Απεβίωσε την Κυριακή, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, όπου εργαζόταν ως καθηγητής μηχανικής.

Ο Αμερικανός «υπήρξε ηγέτης στην αιχμή της επιστημονικής έρευνας καθ′ όλη τη διάρκεια των πολλών δεκαετιών της καριέρας του», δήλωσε ο Τζέι Χάρτζελ, πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Όστιν, όπου ο Γκούντιναφ διετέλεσε μέλος της σχολής για 37 χρόνια.

Ο Γκούντιναφ ήταν 97 ετών όταν έλαβε το Νόμπελ Χημείας 2019, μαζί με τον Βρετανό Στάνλεϊ Ουίτινγχαμ και τον Ιάπωνα Ακίρα Γιοσίνο, για τις αντίστοιχες έρευνές τους στις μπαταρίες ιόντων λιθίου- καθιστώντας τον τον γηραιότερο αποδέκτη βραβείου Νόμπελ.

Τα τελευταία χρόνια, ο Γκούντιναφ και η πανεπιστημιακή του ομάδα είχαν επίσης διερευνήσει νέες κατευθύνσεις για την αποθήκευση ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης μιας «γυάλινης» μπαταρίας με ηλεκτρολύτη στερεάς κατάστασης και μεταλλικά ηλεκτρόδια λιθίου ή νατρίου.

Ο Γκούντιναφ ήταν επίσης ένας από τους πρώτους προγραμματιστές των καθόδων φωσφορικού σιδήρου λιθίου (LFP) ως εναλλακτική λύση για τις καθόδους με βάση το νικέλιο και το κοβάλτιο. Το LFP αντικαθιστά το πιο ακριβό νικέλιο, κοβάλτιο και μαγγάνιο στις μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, λένε οι ειδικοί, επειδή χρησιμοποιεί υλικά που είναι πιο άφθονα και βιώσιμα με πολύ χαμηλότερο κόστος.

Γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου 1922 στην Ιένα της Γερμανίας από Αμερικανούς γονείς.

Αφού ολοκλήρωσε το πτυχίο του στα μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, πήρε μεταπτυχιακό και διδακτορικό στη φυσική από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Έγινε ερευνητής και επικεφαλής ομάδας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης και αργότερα επικεφαλής του εργαστηρίου ανόργανης χημείας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.