Μητσοτάκη στην Πάρνηθα και η άλλη πλευρά με το που μένει τα καλοκαίρια ο Τσίπρας αλλά και πόσους λουτροκαμπινέδες διαθέτει το ακίνητο. Προσωπικά αδιαφορώ για τις αθλητικές επιδόσεις του Πρωθυπουργού, αλλά και για το που λιάζει το κορμί του τα καλοκαίρια ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Και το απογοητευτικό είναι ότι οι φουκαράδες οι Βουλευτές, ανάλογα στο κόμμα στο οποίο ανήκουν, πρέπει να υπερασπιστούν δημοσίως την μία η την άλλη άποψη. Μιλάμε για μια εντελώς παρακμιακή συμπεριφορά του συνόλου, σχεδόν, του πολιτικού συστήματος.
Η άποψη μου είναι ότι άλλα είναι τα σοβαρά και σπουδαία. Και σε αυτά θα προτιμήσω να αναφερθώ σήμερα.
Ο Πρωθυπουργός έχει πλέον την υποχρέωση να μας εξηγήσει ποια θα είναι τα επόμενα βήματα μετά το οικονομικό χάος που έχει προκαλέσει η πανδημία. Να αναλύσει, δηλαδή, με κάθε λεπτομέρεια αυτός και οι Υπουργοί του το σχέδιο για την επόμενη διετία. Και αυτό είναι απαραίτητο να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Γιατί η κατάσταση στην αγορά είναι τόσο κρίσιμη που δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστερήσεις.
Αλλά και ο Τσίπρας, πέρα από την πλειοδοσία επιδομάτων στην οποία επιδίδεται , θα πρέπει επιτέλους να διατυπώσει και να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό το Κυβερνητικό του πρόγραμμα. Δεν είναι, φυσικά, εύκολο. Γιατί τώρα δεν υπάρχουν μνημόνια να σκίσει ούτε βέβαια η Μέρκελ για της πει Go Home!
Εξ’ ίσου σημαντικά όμως είναι και τα Εθνικά θέμα για τα οποία πολλά γίνονται και λίγα ακούμε. Αλλά προς το παρόν ας παραδεχτούν ότι το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – όπως έχει αποδειχθεί- δεν είναι η Τουρκία αλλά η Γερμανία. Γιατί η Γερμανίδα Καγκελάριος απέτυχε παταγωδώς κατά την διάρκεια της Γερμανική προεδρίας να κάνει βήματα προόδου σχετικά με την προκλητική στάση της Τουρκίας.
Η κ. Μέρκελ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια καλή dealer των γερμανικών οικονομικών συμφερόντων. Γιατί γνωρίζει καλά ότι σε περίπτωση που επιβληθούν κυρώσεις στη Τουρκία θα υποστούν μεγάλη ζημιά οι δικές της Τράπεζες αφού έχουν δανείσει δισεκατομμύρια την Κυβέρνηση Ερντογάν.
Οι πιέσεις, συνεπώς, της Ελληνικής Κυβέρνησης προς τους Ευρωπαίους ηγέτες πρέπει να είναι τέτοια ώστε να αντιληφθούν οι εταίροι μας ότι ο Ερντογάν ούτε φιλόστοργος είναι, ούτε έχει αποφοιτήσει από τις καλόγριες!
Το γεωπολιτικό ζήτημα θέλω να πιστεύω ότι για τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου είναι εξόχως σημαντικότερο από το νούμερο παπούτσια που φοράει ο Μητσοτάκης ή από το αν κάνει δίαιτα ο Τσίπρας.
Αυτή την ώρα τα Βαλκάνια φαίνεται να παράγουν περισσότερη πολιτική από αυτή που μπορούν να καταναλώσουν. Χαρακτηριστικά αναφέρω τον πρόσφατο καυγά της Βουλγαρίας με τα Σκόπια.
Την ίδια ώρα η Ρωσία έχει καταστήσει τακτικό συνεργάτη την Τουρκία. Της επιτρέπει να κάνει… κάμπινγκ στον Καύκασο με τα γνωστά αποτελέσματα, να κάνει πόλεμο με την Συρία αλλά και να σουλατσάρει στα χωρικά ύδατα της Λιβύης. Στο μεταξύ εμείς απεμπολήσαμε την σχέση συνεργασίας με την Ρωσία.
Κορυφαίο ζήτημα αυτό του διαλόγου με την γείτονα είναι εξ’ και χρήζει μεγάλης προσοχής. Εάν, για παράδειγμα αποφασίσουμε να προσφύγουμε από κοινού στη Χάγη ποια θα είναι η ατζέντα; Διότι θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί και από τις δυο πλευρές τι ακριβώς θα τεθεί στο τραπέζι προς διευθέτηση. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνουμε τον μεγάλο κίνδυνο ο οποίος ελλοχεύει εάν δεν προσέξουμε την πάσα μια λεπτομέρεια. Σε περίπτωση, για παράδειγμα, που η Τουρκική πλευρά επικαλεστεί την συμφωνία που έχει συνάψει η Ελλάδα με την Ιταλία για την παραχώρηση των Δωδεκανήσων. Η υπόθεση φαίνεται απλή αλλά είναι πάρα πολύ σύνθετη και δύσκολη για να μη πω επικίνδυνη. Εάν αυτό το θέμα τεθεί τότε η Τουρκική διπλωματία επικαλούμενη την συνθήκη θα ισχυριστεί ότι αυτή περιλαμβάνει μόνο 14 νησιά. Κατά συνέπεια θα αξιώσει να γίνει συζήτηση και να ληφθεί απόφαση και για εκείνα τα- μικρά μεν αλλά σημαντικά- νησιά που δεν συμπεριλαμβάνονται στη συμφωνία.
Αυτά περιμένει να ακούσει η κοινή γνώμη. Και σε αυτά –και των σοβαρών οικονομικών ζητημάτων- πρέπει επιμελώς να επικεντρωθεί το πολιτικό σύστημα.
(από εφημερίδα Νεολόγος των Πατρών)
