Ο Δημήτρης Μαμαλούκας μιλά στον «Ν»: Οι ταμπέλες δεν είναι το φόρτε του

10.09.2022 / 14:30
MAMALOUKAS_PHOTO_ORESTIS_KARLIS

Προσπαθώ να θυμηθώ ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο του Δημήτρη Μαμαλούκα που έπεσε στα χέρια μου και μάλλον η χρονοκάψουλα με γυρνάει στο 2008 και στο «Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα». Ένας συγγραφέας άοκνος και με μια υποβόσκουσα μίξη δημιουργικής πονηριάς και μαεστρίας. Στο νέο του μυθιστόρημα «Τα πτώματα δεν πληρώνουν» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κεδρος» μας συστήνει τον ντετέκτιβ Νετούνο. Είναι ένας άνθρωπος διαφορετικός από τους άλλους. Από τη μνήμη του έχουν σβήσει περίοδοι ολόκληρες, βλέπει εικόνες από το μέλλον και κατέχει ένα ιδιαίτερο και μοναδικό χάρισμα.Ζει στην Αθήνα, σ’ ένα υπόγειο μπούνκερ κυκλωμένος από τη μοναξιά, παρέα με τα βιβλία, τα κόμικς και τους δίσκους του.Όταν η Σάντι, ένας παλιός του έρωτας, τον καλεί να βρει το μικρό παιδί της που απήγαγαν κάποιοι, ο Νετούνο θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον Μπιλ και τον Χίκοκ, ένα δίδυμο αδίστακτων πληρωμένων δολοφόνων. Για δύο μέρες θα ζήσει ένα ξέφρενο κυνηγητό γεμάτο αίμα και θάνατο. Μέσα σε διακόσιες σελίδες εξαιρετικής πύκνωσης , σασπένς , ερωτημάτων , αίματος και αγάπης στο ορεινό τρέξιμο (!) , ο συγγραφέας μας χαρίζει ένα από τα καλύτερα και πιο «διαβαστερά» μυθιστορήματα της χρονιάς που αν του βάλουμε ταμπέλα θα το αδικήσουμε κατάφωρα. Μιλήσαμε μαζί του για τη γοητεία των ανολοκλήρωτων πάζλ ,την ιταλική κουλτούρα και τα κόμικς τρόμου. 

Δε θυμάμαι με το θολωμένο μου μυαλό περίπτωση γνωριμίας με ντετέκτιβ με τόσες λίγες συστάσεις  και έλλειψη κομματιών χαρακτήρα. Αυτό το πρώτο κομμάτι παζλ-περιπετειών του Νετούνο γιατί ήταν τόσο λειψό; Μήπως η αποσυναρμολογημένη του μνήμη ήταν και για σένα κάτι παιγνιώδες;

Η αλήθεια είναι ότι είναι λειψό. Αλλά γιατί να μην είναι; Γιατί πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για έναν ήρωα ντετέκτιβ; Έχουμε συνηθίσει ο αφηγητής παντογνώστης να μας δίνει και την παραμικρή πληροφορία για τον κεντρικό ήρωα, και τελικά πολλές από αυτές τις πληροφορίες δεν εξυπηρετούν σε τίποτα στον αστυνομικό μύθο, στην υπόθεση. Ο δικός μου ο ήρωας, ο Νετούνο, έχει κενά μνήμης και δε θυμάται ολόκληρες περιόδους της ζωής του. Αν τις θυμηθεί θα το κάνει ταυτόχρονα με τον αναγνώστη. Ούτε παιγνιώδες ήταν για μένα ούτε προσχεδιασμένο, αλλά έχει συνειδητά. Ο Νετούνο μού παρουσιάστηκε έτσι στο μυαλό μου: να ζει στο υπόγειο μπούνκερ του, μαζί με τους δίσκους τη συλλογή κόμικς και τα βιβλία του. Δεν μου αποκαλύφθηκε κι εγώ δεν τον πίεσα. Το σίγουρο είναι ότι θα μάθουμε περισσότερα στην επόμενη περιπέτειά του. Έχω την εντύπωση πως είναι ικανός για όλα. Με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Ο Δημήτρης Μαμαλούκας μιλά στον «Ν»: Οι ταμπέλες δεν είναι το φόρτε του 5


Βλέπει τον κίνδυνο 17 δευτερόλεπτα πριν συμβεί. Αυτή η ιδιότητα –μυστήριο του ήρωά σου, θυμίζει τις ταινίες του Νόλαν αλλά γνωρίζοντας την αγάπη σου για τον Στίβεν Κίνγκ , σκέφτομαι μήπως και από εκεί επηρεάστηκες για να δώσεις αυτή την ικανότητα στον ντετέκτιβ.

Πιθανότατα η ζυγαριά κλίνει προς τον Κινγκ, ωστόσο παρατηρώ ότι όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο πιστεύω σε υπερφυσικές δυνάμεις ή ιδιαιτερότητες μερικών ανθρώπων. Η αγάπη βέβαια για το μυστήριο έρχεται πολύ πιο πριν από τον Κινγκ και χτίζεται και με διάφορες σειρές και ταινίες όπως οι Παράξενες ιστορίες ή Η ζώνη του λυκόφωτος, μαζί με τα κόμικς τρόμου, τεράστια δεξαμενή έμπνευσης και για τον ίδιο τον Κινγκ. Σαν συγγραφέας δεν αναλύω ποτέ από πού μπορεί να έχει έρθει μια έμπνευση. Με απασχολεί πολύ περισσότερο πώς θα την αποδώσω στο χαρτί, πώς θα την παρουσιάσω στον αναγνώστη. Η συγκεκριμένη ιδιότητα έχει σαν σκοπό τον αιφνιδιασμό του αναγνώστη, αφού ποτέ μέχρι τότε ο Νετούνο δεν έχει αναφερθεί σ’ αυτή.

Ο Δημήτρης Μαμαλούκας μιλά στον «Ν»: Οι ταμπέλες δεν είναι το φόρτε του 6

Τι είναι αυτό που σε γοητεύει στην ιταλική κουλτούρα και ιστορία  και επανέρχεσαι συχνά στα βιβλία σου ; Στο «Ο κρυφός πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών» το … τερμάτισες που λένε, αλλά και δω οι πινελιές είναι τρίχρωμες. 

Η Ιταλία είναι ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μου, δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κάποιος που έχει διαβάσει τα βιβλία μου ή με παρακολουθεί μέσω των κοινωνικών μέσων. Είναι ο τόπος όπου σπούδασα και «ανδρώθηκα», όχι τόσο λογοτεχνικά όσο παραστατικά. Είναι μια όμορφη χώρα με μεγάλη κουλτούρα που μου ταιριάζει αφού θεωρώ τους Ιταλούς αξεπέραστους στη μουσική, στο ντιζάιν, στα ακριβά και σπάνια αυτοκίνητα και γενικά στα συλλεκτικά αντικείμενα. Πέρα από όλα αυτά η Ιταλία έχει και τη σκοτεινή της πλευρά, τόσο μαύρη όσο δε φαντάζονται οι Έλληνες. Αλλά και αυτό είναι μέρος της γοητείας που μου ασκεί. Στον Κρυφό πυρήνα των ερυθρών Ταξιαρχιών θέλησα να περιγράψω τα μολυβένια χρόνια, τρομερή εποχή απ’ όλες τις απόψεις. Μου λείπει ξανά συγγραφικά εκείνη η εποχή και ίσως ξαναγυρίζω, γιατί όχι;Αλλά ναι, και ο Νετούνο φλερτάρει με την Ιταλία: οι κορνιζαρισμένες φωτογραφίες, οι πίνακες και όλα μέσα στο μπούνκερ δείχνουν αυτό. Έζησε εκεί για κάποια χρόνια; Το πιθανότερο. Θα δούμε.

Ο Δημήτρης Μαμαλούκας μιλά στον «Ν»: Οι ταμπέλες δεν είναι το φόρτε του 7

Ζώντας από πρώτο χέρι το βάσανο του σακχαρώδους διαβήτη , δε σου κρύβω ότι οι υπεργλυκαιμικές τάσεις του μικρού απαχθέντος παιδιού με έβαλαν σε άβολη θέση. Δυσκολεύτηκες στην συγγραφή αυτών των σκηνών αγωνίας;


Όχι, δε δυσκολεύτηκα καθόλου, αντιθέτως ήταν από τις πιο εύκολες σκηνές να γράψω, όπως είναι γενικά οι σκηνές δράσης και αγωνίας. Είμαι επαγγελματίας, πρώτα ενημερώθηκα ιατρικά ώστε να μην γράψω ανακρίβειες κι έπειτα «μπήκα» στον ήρωά μου, δε μου ήταν ξένο αφού έχω γράψει οχτώ παιδικά μυθιστορήματα και θεωρώ ότι μπορώ να περιγράψω τις σκέψεις ενός παιδιού.

Ο Δημήτρης Μαμαλούκας μιλά στον «Ν»: Οι ταμπέλες δεν είναι το φόρτε του 8

Πολλοί θα χαρακτηρίσουν το βιβλίο «μεσογειακό νουάρ» αλλά εγώ το διάβασα σαν  pulp καθαρόαιμο. Είσαι οκ με κάθε «ανάγνωση»;

Φυσικά και είμαι εντάξει με κάθε ανάγνωση. Ειλικρινά δε με απασχολούν οι ταμπέλες και οι κατηγοριοποιήσεις που είναι θέμα των θεωρητικών του είδους.  Εγώ δημιουργώ ένα προϊόν, ένα αγαθό και θέλω να αρέσει στον αναγνώστη. Θέλω να τον κερδίζω, θέλω να υπερασπίζομαι το όνομά μου και τη φήμη σε κάθε βιβλίο. Κάπου είναι γραμμένο: «Ο Μαμαλούκας δεν απογοητεύει». Ε φυσικά, αυτό έχω σαν σκοπό. Δε θα δώσω ποτέ για τύπωμα κάτι που δεν είναι καλό, τουλάχιστον μέσα μου. (Αυτή είναι ατάκα-ψέμα ήρωά μου στην Απαγωγή του εκδότη). Και συγχαίρω τον εαυτό μου που πότε δεν έκανα καμία έκπτωση σε ποιότητα ή ό,τι άλλο.

Φτιάξε μου για φινάλε μια playlist που απολαμβάνει ο Νετούνο στο μπούνκερ του τη στιγμή που εμείς τα λέμε με ερωταπαντήσεις 


Ο Νετούνο ακούει σε βινύλιο όλα τα άλμπουμ των Paolo Conte, Chet Baker, Antonello Venditti, και το Finalmente ho conosciuto il conte Dracula Vol 1,2 της Mina. Έχει μια μεγάλη συλλογή από soundtracks, αλλά τα τρία πιο αγαπημένα του είναι τα Christin, Angel Heart και Γλυκιά Συμμορία.

‘Εργα και ημέρες του συγγραφέα

 Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι πεζογράφος και μεταφραστής. Έχει γράψει δεκαεφτά μυθιστορήματα, εννιά για ενήλικες και οχτώ για παιδιά.
Ανάμεσα σ’ αυτά, τα αστυνομικά Ο Μεγάλος Θάνατος του Βοτανικού, Η απαγωγή του εκδότη, Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα, (υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ – ΕΡΤ 2007), Η μοναξιά της ασφάλτου, Ο κρυφός πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών, εκδόσεις Κέδρος (Βραβείο μυθιστορήματος του περιοδικού Ο Αναγνώστης 2017, μεταφράστηκε στα τουρκικά), Τα πτώματα δεν πληρώνουν, εκδόσεις Κέδρος, 2022 καθώς και τα μυθιστορήματα Κοπέλα που σε λένε Φίνι (μεταφράστηκε στα τουρκικά) και Κράτα μου το χέρι.
Το πρώτο του βιβλίο Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη ενώ διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ανθολογίες.
Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν επίσης τα τέσσερα βιβλία της αστυνομικής σειράς για παιδιά Οι 4 ξεχωριστοί ντετέκτιβ: Η μεγάλη ληστεία της χρηματαποστολής (υποψήφιο για το Βραβείο παιδικού βιβλίου του περιοδικού Ο Αναγνώστης 2017), Η απαγωγή του τραπεζίτη Ο’Μπράιαν, Τα πλαστά χαρτονομίσματα και Το Αγκμαράλο.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα